Bardzo lubię tę serię i już nie mogę się doczekać kolejnego tomu!

Kiedyś uważałam, że nie przepadam za kryminałami w wersji książkowej - jak się okazało dlatego, że większość przeze mnie czytanych była pisana przez mężczyzn i z męskimi bohaterami. Nie twierdzę, że nie ma dobrych kryminałów posiadających te dwa elementy, ale zdecydowanie bardziej odnajduję się w tych napisanych przez kobiety i w których główne postaci to też kobiety. Pani Jeż jest jedną z dwóch autorek, które mi ten gatunek odczarowały, a przede wszystkim jedną z moich ulubionych polskich pisarek dzięki tej serii!

Jak w poprzedniej części historia była tajemnicza, wciągająca i bardzo umiejętnie rozegrana - dowiadywanie się i łączenie kropek w całość było bardzo intensywną i stymulującą zabawą i naprawdę dobrze się bawiłam przy tej książce (choć tematyka była dosyć smutna, jak to w kryminale). Pomimo przygnębiających okoliczności rozwiązania sprawy i tajemnicy śmierci, bardzo mi się tym razem podobała puenta i rozwiązanie, nie było w nich nic naciąganego na siłę, a w zasadzie jest to historia taka jakich wiele.

Wstawki historyczne i geograficzne były w mniejszej ilości, ale bardzo ciekawe! Okolice wydarzeń są z pewnych względów bliskie mojemu sercu, więc tym bardziej! Wstawki światopoglądowe w tej części też mniej odstawały pod względem treści.

Połączenie wątku prywatnego życia głównej bohaterki, jej przemyśleń na temat rzeczywistości, wątki poboczne i wątek główny - wszystko ze sobą fantastycznie współgra i jest odpowiednio wyważone, tak by sobie nie przeszkadzać.

Jestem wielką fanką Soni Kranz i bardzo jej kibicuję w układaniu sobie życia i rozwijaniu kariery w tej malutkiej mieścinie, w którą posłał ją los. Czekam na kolejną część!

Bardzo lubię tę serię i już nie mogę się doczekać kolejnego tomu!

Kiedyś uważałam, że nie przepadam za kryminałami w wersji książkowej - jak się okazało dlatego, że większość przeze mnie czytanych była pisana przez mężczyzn i z męskimi bohaterami. Nie twierdzę, że nie ma dobrych kryminałów posiadających te dwa elementy, ale zdecydowanie bardziej odnajduję się w tych...

Kolejna książka z trupem masarnią wędliną kanibalizmem... szkoda a zapowiadało się ciekawie

Kolejna książka z trupem masarnią wędliną kanibalizmem... szkoda a zapowiadało się ciekawie

Zazwyczaj czytam romanse, ale lubię te słodkie i cukierkowe historie czasami przełamać czymś mocnym !

To nie pierwszy kryminał, który wyszedł spod ręki @agnieszka_jez_pisarka i który miałam przyjemność czytać 🙂 wiedziałam, że będą emocje i będzie się działo… no i wiadomo nie pomyliłam się !

Zaczyna się niby dość niewinnie. Mamy wesele i wszystko byłoby pięknie gdyby gdzieś nie zawieruszył sie pan młody. No i tu pojawia się pytanie… co się z gagatkiem stało?! Gdzie podział się Waldemar Wilski?! Czy to, że jest synem dobrze znanego i bogatego biznesmena ma tu jakiś wpływ na jego zaginięcie ?

Sonia Kranz znowu ma nie lada wyzwanie, musi rozwikłać tajemnicę zaginięcia Waldemara. Pani komisarz jest bardzo ambitna, więc pomimo tego, że śledztwo nie należy do najprostszych szybko się nie podda.

Nie będę zdradzać za dużo, bo ta książkę trzeba przeczytać. Szczególnie polecam ją fanom dobrych kryminałów, nie zawiedziecie się gwarantuje ! Akcja jest mocna, opisy często sprawiają, że serce zaczyna mocniej bić i pula przyspiesza ! Historia jest napisana świetnie, a sam czytelnik jest często prowadzony w maliny .. a plusem dla mnie było jeszcze to, że akcja książki rozgrywa się na uroczym Dolnym Śląsku … czy można chcieć więcej ?!

francuska_na_obcasach

Zazwyczaj czytam romanse, ale lubię te słodkie i cukierkowe historie czasami przełamać czymś mocnym !

To nie pierwszy kryminał, który wyszedł spod ręki @agnieszka_jez_pisarka i który miałam przyjemność czytać 🙂 wiedziałam, że będą emocje i będzie się działo… no i wiadomo nie pomyliłam się !

