Klasyczne, pulpowe fantasy. Nic odkrywczego, dla rozrywki i miłośników gatunku.

Klasyczne, pulpowe fantasy. Nic odkrywczego, dla rozrywki i miłośników gatunku.

Bardzo ciężko ocenić jednoznacznie tę książkę. Z jednej strony dobrze napisana, z dobrymi wstawkami, ale niestety nie wnosi nic nowego czego nie było do tej pory zarówno w historii z Belgariady jak i ogólnie w fantastyce.

Bardzo ciężko ocenić jednoznacznie tę książkę. Z jednej strony dobrze napisana, z dobrymi wstawkami, ale niestety nie wnosi nic nowego czego nie było do tej pory zarówno w historii z Belgariady jak i ogólnie w fantastyce.

Po Belgariadzie i Malloreonie trafia nam do rąk "autobiografia" Czarodzieja Blegaratha. Wszystkie opisane zdarzenia znamy już z poprzednich książek, były opisywane w prologach bądź pojawiały się skrótowo w dialogach bohaterów. Mimo to powieść jest ciekawa i czyta się ją przyjemnie. Trochę brakuje mnogości postaci, ich czaru i humoru. Tutaj wszystko koncentruje się na Belgaracie, oglądamy historię z jego perspektywy i poznajemy go lepiej.Wielki mag okazuje się być bardzo ludzki, złośliwy i pełen przywar. Jest również ciepły i dobroduszny lecz kiedy zmusza go do tego Konieczność stanowczy i bezwzględny.
Oprócz opisanych wcześniej zdarzeń z historii uniwersum dowiadujemy się również co stało się z innymi uczniami Aldura a przede wszystkim jak Belgarath poznał Poledrę. Chociażby dla tej ostatniej historii warto przeczytać.

Po Belgariadzie i Malloreonie trafia nam do rąk "autobiografia" Czarodzieja Blegaratha. Wszystkie opisane zdarzenia znamy już z poprzednich książek, były opisywane w prologach bądź pojawiały się skrótowo w dialogach bohaterów. Mimo to powieść jest ciekawa i czyta się ją przyjemnie. Trochę brakuje mnogości postaci, ich czaru i humoru. Tutaj wszystko koncentruje się na...

"Belagarath czarodziej", "Czas niedoli" i "Tajemnica", to oczywiście nie żadna trylogia, tylko sztucznie podzielona na trzy części, dla zwiększenia zysku wydawnictwa, jedna powieść opowiadająca losy czarodzieja Belgaratha ze świata Belgariady i Malloreonu. Konsekwencją tych malwersacji, prawdopodobnie naruszających prawa autorskie, jest m.in. to, że we wszystkich filiach Biblioteki Raczyńskich dostępne są jedynie dwa pierwsze tomy, a "Tajemnicę" mogłem przeczytać jedynie dzięki alternatywnym źródłom.
Sami autorzy też się nie popisali, bo powieść "Belagarath czarodziej" jest zwyczajnym skokiem na kasę wiernych czytelników cyklu. Przez prawie 600 stron nie wnosi ona prawie nic nowego do znanych już wcześniej z Belgariady i Malloreonu opowieści o rozłupaniu świata przez Toraka, czy bitwie pod Vo Mimbre. Eddingsowie jedynie uszczegółowili te wydarzenia i to w tak toporny i mało pomysłowy sposób, że głowa mała. Do tego najbardziej intrygujący wątek długowieczności Belgaratha został rozwiązany na zasadzie "bo tak", podobnie jak potencjalnie interesujące wątki innych czarodziejów, którzy pojawili się na krótko i mogli być ciekawym uzupełnieniem historii, ale w pewnym momencie po prostu wzięli i se umarli. Dosłownie!
Trzy plusy, bo mam nieracjonalny sentyment do świata przedstawionego.

"Belagarath czarodziej", "Czas niedoli" i "Tajemnica", to oczywiście nie żadna trylogia, tylko sztucznie podzielona na trzy części, dla zwiększenia zysku wydawnictwa, jedna powieść opowiadająca losy czarodzieja Belgaratha ze świata Belgariady i Malloreonu. Konsekwencją tych malwersacji, prawdopodobnie naruszających prawa autorskie, jest m.in. to, że we wszystkich filiach...

