Śmierć – temat, o którym boimy się rozmawiać. Nie wiemy, co kryje się po tej „drugiej stronie”. Niewiedza prowadzi do lęku przed nieznanym. Pędzimy więc przez życie beztrosko, myśląc, że życie jest wieczne. Odpychamy od siebie ostateczność, oddając się codzienności, przyjemnością i zwyczajnym troskom. Tak żyli bohaterowie książki Nataszy Sochy pt. „Apteka marzeń”. Odsunęli od siebie pokorę i, niewiele myśląc, niedowierzają, gdy dopada ich tragedia – nowotwór. Najbardziej boli fakt, że rak postanowił zagościć w ciałach dzieci, tych niewinnych istot, które jeszcze nie zdarzyły zaznać prawdziwego życia.

Ola i Karolina – kilkuletnie dziecko i nastolatka, których dzieli cała dekada wspomnień, przygód, radości. Los postanowił ich połączyć w dość zaskakujących okolicznościach. Szpital – nikt nie chciałby z własnej woli się tam znaleźć, przyjmować lekarstw, kroplówek, po których wypadają włosy. One musiały i nikt nie pytał, czy chcą, czy nie są za młode. Zaakceptowały swój los i szybko dorosły. Pozbawione dziecięcego egoizmu walczyły o siebie oraz innych. Wbrew wszystkiemu. W „Aptece marzeń” nie zabrakło też zabawnych dialogów, które nieco rozluźniają sytuację. Płynie z nich pewnego rodzaju optymizm, dodają energii, pomagają zachowywać dystans wobec nadchodzącej nieuchronnie tragedii.

W tej sytuacji, mimo różnicy wieku, szybko potrafiły się zrozumieć. Postanowiły pomyśleć nie tylko o sobie, ale też o innych dzieciach będących w podobnej sytuacji. Stworzyły aptekę marzeń, która dostarcza wszystko to, co jest potrzebne bez recepty. Wystarczy tylko zapisać na karteczce i wysłać w niebo balonik.

Miłość, rodzinne ciepło, ale też zwątpienie, czy bezsilność wylewa się tutaj z każdego napisanego słowa. Autorka zaprasza nas do refleksji nad ludzkim życiem, nakazując odłożyć na chwilę codzienne zwykłe troski. Ta książka wprost wzrusza do łez, wbija w fotel mądrością płynącą z głów tych małych ludzi. Ale czy rzeczywiście są już dziećmi? A może jednak w jednej chwili dziewczynki stały się bardziej dorosłe od ich rodziców? Jedno jest pewne. Diagnoza zmieniła ich życie i patrzenie na świat raz na zawsze. Od tej pory nic już nie będzie takie same.

Jak mówi sama autorka, Ola to postać prawdziwa, a Karolina stała się symbolem wielu walczących z chorobą nastolatek. Dla jednej zmaganie z nowotworem zakończyło się zwycięstwem, druga – spełniając marzenia innych – sama przegrała. Ta historia pokazuje, że w życiu nie ma tylko happy end. Zwyczajne życie czasem płata figla w najmniej oczekiwanym momencie. Żadne prośby, groźby czy błagania nie wrócą zdrowia. Choroba nie wybiera płci, wieku, koloru oczu czy dzieci o szczególnych upodobaniach kulinarnych. Zwyczajnie się pojawia. Nie pyta. Życie nie stara się być sprawiedliwe dla nikogo. Każdego traktuje tak samo, po równo. Nawet jeśli wydaje się, że jest inaczej.

Od śmierci nie ucieknie nikt. Niektórzy mają po prostu więcej czasu. Jednak osoba z nowotworem może mieć go zaskakująco mało. Walka o każdą sekundę, minutę czy godzinę nie ustaje. Jako matki zapominamy wtedy o sobie, własnych pragnieniach i marzeniach. Rytm dnia ustawia chemia. Jednak czy w tym przypadku należy zapominać też o żyjących, o tych, co zostali w domu? Nad tym zastanawia się Natasza Socha. Troskę należy roztoczyć między wszystkich. Dzieci to wiedzą, a dorośli? No cóż… mają z tym problem. Szybko zapominają o doczesności, zapętlają się w swoim smutku. Nie dbają o siebie, co prowadzi tylko do ich wyniszczenia. Choroba bowiem dotyka nie tylko osoby chorej. Kiedy choruje dziecko czy dorosły członek rodziny, choruje cała rodzina. Pozostaje tylko wspierać i dodawać otuchy, jak robią to pielęgniarki na oddziale.