Zaczyna się niby dość niewinnie. Mamy wesele i wszystko byłoby pięknie gdyby...

Agnieszka Jeż nie zawodzi swoimi kryminałami. Zarówno pierwszy tom z serii o Soni Kranz był na poziomie, jak i tom drugi. Dużo paplaniny głównej bohaterki o stosunkach z córką i matką, o relacji z byłym mężem, ale kryminał nie ginie w tym wszystkim i naprawdę warty jest uwagi.

Agnieszka Jeż nie zawodzi swoimi kryminałami. Zarówno pierwszy tom z serii o Soni Kranz był na poziomie, jak i tom drugi. Dużo paplaniny głównej bohaterki o stosunkach z córką i matką, o relacji z byłym mężem, ale kryminał nie ginie w tym wszystkim i naprawdę warty jest uwagi.

„Pastwa” Agnieszki Jeż to kryminał, który zagwarantuje Wam przyspieszone bicie serca i niezapomniane wrażenia. To historia przeznaczona dla tych, którzy nie boją się brutalnych i obrzydliwie mocnych opisów.

Zaginięcie mężczyzny, tuż po własnym weselu, jest jedynie wierzchołkiem góry lodowej. To, z czym przyjdzie się zmierzyć komisarz Soni Kranz, zaskoczy nawet najbardziej wytrwałych czytelników.

Możecie mi wierzyć albo nie, ale dosłownie musiałam przymykać oczy przy niektórych fragmentach. Czy to źle? Absolutnie! Ja kocham takie książki. Sprawiają, że dosłownie mam ciary i czuję się całkowicie kupiona. Do tego wszystkiego genialna kreacja postaci i moja ulubiona komisarz, którą polubiłam już przy pierwszym tomie. Mieszanie wątków kryminalnych z obyczajowymi to kolejna z moich słabości, uwielbiam takie połączenia i tutaj jest ono ogromnym atutem. Zbliżamy się do Soni, niejednokrotnie współczujemy relacji rodzinnych, ale także kibicujemy i podziwiamy bohaterkę!

Ta historia to esencja brutalności i przemocy, przedstawiona w sposób niepokojący i bezkompromisowy. Agnieszka Jeż nie oszczędza czytelnika. Jej styl pisania jest bezlitosny i precyzyjny.
Myślę, że ,,Pastwa” zadowoli fanów najmocniejszych kryminałów. Polecam!

„Pastwa” Agnieszki Jeż to kryminał, który zagwarantuje Wam przyspieszone bicie serca i niezapomniane wrażenia. To historia przeznaczona dla tych, którzy nie boją się brutalnych i obrzydliwie mocnych opisów.

Zaginięcie mężczyzny, tuż po własnym weselu, jest jedynie wierzchołkiem góry lodowej. To, z czym przyjdzie się zmierzyć komisarz Soni Kranz, zaskoczy nawet najbardziej...

Na komisariat w Mieroszowie zgłasza się młoda mężatka. Okazuje się, że w noc poślubną małżonek zniknął bez śladu. Wystraszył się swojej decyzji? A może za jego zniknięciem stoi ktoś inny? Sonia Kranz postanawia rozwiązać sprawę zaginięcia. Trop wiedzie ją do firmy stworzonej przez seniora rodu, a którą zaginiony miał odziedziczyć. Na dodatek okazuje się, że Waldemar Wilski miał swoje tajemnice, których dobrze strzegł. Im więcej tajemnic rodzinnych wypływa na jaw, tym trudniej Soni zrozumieć co się wydarzyło feralnej nocy.

W międzyczasie możemy również obserwować prywatne życie Soni, poznać jej wewnętrzne rozterki czy podziwiać za to, że choć sama stawia sobie duże wymagania - to udaje jej się sprostać życiu samotnej matki wychowującej nastolatkę i jednocześnie pracy w policji.

Ciąg dalszy recenzji na:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=929374598985326&set=pb.100057383845845.-2207520000

Na komisariat w Mieroszowie zgłasza się młoda mężatka. Okazuje się, że w noc poślubną małżonek zniknął bez śladu. Wystraszył się swojej decyzji? A może za jego zniknięciem stoi ktoś inny? Sonia Kranz postanawia rozwiązać sprawę zaginięcia. Trop wiedzie ją do firmy stworzonej przez seniora rodu, a którą zaginiony miał odziedziczyć. Na dodatek okazuje się, że Waldemar Wilski...

