Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka porównywana do bestsellerowych ,,Igrzysk śmierci" Suzanne Collins. ,,Trzyma w napięciu, pochlania bez reszty - fabuła skrzy się od tajemnic, miłości i akcji"
Bestseller, tkanie ludzkich losów, niezwykły dar wyjątkowej dziewczyny... Słowem: cud miód. I skusiłam się ale mam wrażanie, że jestem za stara na takie rzeczy.
Zacznijmy od okładki. Różowa z zielonymi i żółtymi akcentami. Przebolałam. Może środek będzie lepszy.
Macie czasem wrażenie że w filmach, gdzie występują bardzo młodzi (debiutujący) aktorzy ich gra jest drętwa? Bo ja mam. Wątek miłosny w ,,Przędzy" wysuwa na się zdecydowanie na pierwszy plan. I to jaki wątek miłosny? Pomiędzy prymuską a ochroniarzem, kamerdynerem i nachalnym, starszym od niej o wiele lat gwiazdorem-ambasadorem. Czy coś pominęłam?
Adelice. Nasza główna bohaterka. Pyskata, sarkastyczna, piękna, zraża do siebie całą żeńską część Gildii niemal od razu (z jednym wyjątkiem). Za to płci przeciwnej zupełnie to nie przeszkadza. Pojawia się problem "Niem mam koleżanek. Niech mnie ktoś przytuli.". Generalnie taktyka działa. Także drogie panie, do odważnych świat należy.
Co mamy dalej? Zmanipulowane społeczeństwo, ślepo wierzące we wszystko, co podtyka im rząd. Przyznam się, iż bardzo lubię takie wątki i tu się nie zawiodłam. Plus dla autorki. Pani Albin bardzo przekonująco sprzedaje nam swoje pomysły na gadżety, których będziemy używać w przyszłości.
Część z krosnami według mnie wypadła słabo. Zupełnie mnie to nie przekonało, jakoś po prostu nie widzę tego. Są inne krosna do pogody, ludzi, żywności, czy jest jeden model krosna z którego korzystają wszystkie Kądzielniczki? A co jak dwie zajmą się tym samym (w sensie np. pogodowym rodzajem krosna, o ile taki istnieje (To jest pytanie retoryczne))?
A propos wspomnianych wyżej zwrotów akcji i jej tajemniczości. Zgadywałam, co powiedzą lub zrobią bohaterowie i w 1 na 2 przypadki miałam rację, a co do dalszych wydarzeń przewidziałam 90%, bez zerkania na dalsze strony. Przyznam, że ubawiłam się nieźle, jeżeli akurat trafiłam.
Podsumowując, pomysł niezły, gorzej z wykonaniem. Polecam wziąć się za coś ciekawszego, no ale sumienie czyste, bestseller odhaczony.

Książka porównywana do bestsellerowych ,,Igrzysk śmierci" Suzanne Collins. ,,Trzyma w napięciu, pochlania bez reszty - fabuła skrzy się od tajemnic, miłości i akcji"
Bestseller, tkanie ludzkich losów, niezwykły dar wyjątkowej dziewczyny... Słowem: cud miód. I skusiłam się ale mam wrażanie, że jestem za stara na takie rzeczy.
Zacznijmy od okładki. Różowa z zielonymi i...

Zacznę od tego, że ta książka ma słabe i dobre momenty. Słaba jest naciągana siła miłości (Miłość pokona wszystko, musisz tylko uwierzyć! bla bla bla (a tu szatan czeka!)). Podobał mi się pomysł z gwiazdą rocka (do czasu). Później jakby to wszystko wydało mi się... spalone. I to krążenie w kółko całej fabuły. Niby coś się dzieje, ale czy na pewno?
I te anioły... Wybaczcie, ale zero grozy, nawet dreszczyku.
Jednak, gdy coś zaczęło się dziać, kiedy jeszcze wydarzenia nie zataczały jednego, wielkiego koła (wraz z główną bohaterką) byłam zaciekawiona. I za tę początkową ciekawość 4.5

Zacznę od tego, że ta książka ma słabe i dobre momenty. Słaba jest naciągana siła miłości (Miłość pokona wszystko, musisz tylko uwierzyć! bla bla bla (a tu szatan czeka!)). Podobał mi się pomysł z gwiazdą rocka (do czasu). Później jakby to wszystko wydało mi się... spalone. I to krążenie w kółko całej fabuły. Niby coś się dzieje, ale czy na pewno?
I te anioły... Wybaczcie,...

Do trylogii Diabelskie maszyny podchodziłam z dystansem. Oczywiście jak mogłabym nie przeczytać czegoś, co wiąże się z Nocnymi Łowcami, ale jednak fabuła poboczna jakoś nigdy nie interesowała mnie tak jak główny wątek miłosny, wiec hmmm niektóre fragmenty po prostu męczyłam, albo przerzucałam. W ,,Mechanicznej księżniczce" jednak zaciekawiła mnie historia Mortmain'a i jego diabelskich maszyn, czego zupełnie się nie spodziewałam. Dalej uważam, że za mało stron Cassie poświęciła właśnie temu bohaterowi, ciągle skupiając się na Willu, ale chyba jej to wybaczę :> Kontynuując, bardzo podobało mi się ukazanie dobrej natury Magnusa, uważam ,że w Darach anioła był mniej przekonujący.
Dla mnie ostatnia część trylogii była tą najlepszą. Dziękuję za Jema, Magnusa, Tessę, Willa, Charlotte, Henry'ego, Sophie, Bridget, Cecily i wielu innych, bo pokochałam ich całym sercem.

Do trylogii Diabelskie maszyny podchodziłam z dystansem. Oczywiście jak mogłabym nie przeczytać czegoś, co wiąże się z Nocnymi Łowcami, ale jednak fabuła poboczna jakoś nigdy nie interesowała mnie tak jak główny wątek miłosny, wiec hmmm niektóre fragmenty po prostu męczyłam, albo przerzucałam. W ,,Mechanicznej księżniczce" jednak zaciekawiła mnie historia Mortmain'a i jego...