“Książę Mgły” to moje pierwsze spotkanie z bardzo popularnym ostatnio autorem. Książka napisana została na początku lat dziewięćdziesiątych, i jestem głęboko przekonany, że gdyby też wówczas została wydana w Polsce i wpadła w moje ręce, zapamiętałbym ją na całe życie. Jest to bowiem coś na kształt horroru dla młodszych czytelników, i nie trudno mi sobie wyobrazić siebie samego, jak mając dwanaście czy trzynaście lat przy niektórych fragmentach zimna struga potu spływa po plecach, a ciemność po zgaszeniu światła staje się nagle bardzo nieprzyjemna :-)

Bardzo podobała mi się narracja, jest z tych, w których jednocześnie poznajemy bardzo wiele szczegółów budujących klimat i związujących czytelnika z postaciami, a zarazem ani przez moment nie poczujemy nudy. Podobnie sympatycznie pokazane są relacje między rodzeństwem, czytając jak się do siebie bohaterowie odnoszą na co dzień, a jak w momencie jakiegoś kryzyzu - choćbym widział siebie samego sprzed lat.

Historia tu pokazana opowiada o Księciu Mgły, tajemniczej istocie, która spełnia życzenia, lecz oczywiście nie za darmo. Ponadto elementy grozy są bardzo typowe dla strachów młodszych czytelników - potwory w szafie i klowny uzbrojone w ostre zęby i szatańskie spojrzenie.

I jako książka dla młodszych “Książę Mgły” jest bardzo w porządku i w ten sposób należy go czytać. Starsi czytelnicy z pewnością znajdą kilka kompletnych nielogiczności w fabule, ale co z tego? To nie jest powieść dla racjonalnych dorosłych, tylko dla odważnych, pełnych wyobraźni dzieci. Z pewnością sięgnę po kolejne powieści pisarza, by znowu się poczuć jak wtedy, gdy miałem dwanaście lat.

“Książę Mgły” to moje pierwsze spotkanie z bardzo popularnym ostatnio autorem. Książka napisana została na początku lat dziewięćdziesiątych, i jestem głęboko przekonany, że gdyby też wówczas została wydana w Polsce i wpadła w moje ręce, zapamiętałbym ją na całe życie. Jest to bowiem coś na kształt horroru dla młodszych czytelników, i nie trudno mi sobie wyobrazić siebie...