Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sporą część powieści fantasy charakteryzuje cecha, którą wielu uważa za najgorszy aspekt tego nurtu. Chodzi mi o odtwórczość i powtarzalność motywów, a czasem wręcz całych wątków fabularnych. Domorośli krytycy mogą się teraz zdziwić, ale osobiście nie uważam tego za problem, wręcz przeciwnie. Żeby było jasne, lubię innowacyjność w fantasy, moje topowe pozycje to takie, które właśnie wprowadzają coś świeżego do nurtu. A jednak jest coś co powoduje, że zawsze z przyjemnością wraca się do tej archetypowej historii, o maluczkiej jednostce, która znajduje w sobie siłę aby odbyć podróż mającą na celu powstrzymanie złych mocy. Po drodze oczywiście napotyka wiele przeszkód ale gra jest warta świeczki, gdyż oprócz ocalenia świata, często odnajduje też prawdziwie uczucia i\lub przyjaźń. Dobrze napisana (Brooks, Feist),ta historia urzeknie nawet najbardziej zatwardziałego cynika, po prostu nasza ludzka natura ma w sobie coś z czym ten monomit rezonuje. Natomiast napisana kiepsko (Goodkind, Jordan)… wtedy zazwyczaj nie ma dla takiej powieści ratunku. Belgariada autorstwa Davida Eddingsa plasuje się gdzieś na środku, na pewno nie jest to zła opowieść, ale daleko tu do historii, które uważam za naprawdę dobre. Gdyby nie to, że naczytałem się ostatnio średniaków, to pewnie uznałbym sagę Eddingsa za takowy. Ale mając wciąż świeżo w pamięci chociażby “Piąty Pierścień” czy “Miecz Mroków”, mogłem stwierdzić, że tutaj jest jednak trochę lepiej. To opasłe, mające ponad tysiąc stron bydle, zawiera w sobie wszystkie pięć tomów sagi Belgariada. Generalnie, to jak wydana jest książka nie ma dla mnie najmniejszego znaczenia, o ile kartki trzymają się grzbietu jestem zadowolony. Czy na okładce jest smok czy goła d*pa i jaka jest jakość papieru to w moich oczach szczegóły, w najlepszym razie ciekawostki. Tutaj jednak nie mogłem nie zwrócić na to uwagi, ponieważ taką knigę po prostu ciężko się czyta xD . Ale nie ma to na pewno wpływu na opinię. Jak już, to ewentualnie pozytywny… gdybym miał to w kilku tomach, zapewne poprzestałbym na drugim lub trzecim, a tak dotrwałem do końca i w sumie nie żałuję. Jeśli chodzi o fabułę, to tak jak napisałem wyżej, oczytany fan nurtu, jeśli jeszcze nie zna tej opowieści, na pewno nie zostanie zaskoczony. Na początku młody chłopak zmuszony jest opuścić idylliczne miejsce zamieszkania, zdaje sobie jednak sprawę, że zawsze tego chciał. Mentor czarodziej prowadzi go chociaż nie bezpośrednio. Na świat nadciąga zło i nagle się okazuje, że nasz bohater, który jednak nie jest tym kim wszyscy zakładali, jest z tematem powiązany. Wydarzenia się wydarzają i następuję koniec. Nie będę zdradzał szczegółów ale kończy się to tak jak to zazwyczaj w historii o walce dobra ze złem. Powtarzam: ogólnie nie widzę w tym nic złego, czytelnik fantastyki, nawet trochę oczekuje takiego znajomego zarysy fabuły. Tylko, że tutaj jednak nie do końca to wszystko pykło. Postacie pozostają przez całą historię takie same, intrygi i tajemnice są miałkie, wydarzenia pomiędzy zakończeniem a początkiem zdają się nie mieć zbyt dużej wagi. Wszystko to czyta się tak jakby autor po prostu odwlekał zamknięcie fabuły, a przez to sam moment kulminacyjny powieści trochę zawiódł, bo po takiej długiej drodze, spodziewałem się czegoś więcej. Świat przedstawiony skonstruowany jest w sam raz. Z jednej strony, autor podaje tyle szczegółów ile potrzeba aby było ciekawie, zachęcająco i spójnie, a zarazem nie zarzuca czytelnika morzem zbędnych informacji. A jednak gdy postaci w kolejnych tomach odwiedzają nowe krainy, mam wrażenie, że są ciągle w tym samym miejscu a zmienia się tylko sceneria. Może ta opinia ma nazbyt negatywny wydźwięk, ogólnie oceniam książkę na całkiem niezłą, po prostu miałem chyba zbyt wygórowane wymagania. Liczyłem na fantastyczną epopeję która porwie mnie w nurt przygody, że wraz z bohaterami utonę w tym fantastycznym świecie, zapominając o codzienności. Nic takiego się niestety nie stało. Belgariada to zdecydowanie jedna z tych pozycji, które lepiej odebrałbym mając kilka lat mniej. Tylko, że imo naprawdę dobre powieści fantasy powinno dobrze się czytać w każdym wieku. Ocena: sześciu Władców Ciemności Zagrażających Wolnym Ludziom na dziesięć!