Dlaczego czytam Rudnicką? - Bo można się pośmiać. Odpocząć psychicznie. Pośmiać w głos.
I tu powiedziałabym, że seria Tekli jest duuużo lepsza - niż Matyldy. Ale i tak Natalie to był sztos!

Dlaczego czytam Rudnicką? - Bo można się pośmiać. Odpocząć psychicznie. Pośmiać w głos.
I tu powiedziałabym, że seria Tekli jest duuużo lepsza - niż Matyldy. Ale i tak Natalie to był sztos!

Ja nie oceniam tak surowo książki jak niektórzy - ale faktycznie, powieść gorsza niż te pozycje z serii o Matyldzie. Ja bardzo czekam na kolejny tom o Matyldzie. A tu nawet zapowiedzi nie ma....
Co do tej książki - była momentami zabawna. Trochę taka parodia rzeczywistości oraz przerysowane postaci wykreowane w książce.
Jednak przeczytałam z przyjemnością i zachęcam do lektury wszystkich książek autorki!

Ja nie oceniam tak surowo książki jak niektórzy - ale faktycznie, powieść gorsza niż te pozycje z serii o Matyldzie. Ja bardzo czekam na kolejny tom o Matyldzie. A tu nawet zapowiedzi nie ma....
Co do tej książki - była momentami zabawna. Trochę taka parodia rzeczywistości oraz przerysowane postaci wykreowane w książce.
Jednak przeczytałam z przyjemnością i zachęcam do...

Uśmiałam się jak głupia. Świetnie się bawiłam i aż mi przykro, że nie mogę czytać dalej. Tekla przesunęła się parę oczek wyżej w moim niepisanym rankingu ulubionych polskich książkowych bohaterów. Nabrała trochę pazura, może nie powinnam tego pisać, ale przeklinanie wychodzi jej postaci na plus. "Ja je***" powtarzane co jakiś czas tylko potęgowało mój śmiech. Aż by się chciało kupić jakieś świeczki!

Uśmiałam się jak głupia. Świetnie się bawiłam i aż mi przykro, że nie mogę czytać dalej. Tekla przesunęła się parę oczek wyżej w moim niepisanym rankingu ulubionych polskich książkowych bohaterów. Nabrała trochę pazura, może nie powinnam tego pisać, ale przeklinanie wychodzi jej postaci na plus. "Ja je***" powtarzane co jakiś czas tylko potęgowało mój śmiech. Aż by się...

Kolejna świetna część przygód Tekli.
Lubię od dawna twórczość autorki i to jest moja ulubiona seria.

Kolejna świetna część przygód Tekli.
Lubię od dawna twórczość autorki i to jest moja ulubiona seria.

To już trzeci tom przygód Tekli. Tym razem kobietą stara się nawiązać nić porozumienia z przyszła teściową. Razem wyjeżdżają na urlop do Wilczygódki, czyli rodzinnego miasteczka Tekli. Co może się wydarzyć kiedy matka i teściowa połączą siły w celu poprawy życia wszystkich kobiet z okolicy? I czy organizacja sabatu czarownic to już nie za dużo nawet dla Tekli?

Komizm sytuacyjny połączony ze zwykłym życiem w małym miasteczku jest tutaj idealnie wyważony. Wyobraźcie sobie małą miejscowość w której słowo księdza jest najważniejsze. Właśnie w taką podróż zabierze Was Tekla. Zabobon goni zabobon. Wierzenia pogańskie nie są przeszkodą do coniedzielnej mszy. A przyszła teściowa chce pomóc wszystkim kobietą pozbyć się ich problemów. A wybiera w tym celu najmniej racjonalny sposób.

Seria o Tekli to najlepsza komedia kryminalna jaką ostatnio czytałam. Pełno tutaj czarnego humoru. W tej części nie będzie morderstwa. Jest śmierć, która zapoczątkuje wszystkie wydarzenia. Czytanie tej serii to na pewno będzie dobrze spędzony czas.