No niby zabawna i nie głupia. Przygoda, walka, przyjaźń i trochę uczucia, a wszystko to w bosko-magicznej otoczce. Tylko że w sumie... nic specjalnego, na kolana nie powala.

No niby zabawna i nie głupia. Przygoda, walka, przyjaźń i trochę uczucia, a wszystko to w bosko-magicznej otoczce. Tylko że w sumie... nic specjalnego, na kolana nie powala.

Napisana już po obu cyklach Belgariady i Malloreon niesie z sobą taką nutkę nostalgii. Jest powrotem do czasów, które w obu cyklach są jedynie wspominane i są jedynie uzasadnieniem dla późniejszych wydarzeń. Tym razem historię poznajemy z relacji Belgaratha, co pozwala nam również lepiej poznać czarodzieja. Fabularnie pierwszy tom obejmuje wydarzenia od narodzic czarodzieja aż po urodzenie się jego córek. Opowiada również o słynnym wykradzeniu klejnotu przez Toraka oraz jego odzyskaniu przez Belgaratha, Chereka i jego synów.

Nie jest to może to do czego przyzwyczaił nas wcześniej autor, jednakże czyta się jedynie nieco gorzej niż wcześniejsze książki.

Napisana już po obu cyklach Belgariady i Malloreon niesie z sobą taką nutkę nostalgii. Jest powrotem do czasów, które w obu cyklach są jedynie wspominane i są jedynie uzasadnieniem dla późniejszych wydarzeń. Tym razem historię poznajemy z relacji Belgaratha, co pozwala nam również lepiej poznać czarodzieja. Fabularnie pierwszy tom obejmuje wydarzenia od narodzic czarodzieja...

David Eddings wykreował ogromny i złożony świat, w którym umieścił akcję dwóch pięciotomowych cykli: Belgariadę i Malloreon. Oba zostały zaliczone przez Andrzeja Sapkowskiego do kanonu fantastyki i obydwa przeczytałam z wielką przyjemnością. Niniejsza powieść, będąca początkiem całej trylogii poświęconej Belgarathowi, opowiada o tym, co działo się w wykreowanym świecie zanim pojawił się na nim Garion.

Autor przyzwyczaił swoich czytelników do pewnego schematu, podobnie, jak w poprzednich jego książkach osadzonych w tym samym uniwersum, tak i ta zaczyna się od prologu. Tym razem wstęp zazębia się z ostatnią księgą Malloreonu „Prorokinią z Kell”, historię otwierają narodziny dzieci Polgary i Durnika. W trakcie oczekiwania na to wielkie wydarzenia, padła sugestia, by Belgarath spisał swoje wspomnienia, które zdążył nazbierać przez kilka tysięcy lat.

Poznajemy Belgaratha jako młodego, beztroskiego człowieka, sierotę pozbawionego życiowego celu. Na skutek własnej niefrasobliwości, został wygnany z rodzinnej wioski i wyruszył w świat, gdzie znalazł przytulny kąt u Aldura. Tam poznaje pozostałych uczniów boga, którzy docierają do niego na przestrzeni kolejnych wieków oraz po raz pierwszy widzi Glob, w pozostałych powieściach zwany Klejnotem.

Belgarath opowiada nam szczegółową historię tego, co działo się na długo przed ostateczną konfrontacją. Poznajemy jego, bardzo subiektywną wersję wydarzeń, których był świadkiem. Każdy, kto wcześniej zapoznał się z Belgariadą i Malloreonem, może skupić się na śledzeniu, jak powstały mity i opowieści tego świata, gdzieniegdzie tylko przeplecione uwagami skierowanymi bezpośrednio do odbiorców, czyli przyjaciół i bliskich Belgaratha. Mamy okazję poznać ten fascynujący świat od podszewki, prawie od samych jego początków.

Ponieważ przedział czasowy powieści jest ogromny, ciężko tu o galopującą akcję, pomimo że dzieje się bardzo wiele. Są lata przestojów, pomijane jedynie kilkoma słowami, są również wydarzenia przełomowe, wspomniane w Belgariadzie, czy Malloreonie, tu zaś opisane w najdrobniejszych, często interesujących szczegółach. Mimo wszystko książka sprawia wrażenie nieco leniwej i spokojnej, co idealnie pozwala się przy niej odprężyć.

