Książka, od której trudno się oderwać. Mimo że wątki podróży często mnie nudzą, tutaj było inaczej. Autorka świetnie pokazuje różnice kulturowe także przy podejściu do smoków i różnice samych smoków przy okazji. Polecam fanom serii, a także wielbicielom napisanych z rozmachem scen batalistycznych. Miłośnicy historii również powinni być zadowoleni, bo mimo że to wersja alternatywna, w ogólnym rozrachunku wynik jest ten sam.

Książka, od której trudno się oderwać. Mimo że wątki podróży często mnie nudzą, tutaj było inaczej. Autorka świetnie pokazuje różnice kulturowe także przy podejściu do smoków i różnice samych smoków przy okazji. Polecam fanom serii, a także wielbicielom napisanych z rozmachem scen batalistycznych. Miłośnicy historii również powinni być zadowoleni, bo mimo że to wersja...

Jestem pod wrażeniem, jak dokładnie autorka korzysta z materiału źródłowego. Bitwy, które opisuje, przebiegają tak, jak w rzeczywistości, bohaterowie historyczni przeplatają się z fikcyjnymi, tworząc zgrabną całość.
Historia jest znacznie ciekawsza niż w poprzednich tomach. Tu w końcu widać zaangażowanie bohaterów w wojnę, o której do tej pory tylko gadali. W końcu są walki, w końcu jest napięcie. Temeraire i jego załoga przemierzają pół świata, wędrują przez pustynię, tkwią na dworze sułtana i na końcu lądują w Gdańsku. Jest świetnie.
Bohaterowie są tacy jak wcześniej. Smok jest piekielnie inteligentny i buntowniczy, Laurence sztywny, ale potrafiący umiejętnie nagiąć przepisy. Trochę lepiej poznajemy pozostałych członków załogi, choć na moje wciąż za mało. I zdecydowanie za mało było Roland.
Polecam. Na pewno zajrzę do kolejnych tomów, by poznać dalsze losy bohaterów, których zaczynam coraz bardziej lubić.

Jestem pod wrażeniem, jak dokładnie autorka korzysta z materiału źródłowego. Bitwy, które opisuje, przebiegają tak, jak w rzeczywistości, bohaterowie historyczni przeplatają się z fikcyjnymi, tworząc zgrabną całość.
Historia jest znacznie ciekawsza niż w poprzednich tomach. Tu w końcu widać zaangażowanie bohaterów w wojnę, o której do tej pory tylko gadali. W końcu są...

Trzeci tom "Temeraire" to była wielka przygoda. Zaczęła się w Chinach, zatrzymała na dłuższą chwilę w Stambule, a później akcja zmusiła bohaterów do podróży przez Europę. Akcja działa się nawet w moim rodzinnym mieście Gdańsku, co naprawdę mi się spodobało!😁

Wielkim plusem tego tomu było, że akcji było niezwykle dużo od początku do końca i że było w nim dużo podróży. Naomi Novik pokazała w ten sposób jeszcze większy kawałek tego świata opanowanego przez smoki, ich wpływu na ludzką politykę i kulturę. Ciekawie czytało się o różnych sytuacjach smoków w różnych krajach i lepiej poznawało ich zwyczaje.

Sam Temeraire jak zawsze dostarczył wiele tematów do rozważań i zmusił swojego kapitana do przemyślenia wielu kwestii. Jestem bardzo ciekawa, jak zostaną one rozwinięte w dalszych częściach.

No i wrócił znowu motyw wojny - a bohaterowie trafili w sam środek konfliktów! Nigdy nie znudzą mi się te bitwy z udziałem awiatorów na smokach 😁

Nie mogę nie poświęcić chwili na zachwyty nad tym duetem. Z każdym tomem kocham Temeraire coraz bardziej. Uwielbiam obserwować jak uczy się on świata i czytać o jego przemyśleniach. W takich chwilach łatwo zapomnieć, że choć to bardzo mądry i inteligentny smok, ma zaledwie dwa lata i wciąż kształtuje swoje poglądy. A jego kapitan, Laurence, zawsze wiernie przy nim trwa, wspiera go i próbuje mu pomóc w zrozumieniu tych zapędach, ale także robi wszystko by uchronić go przed rozczarowaniem czy niepotrzebnym ryzykiem.

Naprawdę miło wróciło mi się do tego świata. Choć to tylko 350 stron, akcji było tak dużo, że mam wrażenie, że to była zdecydowanie dłuższą powieść! Autorka naprawdę wie co robi 😁 Tyle stron, a ani chwili nudy, tylko wielka przygoda pełna licznych zmagań i walk!

Trzeci tom "Temeraire" to była wielka przygoda. Zaczęła się w Chinach, zatrzymała na dłuższą chwilę w Stambule, a później akcja zmusiła bohaterów do podróży przez Europę. Akcja działa się nawet w moim rodzinnym mieście Gdańsku, co naprawdę mi się spodobało!😁

Wielkim plusem tego tomu było, że akcji było niezwykle dużo od początku do końca i że było w nim dużo podróży. Naomi...

O smokach i to prawie współcześnie, w dodatku w Europie. Pomyślałam, że lektura jak dla mnie. Rozczarowanie przyszło szybko. Drętwy język, pisane ni to do młodzieży ni to do dorosłych, pomysły nawet ciekawe, ich wykorzystanie sztampowe. Ale przeczytałam z tego wszystkiego sięgnęłam po następne tomy. W sumie nie najgorzej poprowadzona opowieść. Da się przeczytać, ale na pewno do niej już nie wrócę

O smokach i to prawie współcześnie, w dodatku w Europie. Pomyślałam, że lektura jak dla mnie. Rozczarowanie przyszło szybko. Drętwy język, pisane ni to do młodzieży ni to do dorosłych, pomysły nawet ciekawe, ich wykorzystanie sztampowe. Ale przeczytałam z tego wszystkiego sięgnęłam po następne tomy. W sumie nie najgorzej poprowadzona opowieść. Da się przeczytać, ale na...