To już trzeci tom przygód Tekli. Tym razem kobietą stara się nawiązać nić porozumienia z przyszła teściową. Razem wyjeżdżają na urlop do Wilczygódki, czyli rodzinnego miasteczka Tekli. Co może się wydarzyć kiedy matka i teściowa połączą siły w celu poprawy życia wszystkich kobiet z okolicy? I czy organizacja sabatu czarownic to już nie za dużo nawet dla Tekli?

Komizm...

Oj Tekla :) ta to umie rozbawic

Oj Tekla :) ta to umie rozbawic

„Dębie, królu pełen mocy,
Chroń nas od złych mocy
Każdego dnia i nocy…”
„Na psa urok, ości śledzia” Olgi Rudnickiej to już trzecie spotkanie z Teklą. Co dostaniemy tym razem? Musicie sięgnąć po książkę, aby się przekonać.
Napisana lekkim i prostym językiem, okraszonym mnóstwem humoru oraz zmyślnych inkantacji. Mamy tutaj bardzo ciekawą fabułę, która osadzona jest w interesującej fikcji literackiej. Przygody Tekli powodują uśmiech na twarzy i z zaciekawieniem śledzi się jej losy. Znaczna większość fabuły osadzona jest w małej wiosce Wilczygódce, gdzie Tekla stanie przed wyzwaniami, które jej przyszła teściowa, z jej matką na czele mnoży na potęgę. Jeżeli chodzi o pozytywne aspekty książki, to są to przede wszystkim świetny humor, lekkość fabuły i małomiasteczkowość. Niemniej jednak nie jest to lektura typowo w moim klimacie, oczywiście nie jest zła, jednak ja nie znalazłam w niej tego czegoś, co by mnie urzekło. Dodatkowo spodziewałam się dużo więcej wątku z konsekwencjami nieudanych rytuałów Tekli, a niestety tego nie dostałam. Znaczna większość książki skupiła się na samych rytuałach, aniżeli na tym co one ze sobą niosły. Akcja nie jest szybka i brakuje jej dynamiczności, jednak nie nudziłam się czytając, ponieważ sama fabuła była interesująca.
Przechodząc do bohaterów, są oni wykreowani dobrze, jednak brakuje im głębi. Momentami trudno było mi dostrzec jakieś charakterystyczne cechy poszczególnych postaci. Są oni ciekawi i śmieszni, jednak nie czułam z nimi powiązania, tak jak to czasem bywa przy innych książkach. Autorka bardzo ciekawie pokazała zasady rządzące małą wsią, gdzie to ksiądz ma największy posłuch, a „czary” Tekli są grzechem i największym złem świata. W interesujący sposób pokazane były relacje panujące w społeczności Wilczygódki i to, jak mało anonimowym można tam być.
Podsumowując, nie jest to zła książka i nie mogę jej zarzucić, że jest źle napisana etc.. Jest to typowa lektura na jeden dzień, gdy potrzebujemy odpocząć od czegoś bardziej wymagającego, albo potrzebujemy po prostu się odmóżdżyć.

„Dębie, królu pełen mocy,
Chroń nas od złych mocy
Każdego dnia i nocy…”
„Na psa urok, ości śledzia” Olgi Rudnickiej to już trzecie spotkanie z Teklą. Co dostaniemy tym razem? Musicie sięgnąć po książkę, aby się przekonać.
Napisana lekkim i prostym językiem, okraszonym mnóstwem humoru oraz zmyślnych inkantacji. Mamy tutaj bardzo ciekawą fabułę, która osadzona jest w...

Genialny rozśmieszasz, rymowane klątwy i rytualne sabaty skradły moje serce, ze śmiechu bolą mnie żwacze i płuca :D Serdecznie polecam na poprawę humoru :)

Genialny rozśmieszasz, rymowane klątwy i rytualne sabaty skradły moje serce, ze śmiechu bolą mnie żwacze i płuca :D Serdecznie polecam na poprawę humoru :)

