Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Belagarath czarodziej", "Czas niedoli" i "Tajemnica", to oczywiście nie żadna trylogia, tylko sztucznie podzielona na trzy części, dla zwiększenia zysku wydawnictwa, jedna powieść opowiadająca losy czarodzieja Belgaratha ze świata Belgariady i Malloreonu. Konsekwencją tych malwersacji, prawdopodobnie naruszających prawa autorskie, jest m.in. to, że we wszystkich filiach Biblioteki Raczyńskich dostępne są jedynie dwa pierwsze tomy, a "Tajemnicę" mogłem przeczytać jedynie dzięki alternatywnym źródłom. Sami autorzy też się nie popisali, bo powieść "Belagarath czarodziej" jest zwyczajnym skokiem na kasę wiernych czytelników cyklu. Przez prawie 600 stron nie wnosi ona prawie nic nowego do znanych już wcześniej z Belgariady i Malloreonu opowieści o rozłupaniu świata przez Toraka, czy bitwie pod Vo Mimbre. Eddingsowie jedynie uszczegółowili te wydarzenia i to w tak toporny i mało pomysłowy sposób, że głowa mała. Do tego najbardziej intrygujący wątek długowieczności Belgaratha został rozwiązany na zasadzie "bo tak", podobnie jak potencjalnie interesujące wątki innych czarodziejów, którzy pojawili się na krótko i mogli być ciekawym uzupełnieniem historii, ale w pewnym momencie po prostu wzięli i se umarli. Dosłownie! Trzy plusy, bo mam nieracjonalny sentyment do świata przedstawionego.