Książka ta, to jakby kontynuacja losów bohaterów z Nefertiti.

Starożytny Egipt: pożar zniszczył właśnie pałac królewski, a ostatnią przedstawicielką XVII dynastii staje się mała księżniczka Nefertari. Na jej przeszłości ciąży cień krewnych, osławionych heretyków, Nefertiti i Echnatona religijnych reformatorów i zwolenników monoteizmu.
Nefertari zakochuje się w Ramzesie II i wkrótce zostaje żoną najpotężniejszego faraona w historii Egiptu. Ale nawet po ślubie czuje niechęć ze strony ludu, który nie potrafi zapomnieć jej pochodzenia. Istnieją obawy, że jeśli poddani jej nie zaakceptują, może dojść do wybuchu wojny domowej. Czy dzięki odwadze i uporowi młodziutkiej królowej oraz ogromnej miłości męża, Egipt kiedykolwiek zapomni o jej przeszłości?
Heretycka królowa, to książka pełna historycznych szczegółów, politycznych intryg i dramatyzmu życia na dworze królewskim to porywająca opowieść, od której trudno się oderwać.

Za czasów XVIII dynastii całym Egiptem władała rodzina Nefertiti. Nefertiti i jej mąż Echnaton usunęli egipskich bogów i wynieśli w ich miejsca tajemnicze bóstwo słoneczne, Atona. A choć po śmierci Nefertiti jej politykę uznano za heretycką, rządy objęła jej córka Anchesenamon i pasierb Tutanchamon. Kiedy w wieku mniej więcej dziewiętnastu lat Tutanchamon zmarł, na tronie zasiadł ojciec Nefertiti Ay. Po jego śmierci jedyną przedstawicielką królewskiego rodu stała się młodsza siostra Nefertiti Mutnodżmet.
Wiedząc, że Mutnodżmet nigdy sama nie sięgnie po koronę, generał Horemheb zmusił ją do małżeństwa, by uzasadnić swoje pretensje do tronu. XVIII dynastia dobiegła końca wraz ze śmiercią Mutnodżmet przy porodzie. Początkiem XIX dynastii było przekazanie przez Horemheba tronu generałowi Ramzesowi I. Ale Ramzes rozpoczął panowanie już jako stary człowiek, a kiedy umarł, korona przeszła na jego syna, faraona Setiego.
Jest rok 1283 przed naszą erą. Ród Nefertiti wymarł, z jej linii pozostała tylko córka Mutnodżmet, Nefertari, sierota wychowana na dworze Setiego I.

Ramzes II jest jednym z najlepiej znanych i najczęściej opisywanych władców starożytnego Egiptu. Kopia jego traktatu z Kadesz, zapisana pismem klinowym i odkryta w wiosce Hattusa, wisi obecnie w budynku Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku- jest to najstarszy na świecie międzynarodowy traktat pokojowy. Uważa się, że to Ramzes wzniósł jedne z najważniejszych zabytków Egiptu: grobowiec Nefertari, Rameseeum, większość pałacu Pi-Ramzes, Kuksor, Wielki Hypostyl w Karnaku i zdumiewające świątynie w Nubii (w dzisiejszym Abu Simbel). Ponieważ dożył dziewięćdziesiątki i przeżył większość swych dzieci, całe pokolenia Egipcjan dorastały i umierały, nie znając innego faraona. Ramzes musiał się im wydawać nieśmiertelnym królem. Kiedy w 1881 roku odkryto jego mumię, egiptolodzy stwierdzili, że miał 170 cm wzrostu, rude włosy i wydatny nos, który odziedziczyli po nim jego synowie. Jednakże dzieje XIX dynastii pełne są luk, więc autorka musiała wypełnić ją fikcją.
Ramzes zapamiętany został jako wielki wojownik i budowniczy, choć jego najsławniejsza bitwa- pod Kadesz- zakończyła się nie zwycięstwem, a rozejmem. Na wizerunkach ze świątyni w Abu Simbel przedstawiony został podczas bitwy na rydwanie, jak obwiązany lejcami zabija Hetytów, co sugerowałoby wielki triumf.
O Nefertari wiadomo na pewno tyle, że jej małżeństwo z Ramzesem zawarte zostało z miłości. Świadczą o tym budowle i wiersze Ramzesa. Jego wiersze do niej można znaleźć wszędzie, od Luksoru do Abu Simbel. W liście do heretyckiej królowej Puduhepy imię Nefertari pojawia się na dole zwoju, co oznacza, że odgrywała ważną wolę w polityce zagranicznej Egiptu. Rządziła u boku Ramzesa przez co najmniej dwadzieścia pięć lat. W Abu Simbel Ramzes zbudował dla niej świątynię grobową obok swojej, a dwa razy w roku wschodzące słońce oświetla posągi. Kiedy Nefertari umarła, została pochowana w grobowcu QV66 w Dolinie Królowych, a jest to największy i najbardziej wystawny grobowiec w całej nekropolii. Na ścianie komnaty grobowej Ramzes tak opisał swe uczucia do zmarłej żony: "Moja miłość jest wyjątkowa i nikt jej nie przyćmi... Odchodząc, skradła mi serce".

Książka ta, to jakby kontynuacja losów bohaterów z Nefertiti.

Starożytny Egipt: pożar zniszczył właśnie pałac królewski, a ostatnią przedstawicielką XVII dynastii staje się mała księżniczka Nefertari. Na jej przeszłości ciąży cień krewnych, osławionych heretyków, Nefertiti i Echnatona religijnych reformatorów i zwolenników monoteizmu.
Nefertari zakochuje się w Ramzesie...