„Na psa urok, ości śledzia” to 3 tom zabawnych perypetii życiowych Tekli Nuszki – dziewczyny, przez jednych uważanej za przeklętą, a przez innych za adeptkę magii. Tym razem bohaterka wyjeżdża na urlop do rodzinnego miasteczka, gdzie za sprawą przyszłej teściowej uwikłana zostanie w kolejne magiczne rytuały. Podobnie jak w poprzednich tomach tutaj również otrzymujemy dużo zabawnych scen, zarówno z rodziną Tekli, jak i barwnymi mieszkańcami Wilczygódki. Czarowanie ze świecami staje się coraz bardziej popularne, także wśród bliskich dziewczyny. Książka jest zabawna i lekka, utrzymuje poziom poprzednich tomów.
Trochę zaczyna mnie jednak męczyć to niekończenie historii. Mam wrażenie, że każda powieść to jedynie rozdział, a nie samodzielna pozycja. Rozumiem modę na otwarte zakończenia, ale trochę ich ostatnio za dużo. Jeszcze nie otrzymałam odpowiedzi na wszystkie pytania z poprzednich tomów, a tu pojawiają się kolejne. I to zakończenie! Tekla odkrywa prawdopodobny spisek o podłożu kryminalnym i powieść się urywa.
Bardzo lubię książki pani Rudnickiej, a zwłaszcza serię z inną bohaterką , Matyldą Dominiczak. Jednak tam również od pewnego czasu, żadna ze spraw prowadzonych przez panią detektyw nie zostaje zakończona. Rozumiem zamysł, ale ta moda (nie dotyczy to jedynie p. Rudnickiej, u p. Rogozińskiego jest podobnie) jest trochę denerwująca.
Nie zmienia to jednak faktu, że kolejne spotkanie z Teklą uważam za udane. I z pewnością sięgnę po kolejne tomy z tej serii. :)

„Na psa urok, ości śledzia” to 3 tom zabawnych perypetii życiowych Tekli Nuszki – dziewczyny, przez jednych uważanej za przeklętą, a przez innych za adeptkę magii. Tym razem bohaterka wyjeżdża na urlop do rodzinnego miasteczka, gdzie za sprawą przyszłej teściowej uwikłana zostanie w kolejne magiczne rytuały. Podobnie jak w poprzednich tomach tutaj również otrzymujemy dużo...

Tekla, zwana tą przynoszącą pecha, wymyśla bez głębszego zastanowienia rytuał, który o dziwo zadziałał, a następnego dnia umiera mąż jednej z kobiet biorących udział w tajemniczym "sabacie".
Zdolności Tekli zyskują grono zwolenników wśród kobiet, zmęczonych użeraniem się z mężami pijakami i nierobami, oczekując sprawiedliwości.
Rytuały nie tracą na skuteczności.
Tekla nie będąc zaślepiona swoimi rzekomymi paranormalnymi zdolnościami, zaczyna się zastanawiać, kim jest ów sprawca tych niesłychanych "wypadków losowych".
Cóż to była za lektura! Dawno nie ubawiłam się tak podczas czytania. Autorka to istna mistrzyni pióra, bowiem ta książka to komedia i kryminał w jednym.
Niczego tu nie za dużo, ani też nie za mało, wszystko łączy się w wspólną całość.
Dialogi są wprost wspaniałe, oryginalne i nie zaprzeczę, że powieść z trudem da się odłożyć na później.
Nieważne ile masz wolnego czasu, po prostu chcesz ją przeczytać i wraz z główną bohaterką znaleźć sprawcę tajemniczych zgonów.
Gwarantuję, że książka już od pierwszych stron poprawi ci nastrój, a nawet więcej, popłaczesz się ze śmiechu!
Lekturę polecam każdemu, komu dobry humor i śmiech niegroźny, z tą książką nikt nie będzie się nudził.

Tekla, zwana tą przynoszącą pecha, wymyśla bez głębszego zastanowienia rytuał, który o dziwo zadziałał, a następnego dnia umiera mąż jednej z kobiet biorących udział w tajemniczym "sabacie".
Zdolności Tekli zyskują grono zwolenników wśród kobiet, zmęczonych użeraniem się z mężami pijakami i nierobami, oczekując sprawiedliwości.
Rytuały nie tracą na skuteczności.
Tekla nie...