Waldemar Wilski to syn, lokalnego potentata mięsnego, który ma przejąć po ojcu przedsiębiorstwo. Jednak Waldemar podczas swojego wesela, niczym bańka mydlana, rozpływa się w powietrzu. Rozpoczyna się śledztwo prowadzone przez panią komisarz Sonię Kranz. Brak świadków, brak dowodów, brak poszlak. Jednakże pani detektyw niczym Sherlock Holmes, obdarzona niezwykłym instynktem, ogląda, analizuję, gromadzi informacje, tu nic nie umknie jej uwadze. Praca w policji to jej powołanie, to dzięki niej ludzie mogą czuć się bezpieczni. To osobliwa postać z umiejętnością obserwacji i dedukcji, taka, którą od razu darzy się sympatią. Ta życzliwość pozwala nam na wcielenie się w rolę detektywa. Choć przebieg morderstwa wydaje się nieprawdopodobny, to wraz z bohaterką skupiamy się na motywach i poszukiwaniu dowodów. Bo to one pomogą zrozumieć, co tak naprawdę tam się wydążyło.

Agnieszka Jeż to autorka, która potrafi zaskakiwać czytelnika, doskonale buduje napięcie, wrzuca nas w wir kłamstw i tajemnic. Czuć tu profesjonalizm, znajomość procedur i kulis funkcjonowania policji. Doskonale nakreślone wątki z życia prywatnego policjantów i ich ironiczne dialogi powoduję, że książka stała się bardziej interesująca.
Uwielbiam pióro autorki za realizm postaci i zdarzeń, za lekkość, z jaką pochłania się kolejne rozdziały, za budującą spójną i intrygującą fabułę. Jednak przede wszystkim za moją ulubioną główną bohaterkę, budzącą ogromną sympatię, której mocno kibicuję. Która coraz lepiej odnajduje się w nowym życiu, ale nadal mierzy się z przeszłością, walczy z negatywnymi emocjami i własnymi uczuciami.

„Pastwa” to wzorcowy kryminał połączony z watkami obyczajowymi. Niepokojąco emocjonalna historia mocno wpływająca na zmysły czytelnika.

Waldemar Wilski to syn, lokalnego potentata mięsnego, który ma przejąć po ojcu przedsiębiorstwo. Jednak Waldemar podczas swojego wesela, niczym bańka mydlana, rozpływa się w powietrzu. Rozpoczyna się śledztwo prowadzone przez panią komisarz Sonię Kranz. Brak świadków, brak dowodów, brak poszlak. Jednakże pani detektyw niczym Sherlock Holmes, obdarzona niezwykłym instynktem,...

Podobało mi się w tej historii wszystko. Świetna, zagadkowa fabuła, powolne odkrywanie tropów prowadzących do zabójcy oraz bohaterowie zmagający się z codziennymi problemami. Polubiłam Sonię, jej córkę i znajomych. Połączenie życia prywatnego z akcją kryminalną sprawiło, że książkę pochłania się momentalnie.
Po "Pastwę" sięgnęłam od razu po przeczytaniu "Pomroki". Tutaj fabuła już trochę mnie zaskoczyła. Toczyła się zupełnie innym torem niż w poprzedniej książce. Komisarz próbuje odnaleźć zaginionego pana młodego. Zaczyna drążyć wśród rodziny i przyjaciół. Na światło dzienne wychodzą coraz to nowe fakty. Każdy kto znał zaginionego wydaje się podejrzany. Akcja była skomplikowana i przyznaję, że obstawiałam inne zakończenie. Trochę nie pasowały mi motywy pewnej osoby (nie chce za bardzo zdradzać),ale całościowo wszystko do siebie pasowało. Nie zabrakło prywaty z życia Soni. Cieszy mnie, że autorka nie wplotła zbyt wiele romansu do książki. Nie przepadam za wybrankiem pani komisarz i im mniej scen z tym osobnikiem się pojawiło, tym było lepiej. Mam nadzieję, że Kranz w końcu pogoni tego myśliciela od siedmiu boleści.
Czekam z niecierpliwością na kolejny tom. Polecam wam tę serię jeśli lubicie lekkie, wciągające kryminały.

Podobało mi się w tej historii wszystko. Świetna, zagadkowa fabuła, powolne odkrywanie tropów prowadzących do zabójcy oraz bohaterowie zmagający się z codziennymi problemami. Polubiłam Sonię, jej córkę i znajomych. Połączenie życia prywatnego z akcją kryminalną sprawiło, że książkę pochłania się momentalnie.
Po "Pastwę" sięgnęłam od razu po przeczytaniu "Pomroki". Tutaj...

