Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Odpowiedzialność za siebie zaczyna się od uświadomienia sobie faktu, że ja i tylko ja odpowiadam za własne życie; że nikt nie istnieje po to, żeby mi służyć, dbać o mnie lub zaspokajać moje potrzeby; nie jestem panem życia innych ludzi, tylko swojego.

Odpowiedzialność za siebie zaczyna się od uświadomienia sobie faktu, że ja i tylko ja odpowiadam za własne życie; że nikt nie istnieje po to...

Na wszystkich kanałach pokazywano niezmiennie kolorowe obrazki reklamowe: niezwykle wsiąkliwe damskie tampony, niezapomniane zakupy z tytki, samochody wspomagające nasze środowisko naturalne, rosyjskiego skubańca (kombinację sernika z ciastem kakaowym), aksamitne papiery do dupy - i tak dalej, i tak dalej. Po godzinie zacząłem rzygać reklamami.

Na wszystkich kanałach pokazywano niezmiennie kolorowe obrazki reklamowe: niezwykle wsiąkliwe damskie tampony, niezapomniane zakupy z tytki,...

Jedną z najczęstszych przyczyn frustracji i zmartwień jest wyobrażanie sobie, że pewnego dnia zjawi się zbawca, który rozwiąże problemy i spełni nasze życzenia. To dlatego w mojej pracy zawsze podkreślam, że NIKT SIĘ NIE ZJAWI. Nikt nie przyjdzie, żeby mnie ocalić; nikt nie przyjdzie, żeby uporządkować moje życie; nikt nie przyjdzie, żeby rozwiązać moje problemy. Jeśli sam czegoś nie zrobię, to NIC się nie poprawi.

Jedną z najczęstszych przyczyn frustracji i zmartwień jest wyobrażanie sobie, że pewnego dnia zjawi się zbawca, który rozwiąże problemy i sp...

Domów, których drzwi pozalepiane zostały szyldami w stylu: "Żadnych reklam, żadnych druków masowych", należało wystrzegać się jak ognia. Mieszkały tam bowiem małostkowe indywidua, które nas, ludzi reklamy, szczerze nienawidziły. Osobnicy ci byli gotowi nas, ludzi reklamy, podać na policję albo nawet pozwać do sądu. Ci więcej, niektórzy z nich mieliby wielką ochotę nam, ludziom reklamy, rozpłatać czaszkę. Jakichkolwiek rozmów z jakimikolwiek mieszkańcami jakiegokolwiek budynku o sensie i treści reklamy jako takiej należało unikać jak zarazy.

Domów, których drzwi pozalepiane zostały szyldami w stylu: "Żadnych reklam, żadnych druków masowych", należało wystrzegać się jak ognia. Mie...

Rozlega się delikatne stukanie do drzwi szafy. - Hector - szepcze Myers - wyłaź stąd. - Nie mogę - odszeptuję. - Jestem w szafie. - Właśnie, Hector. Wyjdź z tej pieprzonej szafy. Wszyscy pytają, gdzie się podziałeś. Nie mogę powiedzieć, że chowasz się w szafie. (...) - Powiedz im, że jestem chory. - Hector, oni wszyscy doskonale wiedzą, że jesteś chory. Na umyśle. Ale to cię nie usprawiedliwia. Masz wyjść z szafy i rozmawiać z gośćmi. - Odwróć ich uwagę. (...) - Hector, wyłaź! - warczy Myers. - Gadam do szafy! Ludzie dziwnie się na mnie patrzą. - Joe, ubrałeś się w żółty garnitur. Wyglądasz jak papuga! Dlatego tak na ciebie patrzą.

Rozlega się delikatne stukanie do drzwi szafy. - Hector - szepcze Myers - wyłaź stąd. - Nie mogę - odszeptuję. - Jestem w szafie. - Właśnie,...

Niemieckie autobahn powstały, bo Hitler nie życzył sobie, żeby jego czołgi i pojazdy opancerzone utknęły w korkach. W ten sposób poradził sobie również z nierozwiązywalnym dotąd problemem bezrobocia.

Niemieckie autobahn powstały, bo Hitler nie życzył sobie, żeby jego czołgi i pojazdy opancerzone utknęły w korkach. W ten sposób poradził so...

Zjawił się ubrany w czerwony skórzany płaszczyk - a może marynarkę? Nieważne, jak się toto nazywa, grunt, że ma pasek, a Lenny wygląda w tym jak debil.

Zjawił się ubrany w czerwony skórzany płaszczyk - a może marynarkę? Nieważne, jak się toto nazywa, grunt, że ma pasek, a Lenny wygląda w tym...

Rosa uśmiecha się i spuszcza oczy. Bez wątpienia nie jest to pierwszy komplement, jaki usłyszała. O jej doświadczeniu w przyjmowaniu takich hołdów świadczy jej automatyczna, dopracowana w najdrobniejszych szczegółach reakcja. Uśmiecha się, pochyla głowę i wpatruje w podłogę. W ten sposób odsłania umysł bez ciężaru oczu i staje się jeszcze piękniejsza. Nie ma bowiem nic piękniejszego na tym świecie od przelotnego poczucia winy udającego niewinność. A może tylko ja tak to odbieram.

Rosa uśmiecha się i spuszcza oczy. Bez wątpienia nie jest to pierwszy komplement, jaki usłyszała. O jej doświadczeniu w przyjmowaniu takich ...

Żałuję, że ta parka nie została w klopie chwilkę dłużej. Pięć lat. To by mnie urządzało.

Żałuję, że ta parka nie została w klopie chwilkę dłużej. Pięć lat. To by mnie urządzało.