Tym razem oprócz samego Davida Eddingsa, wśród autorów wymieniona została również jego żona, która od samego początku wspomagała go w pracach nad powieściami. Nie odczułam różnicy w lekturze i jest to wciąż to samo dobre pióro. Książkę czyta się bardzo dobrze, a złożoność wykreowanego świata szczerze zachwyca. Można wprawdzie odnieść wrażenie, że ten cykl ma być tylko drążeniem już wyczerpanego tematu, jednak pomimo tego, że nie wniósł wiele nowego i nie zaskakuje na każdym kroku, pierwszy tom czytałam z prawdziwą przyjemnością. Jeżeli ktoś nie miał okazji przeczytać poprzednich książek, może czuć się nieco zagubiony, gdyż książka choć opowiada o początkach jest raczej podsumowaniem tego, co działo się przed wydarzeniami, w których uczestniczył Garion.

Miłośnikom autora i samego Belgaratha szczerze tę powieść polecam, zaś tych, którzy jeszcze nie mieli okazji zanurzyć się w tym świecie zachęcam, by najpierw sięgnęli bo Belgariadę. Wcześniejsza lektura Malloreonu nie jest aż tak niezbędna do pełnego zrozumienia opisywanych wydarzeń, jednak z pewnością to ułatwi.

David Eddings wykreował ogromny i złożony świat, w którym umieścił akcję dwóch pięciotomowych cykli: Belgariadę i Malloreon. Oba zostały zaliczone przez Andrzeja Sapkowskiego do kanonu fantastyki i obydwa przeczytałam z wielką przyjemnością. Niniejsza powieść, będąca początkiem całej trylogii poświęconej Belgarathowi, opowiada o tym, co działo się w wykreowanym świecie...

Przedziwna książka, której czasoprzestrzeń pozostanie dla mnie zagadką najpewniej do końca życia.

Czuć, że bohater ma te parę tysiaków na karku. Narracja jest bardzo spokojna, akcja również.
Idealna pozycja na wieczorne wyciszenie po zagonionym dniu.

Przedziwna książka, której czasoprzestrzeń pozostanie dla mnie zagadką najpewniej do końca życia.

Czuć, że bohater ma te parę tysiaków na karku. Narracja jest bardzo spokojna, akcja również.
Idealna pozycja na wieczorne wyciszenie po zagonionym dniu.

Belgarath najdłużej żyjący i najpotężniejszy czarodziej swoich czasów, któremu David Eddings poświęcił wiele miejsca czy to w Belgariadzie, czy w Malloreonie. Jednak dopiero w tej książce stał się on głównym bohaterem, to stąd możemy się dowiedzieć jak Belgarath stał się czarodziejem jaki był Aldur. Jest to pewnego rodzaju prequel do wydarzeń, które mają miejsce w Belgariadzie napisany z punktu widzenia czarodzieja. Nie sposób nie zauważyć przy tym, że jest to postać jawiąca się czytelnikowi jako swego rodzaju odbicie lustrzane Gandalfa. Może właśnie dzięki temu jest on tak interesujący a jego zmagania tak ciekawe. Swoją drogą ciekawe kto wygrałby to starcie gdyby obaj stanęli w szranki...

Mimo, że tak jak już pisałem jest to prequel do wydarzeń, które mają miejsce w Belgariadzie i Malloreonie polecałbym przeczytanie go dopiero po lekturze tych dwóch.

Belgarath najdłużej żyjący i najpotężniejszy czarodziej swoich czasów, któremu David Eddings poświęcił wiele miejsca czy to w Belgariadzie, czy w Malloreonie. Jednak dopiero w tej książce stał się on głównym bohaterem, to stąd możemy się dowiedzieć jak Belgarath stał się czarodziejem jaki był Aldur. Jest to pewnego rodzaju prequel do wydarzeń, które mają miejsce w...

Książka dobra, aczkolwiek pisana z nastawieniem na kasę.

Książka dobra, aczkolwiek pisana z nastawieniem na kasę.