Money - książka którą przeczytam kolejny raz przynajmniej jeszcze w tym roku. Zgubiłem mój pierwszy egzemplarz. Boże , będąc w UK w 93 i czytając forsę ,to było jedno z najbardziej dołujących przeżyć , moja wyśniona Anglia ( z której zostały zgliszcza po Thatcher's policy) i Money, dół z którego wychodziłem/ wychodzę do dzisiaj. Muszę jeszcze wspomnieć o języku, prawdziwe mistrzostwo.

Money - książka którą przeczytam kolejny raz przynajmniej jeszcze w tym roku. Zgubiłem mój pierwszy egzemplarz. Boże , będąc w UK w 93 i czytając forsę ,to było jedno z najbardziej dołujących przeżyć , moja wyśniona Anglia ( z której zostały zgliszcza po Thatcher's policy) i Money, dół z którego wychodziłem/ wychodzę do dzisiaj. Muszę jeszcze wspomnieć o języku, prawdziwe...

W największym skrócie? Hipnotyzująca wyprawa po alkoholu przez świat show biznesu w fazie zgniłego rozkwitu. Chwilę zajęło mi, zanim oswoiłam się ze nietypowym językiem, ale potem byłam pełna zachwytu nad jego funkcją, nad tym, jak umiejętnie autor wykorzystał jego specyfikę. Narracja jest z perspektywy faceta non stop pijanego, to daje silny efekt autentyczności. Na ile jest to satyra na tamte czasy i środowisko? Trudno mi jednoznacznie odpowiedzieć, wielu czytelników może odebrać to jako główny cel autora. Dla mnie jest to przede wszystkim opowieść o człowieku. Nie potrafię sobie przypomnieć, dlaczego po pewnym czasie - chyba powodowana współczuciem - życzyłam bohaterowi udanego związku z żoną kolegi. Autor miał dużą silę oddziaływania... Przynajmniej na mnie. Jak można było, nawet chwilowo, współczuć takiej świni jak John Self?

W największym skrócie? Hipnotyzująca wyprawa po alkoholu przez świat show biznesu w fazie zgniłego rozkwitu. Chwilę zajęło mi, zanim oswoiłam się ze nietypowym językiem, ale potem byłam pełna zachwytu nad jego funkcją, nad tym, jak umiejętnie autor wykorzystał jego specyfikę. Narracja jest z perspektywy faceta non stop pijanego, to daje silny efekt autentyczności. Na ile...

Wspaniała, elokwentna, szalona powieść w duchu postmodernizmu i Houellebecqa. Zwariowana jazda bez trzymanki.

Wspaniała, elokwentna, szalona powieść w duchu postmodernizmu i Houellebecqa. Zwariowana jazda bez trzymanki.

Sięgnęłam po tę pozycję z powodu takiegoż oto opisu: „Jest to groteska w brawurowym stylu, przypominającym "Świat według Garpa" Johna Irvinga…” no i niestety, wg mnie to troszkę nadużycie, tu się bardzo rozczarowałam. Książkę czytałam bardzo długo, z tym, że nie wiem czy to przyczyną był okres świąteczno-noworoczny i moje rozkojarzenie, bo drugą połowę udało mi się skończyć w dwa dni. Na początku nudziłam się niemiłosiernie, książka mnie nie interesowała, nie wiedziałam o co chodzi, a w mojej głowie od opisów panował większy chaos niż w życiu Johna Selfa. :/ Im bliżej końca, tym to się zmieniało i ogólnie uważam, że to jednak dobra lektura i godna uwagi (poczucie humoru - mniam, mniam),z tym, że jednak początek zdecydowanie „przegadany” i gdyby nie to, to wylądowałaby u mnie wysoko, a tak, to niestety tylko tyle gwiazdek, ile widać.

Sięgnęłam po tę pozycję z powodu takiegoż oto opisu: „Jest to groteska w brawurowym stylu, przypominającym "Świat według Garpa" Johna Irvinga…” no i niestety, wg mnie to troszkę nadużycie, tu się bardzo rozczarowałam. Książkę czytałam bardzo długo, z tym, że nie wiem czy to przyczyną był okres świąteczno-noworoczny i moje rozkojarzenie, bo drugą połowę udało mi się...

Doskonała satyra na thatcheryzm, na lata 80., na konsumpcję, kult pieniądza, yuppies - tę nową klasę średnią, na erę fast-foodów i alkoholowego eldorado, wszędobylską kulturę seksu i przemysłu porno, mizoginizm, chciwość, korporacje i schyłek całego wieku XX - stulecia, które choć zostało przeorane przez 2 krwawe totalitaryzmy, to kończy się wielką prosperity. Amis to bezlitosny krytyk współczesności, który chłoszcze ją przez 700 stron niemiłosiernie, nie zapominając ani na chwilę o czarnym jak smoła, brytyjskim poczuciu humoru. Martin Amis rządzi.

Doskonała satyra na thatcheryzm, na lata 80., na konsumpcję, kult pieniądza, yuppies - tę nową klasę średnią, na erę fast-foodów i alkoholowego eldorado, wszędobylską kulturę seksu i przemysłu porno, mizoginizm, chciwość, korporacje i schyłek całego wieku XX - stulecia, które choć zostało przeorane przez 2 krwawe totalitaryzmy, to kończy się wielką prosperity. Amis to...