Wreszcie, po ostatecznej (i wygranej) walce przez ostatnie miesiące z pracą magisterską, udało mi się wrócić do czytania czegokolwiek innego niż książki, o których napisałam pracę i źródła do nich.
Moja opieszałość w czytaniu "Wojny prochowej" nie wynika więc z tego, że książkami się nie podoba, lecz właśnie z natłoku innych, ważniejszych zajęć, bo kiedy tych jest za dużo, ciężko mi się zabrać za czytanie dla przyjemności.
Ale wreszcie się udało i skończyłam.
Ta część to wędrówka głównych bohaterów przez Eurazję z jednoczesną dalszą służbą ojczyźnie.
Muszę przyznać, że pierwsza połowa książki nie wypada szczególnie rewelacyjnie, nie wciąga tak głęboko jak poprzednie części, choć mimo to jest ciekawa. Akcja jednak nieco się ciągnie. Podziwiam jednak sposób, w jaki tę wielką podróż ukazano, bo to, w jaki sposób zmieniały się realia, klimat, ludzie, struktura społeczna i wszystko to, co czyni świat różnorodnym, oddano dość realistycznie. Inne aspekty, związane z samą akcją, przynudzały. Tam, gdzie spodziewałam się jakiejś intrygi, czegoś niejasnego, znajdywałam błahe rozwiązanie, a przeważnie po prostu... podejrzewanej intrygi brak.
Akcja na dobre rozkręca się dopiero w drugiej połowie, ale kiedy już się rozwinie, to ho-ho... Końcówka jest świetna! I dobrze, bo bałam się, że seria zrazi mnie do siebie i nie kupię kolejnej części. Ale nic bardziej mylnego. ;)

Wreszcie, po ostatecznej (i wygranej) walce przez ostatnie miesiące z pracą magisterską, udało mi się wrócić do czytania czegokolwiek innego niż książki, o których napisałam pracę i źródła do nich.
Moja opieszałość w czytaniu "Wojny prochowej" nie wynika więc z tego, że książkami się nie podoba, lecz właśnie z natłoku innych, ważniejszych zajęć, bo kiedy tych jest za dużo,...

Załatwiwszy sprawy w Chinach, ekipa wraca do domu - to w zasadzie cała fabuła trzeciego tomu serii. Przelecieli z przygodami pół świata, ale najciekawsze właściwie było to, jak historia z tomu drugiego wpłynie na tom czwarty. Poza tym dużo gadania o emancypacji smoków i taktyce wojennej. Mam nadzieję, że ciąg dalszy wynagrodzi ten przydługi wstęp do akcji właściwej.

Załatwiwszy sprawy w Chinach, ekipa wraca do domu - to w zasadzie cała fabuła trzeciego tomu serii. Przelecieli z przygodami pół świata, ale najciekawsze właściwie było to, jak historia z tomu drugiego wpłynie na tom czwarty. Poza tym dużo gadania o emancypacji smoków i taktyce wojennej. Mam nadzieję, że ciąg dalszy wynagrodzi ten przydługi wstęp do akcji właściwej.

Po załatwieniu sprawy na chińskim dworze Lawrence otrzymuje kolejne zadanie- ma odebrać trzy smocze jaja które Wielka Brytania zakupiła od Turcji. Jednak pewne okoliczności (pożar na transportowcu który miał ich przewieźć drogą morską) zmuszają kapitana i jego załogę do wyruszenia przez ląd. Po drodze do Stambułu natrafiają na wiele przeszkód, spotykają nieoczekiwanych sprzymierzeńców. A u kresu wędrówki okazuje się, że doprowadzenie transakcji do końca nie jest takie proste: brytyjski ambasador nie żyje, a całe złoto, za które miały być kupione jaja, zniknęło.
Coraz bardziej przekonuję się do tej serii. Nie jest może jakaś wymagająca albo ambitna, ale przyjemnie się ją czyta. Mimo pewnych niedociągnięć widać, że autorka wie o czym chce pisać i wychodzi jej to coraz lepiej.
Recenzja:
http://tezapisanestrony.blogspot.com/2016/04/recenzja-20-wojna-prochowa.html

Po załatwieniu sprawy na chińskim dworze Lawrence otrzymuje kolejne zadanie- ma odebrać trzy smocze jaja które Wielka Brytania zakupiła od Turcji. Jednak pewne okoliczności (pożar na transportowcu który miał ich przewieźć drogą morską) zmuszają kapitana i jego załogę do wyruszenia przez ląd. Po drodze do Stambułu natrafiają na wiele przeszkód, spotykają nieoczekiwanych...

Polecam !!!

Polecam !!!

SMOKI, smoki i jeszcze więcej smoków. Ja chyba jestem w raju.

SMOKI, smoki i jeszcze więcej smoków. Ja chyba jestem w raju.

Po lekkim spadku jakości w II tomie, pani Novik wraca na właściwe tory. Autorka nie ma może najlżejszego pióra, ale ta część potrafi wciągnąć i na pewno nie można narzekać na brak akcji. W ostatniej części książki Iskierka kradnie całe show :)

Po lekkim spadku jakości w II tomie, pani Novik wraca na właściwe tory. Autorka nie ma może najlżejszego pióra, ale ta część potrafi wciągnąć i na pewno nie można narzekać na brak akcji. W ostatniej części książki Iskierka kradnie całe show :)