Czy to bajka , czy nie bajka , myślcie sobie jak tam chcecie.
A ja przecież wam powiadam - Starzykowie są na świecie :)

Czy to bajka , czy nie bajka , myślcie sobie jak tam chcecie.
A ja przecież wam powiadam - Starzykowie są na świecie :)

Wyjątkowo dobrze mi się czytało. Bardzo dobrze wpleciony wątek słowiańskich baśni. Świetni bohaterzy, Naomi Novik naprawdę potrafi tworzyć postacie "silnych, niezależny kobiet", dodatkowo plus za nienachalne i naturalne przedstawienie dziecka ze spektrum autyzmu. Język i sposób prowadzenia narracji był świetny. Na pewno mocne 7/10, ale tak dobrze się bawiłam czytając, że dam 8.

Wyjątkowo dobrze mi się czytało. Bardzo dobrze wpleciony wątek słowiańskich baśni. Świetni bohaterzy, Naomi Novik naprawdę potrafi tworzyć postacie "silnych, niezależny kobiet", dodatkowo plus za nienachalne i naturalne przedstawienie dziecka ze spektrum autyzmu. Język i sposób prowadzenia narracji był świetny. Na pewno mocne 7/10, ale tak dobrze się bawiłam czytając, że...

Świetna opowieść z baśniową otoczką. Pomysł ze Starzykowym królem wypadł świetne. Lekka i miła w czytaniu, warto do niej wracać.

Świetna opowieść z baśniową otoczką. Pomysł ze Starzykowym królem wypadł świetne. Lekka i miła w czytaniu, warto do niej wracać.

Nie jestem w stanie jednoznacznie ocenić tej książki, gdyż miała różnej jakości momenty: od 8 do nawet 3-gwiazdkowych. Średnia wyjdzie mniej więcej 5 gwiazdek, chociaż opowiedziana historia bynajmniej do przeciętnych nie należy.

Pierwsza połowa zdecydowanie lepsza, bo śledzimy akcję (na początku nieco powolną, ale pięknie opisaną) oczami trzech bohaterek, przy czym najlepsza moim zdaniem jest ta z Mirjem. Później wydarzenia przyspieszają i stają się bardziej fantastyczne. Do tego momentu byłam skłonna dać tej książce 7 a momentami nawet 8 gwiazdek.
Niestety, mniej więcej w połowie książki autorka zaczyna odmalowywać wydarzenia oczami postaci drugoplanowych: najmłodszego brata Wandy oraz starej niani księżniczki Iriny. Epizod swój ma także młody car.
Wszystkie te relacje różnią się doborem słów - co uważam za duży plus. Stara kobieta utrzymuje narrację w stylu starczym, z licznymi wspominkami i powtórzeniami tych samych zdań z użyciem innych sformułowań - no taki typowy starczy bełkot. Dziesięciolatek ma inny styl widzenia/mówienia, chociaż tutaj chyba autorka czasami trochę przesadziła i mentalnie ujęła mu nieco lat. Pierwsze sceny z relacją chłopca były nawet sensowne, lecz nie pojmuję dlaczego ta narracja nadal się pojawiała po dołączeniu do Wandy, a nawet, o zgrozo, gdy wszystkie główne bohaterki są w jednym pomieszczeniu. Najgorzej wypadł opis pierwszej walki Starzyka z ognistym demonem - myślałam że zasnę...
Z kolei bełkot niani można było sobie kompletnie darować, bo to było od początku do końca nic nie wnoszące wodolejstwo.

Za dużo było też Żydów o nazwie Żydzi. Co ciekawe nazwa kraju była zmieniona (Litwas = Litwa?),jak to autorka ma w zwyczaju przekręcając kilka liter w nazwie opisywanych krain, ale już nazwa tej akurat narodowości/grupy religijnej nie. A przecież mogła spokojnie nawet tej nazwy nie wymieniać, bo po wykonywanych zawodach czy obyczajach i tak wiadomo było o kogo chodzi.
W drugiej połowie książki było coraz więcej żydowskich zwyczajów i ich samych - to też spokojnie można było okroić dla dobra opowieści. Jednak największą bzdurę autorka zachowała na koniec, wyraźnie już wskazując odbiorcę docelowego (gdyby się czytelnik nie domyślił wcześniej),gdy Mirjem mówi, że swoje przyszłe starzykowe dzieci wychowa w swojej tradycji i wierze... Ciekawe co na to Starzykowie... No ale po co ich pytać, to przecież tylko goje...