#pastwa
Dlaczego taki tytuł?
Niestety nie powiem ;)
Dodam tylko jegno, tytuł idealnie odwzorowuje treść książki.
W dniu ślubu, pan młody znika bez śladu. Oczywiście nikt nic nie widział, wszyscy bawili się znakomicie. Następnego dnia obudzili się na lekkim kacu i w szoku, że Wolskiego nie ma.
Nie zostały żadne ślady, które mogłyby sugerować co stało się z mężczyzną. Śledztwo stało w martwym punkcie, do czasu festynu, na którym wystawiono stoisko z wędlinami z zakładów mięsnych prowadzonych przez ojca zaginionego. Pojawia się pewien szczegół, a mianowicie ząb, znaleziony w kiełbasie.
Komisarz Sonia Kranz prowadząca śledztwo, ma utrudnione zadanie, gdyż musi to robić dyskretnie, aby nie wywołać paniki wśród mieszkańców.
Uwaga, jeśli jecie mięso, to po przeczytaniu tej książki może wszystko się zmienić.....
@agnieszka oddała nam w ręce kolejny fantastyczny kryminał.

#pastwa
Dlaczego taki tytuł?
Niestety nie powiem ;)
Dodam tylko jegno, tytuł idealnie odwzorowuje treść książki.
W dniu ślubu, pan młody znika bez śladu. Oczywiście nikt nic nie widział, wszyscy bawili się znakomicie. Następnego dnia obudzili się na lekkim kacu i w szoku, że Wolskiego nie ma.
Nie zostały żadne ślady, które mogłyby sugerować co stało się z mężczyzną....

Kryminalny świat Sonii Kranz, zapoczątkowany "Pomrokiem", nabiera coraz bardziej gęstego mroku w drugim tomie serii zatytułowanym "Pastwa". Autorka, Agnieszka Jeż, nie tylko kontynuuje misternie budowany klimat prowincjonalnej tajemnicy, lecz także wplata wątki obyczajowe, tworząc niezwykle fascynującą mozaikę powieści kryminalnej.

Fabuła rozwija się w malowniczym, ale pełnym ukrytych zagrożeń Mieroszowie na Dolnym Śląsku. Zaginięcie mężczyzny w trakcie własnego wesela staje się zapalnikiem do odkrycia mrocznych tajemnic ukrytych pod pozornie spokojną powierzchnią miasteczka. Sonia Kranz, nasza nieustraszona protagonistka, wkracza w wir śledztwa, które prowadzi czytelnika przez labirynt emocji i podejrzeń.

Jednym z najmocniejszych punktów książki są toksyczne relacje Sonii z matką oraz jej wewnętrzna walka między pragnieniem godnego traktowania byłego męża a gniewem, który w niej tli się po jego odejściu. Autorka oddaje te emocje z ogromną empatią, sprawiając, że czytelnik nie może się nie identyfikować z bohaterką.

Dodatkową warstwą fabularną jest symboliczne znaczenie psa na okładce, który stanowi jedno z wielu ogniw, przywiązując Sonię do miasteczka i dając nadzieję na nowy początek. Jednak nawet w tak idyllicznym miejscu jak Mieroszów, domy mogą skrywać mroczne sekrety, a przeszłość regionu ma wpływ na teraźniejszość, co sprawia, że rozwiązanie zagadki staje się jeszcze bardziej palącym tematem.

Jeż błyskotliwie łączy literacką fikcję z autentycznymi incydentami, tworząc przestrzeń fabularną zanurzoną w realnych emocjach. Jej styl prowadzenia śledztwa jest niezwykle przekonujący, a kompilacja zawiłych wątków policyjnych z życiem prywatnym Sonii sprawia, że powieść nie traci tempa ani autentyczności.

"Pastwa" to nie tylko kryminał, ale także literackie świadectwo o rodzinnych krzywdach, cierpieniach i urazach. Autorka odważnie eksploruje różne aspekty ludzkiej psychiki, nie unikając trudnych tematów, co sprawia, że jej książka staje się niezwykle angażująca i poruszająca.

Podsumowując, "Pastwa" Agnieszki Jeż to niezwykle wciągająca kontynuacja serii kryminalnej z Sonią Kranz. Misternie skonstruowana fabuła, głębokie psychologiczne portrety postaci oraz atmosfera tajemnicy i zagrożenia sprawiają, że ta powieść z pewnością zauroczy wszystkich miłośników gatunku.
Moja ocena: 9/10

Kryminalny świat Sonii Kranz, zapoczątkowany "Pomrokiem", nabiera coraz bardziej gęstego mroku w drugim tomie serii zatytułowanym "Pastwa". Autorka, Agnieszka Jeż, nie tylko kontynuuje misternie budowany klimat prowincjonalnej tajemnicy, lecz także wplata wątki obyczajowe, tworząc niezwykle fascynującą mozaikę powieści kryminalnej.

Fabuła rozwija się w malowniczym, ale...