Druga połowa książki zdecydowanie dużo słabsza niż pierwsza, a to przez rozwlekłą i nudną narrację dziecięcą oraz starczą, a także przez Żydów (jakkolwiek to zabrzmi ;)

Nie jestem w stanie jednoznacznie ocenić tej książki, gdyż miała różnej jakości momenty: od 8 do nawet 3-gwiazdkowych. Średnia wyjdzie mniej więcej 5 gwiazdek, chociaż opowiedziana historia bynajmniej do przeciętnych nie należy.

Pierwsza połowa zdecydowanie lepsza, bo śledzimy akcję (na początku nieco powolną, ale pięknie opisaną) oczami trzech bohaterek, przy czym...

Cudna baśń z mrocznym klimatem. Dobrze dopracowane i silne postacie oraz kilka wątków fabularnych, które w pewnym momencie splotą się ze sobą i wcale nie oczywiste zakończenie. Czyli wszystko co potrzeba na swoim miejscu.
Nie sądziłam, że w taki ciekawy sposób można opisać i przekształcić taką starą legendę. Dużo dobrego słyszałam o tej książce i się nie zawiodłam.

Cudna baśń z mrocznym klimatem. Dobrze dopracowane i silne postacie oraz kilka wątków fabularnych, które w pewnym momencie splotą się ze sobą i wcale nie oczywiste zakończenie. Czyli wszystko co potrzeba na swoim miejscu.
Nie sądziłam, że w taki ciekawy sposób można opisać i przekształcić taką starą legendę. Dużo dobrego słyszałam o tej książce i się nie zawiodłam.

Chyba najsłabsza do tej pory powiesz autorki. Mało zachęcający bohaterowie i pospieszne zakończenie.

Chyba najsłabsza do tej pory powiesz autorki. Mało zachęcający bohaterowie i pospieszne zakończenie.

„Moc srebra" Naomi Novik to fascynująca baśń, mogąca konkurować z dziełami samych braci Grimm. Historia cechuje się pięknym językiem, mnogością wątków i bohaterów oraz mrocznym klimatem.

Początkowo przeplatające się ze sobą perspektywy, pozornie nie łączące się ze sobą fabularnie, mogą zniechęcić do dalszej lektury. Niemniej wraz z postępem akcji niemożliwe staje się odłożenie tej książki. Z zapartym tchem śledzimy losy trzech głównych bohaterek. Każda z nich pochodzi z innej klasy społecznej, ma inne pragnienia, doświadczenia i motywacje. Łączy je niezłomność w dążeniu do swoich celów i odwaga w wyrażaniu swojego zdania.

To świetna historia fantasy, po którą zdecydowanie warto sięgnąć. Naomi Novik ma polskie korzenie i często w swoich książkach odnosi się do słowiańskiego folkloru, co świetnie jej wychodzi. Na pewno przeczytam jeszcze inne jej powieści. Oprócz tej poznałam bowiem również „Wybraną", która całkowicie mnie oczarowała. W moim odczuciu była nawet lepsza od „Mocy srebra" ❄️

Zapraszam na mojego Bookstagrama:
https://www.instagram.com/p/CxPdmOANckj/?igshid=MmU2YjMzNjRlOQ==✨

„Moc srebra" Naomi Novik to fascynująca baśń, mogąca konkurować z dziełami samych braci Grimm. Historia cechuje się pięknym językiem, mnogością wątków i bohaterów oraz mrocznym klimatem.

Początkowo przeplatające się ze sobą perspektywy, pozornie nie łączące się ze sobą fabularnie, mogą zniechęcić do dalszej lektury. Niemniej wraz z postępem akcji niemożliwe staje się...

Zdecydowanie najlepsza YA fantasy, świetnie napisana, łącząca elementy różnych słowiańskih floklorów

Zdecydowanie najlepsza YA fantasy, świetnie napisana, łącząca elementy różnych słowiańskih floklorów

8/10

8/10

Niby fajnie, niby oryginalnie, a jednak... Czegoś mi tu brakuje.
A to już drugie podejście do tej Autorki! :(

Niby fajnie, niby oryginalnie, a jednak... Czegoś mi tu brakuje.
A to już drugie podejście do tej Autorki! :(