Książka pokazuje, jak skutecznie walczyć o cel, o każdy dzień. Trzeba być silnym, aby być chorym. Socha tłumaczy w sposób przystępny, co dzieje się z organizmem człowieka podczas choroby. Pomaga zrozumieć proces leczenia i tutaj ogromne gratulacje za szczegółowy research. Z pewnością nie było jej łatwo, bo temat jest niezwykle wyniszczający psychikę. To jedna z tych historii z misją nawołującą do niebagatelizowania tematu choroby, która może spotkać każdego. Kto wie, może po jej przeczytaniu, ktoś dołączy do dawców szpiku i uratuje komuś życie. Słowa przecież mają niezwykłą moc.

Śmierć – temat, o którym boimy się rozmawiać. Nie wiemy, co kryje się po tej „drugiej stronie”. Niewiedza prowadzi do lęku przed nieznanym. Pędzimy więc przez życie beztrosko, myśląc, że życie jest wieczne. Odpychamy od siebie ostateczność, oddając się codzienności, przyjemnością i zwyczajnym troskom. Tak żyli bohaterowie książki Nataszy Sochy pt. „Apteka marzeń”. Odsunęli...

Poruszająca, pełna wxruszeń książka. Dwie rodziny, dwie dziewczynki w różnym wieku
Połączyła je przyjaźń zawiązana w szpitalu i straszna, podstępna choroba. Świetna autorka jaką jest Natasza Socha opowiada historię od której trudno się oderwać. Przedstawia uczucia chorych, ich rodzin, funkcjonowanie w tej trudnej rzeczywistości po diagnozie oraz walkę o życie, o zdrowie. Dążenie do celu i nadzieję. Piękna, potrzebna książka

Poruszająca, pełna wxruszeń książka. Dwie rodziny, dwie dziewczynki w różnym wieku
Połączyła je przyjaźń zawiązana w szpitalu i straszna, podstępna choroba. Świetna autorka jaką jest Natasza Socha opowiada historię od której trudno się oderwać. Przedstawia uczucia chorych, ich rodzin, funkcjonowanie w tej trudnej rzeczywistości po diagnozie oraz walkę o życie, o zdrowie....

"APTEKA MARZEŃ" - NATASZA SOCHA
Książka na podstawie faktów, wciąga niesamowicie, ale daję też po emocjach.
Czy jest jakaś reguła na to, że dziecko nagle zachorowuje? Czy to, że dziecko jest takie albo inne, ma taką albo inną rodzinę, lubi albo nie lubi coś jest, coś ma albo nie ma. Może to, że lubi lody truskawkowe... a może dlatego, że ma niebieskie oczy, nie ma rodzeństwa, albo przeciwnie ma... czy to jest wyznacznikiem tego, że nagle zdrowe dziecko pokonuje straszna choroba jaką jest rak.
Na takie i inne rozważania zostały narażone Karolina i Ola. Dwie dziewczynki, które spotkały się w szpitalu na oddziale onkologicznym.
Czy ta wielka walka, którą im przyjdzie stoczyć wygrają. Książka uświadamia co w życiu jest najważniejsze. Jeśli masz problem, wielki przejdź się po oddziale onkologicznym dla dzieci. Gdzie są maluchy bardzo dzielne i szybko muszą dorosnąć. Gdzie matki ledwo dzielą życie pomiędzy domem, w którym nierzadko zostawiają inne dzieci, męża, a życie szpitalne... gdzie nie mogą pokazać ani jednej łzy, gdzie tłumaczą, ze to nic to tylko alergia, nawet w zimie... i pielęgniarki, które przeganiają mamy, które mają mokre oczy... dla dzieci trzeba być silną.
Tam nie ma świąt, Mikołaja, choć są... to przecież najważniejsze życzenie, nie ma jak spełnić, jest nie do kupienia.... To i więcej znajdziecie w tej opowieści. Sięgnijcie po nią w dowolnej formie, bo każda jest niesamowita i daję wachlarz emocji... Polecam, bardzo lubię książki Sochy.

OCENA 10/10
150/23 (11/12) ( 33/23 świąteczna)
ilość stron: 400
data wyd: 13.09.2017
czas przewidziany czytania: 07 h 38 min.
Czas słuchania: 09 h 25 min
lektorzy empik: Matusiak Anna
Anastazja
Skończona 26.12.2023 (słucha)

"APTEKA MARZEŃ" - NATASZA SOCHA
Książka na podstawie faktów, wciąga niesamowicie, ale daję też po emocjach.
Czy jest jakaś reguła na to, że dziecko nagle zachorowuje? Czy to, że dziecko jest takie albo inne, ma taką albo inną rodzinę, lubi albo nie lubi coś jest, coś ma albo nie ma. Może to, że lubi lody truskawkowe... a może dlatego, że ma niebieskie oczy, nie ma...

Wzruszająca, opowiedziana z dużym wyczuciem i empatią historia o trudach walki z podstępną chorobą jaką jest rak. Czyta się ją wyjątkowo trudno z racji tego, że dotyczy dzieci. Choć tematyka jest trudna i często wzruszenie ściska gardło, nie zabrakło również zabawniejszych fragmentów. Polecam. To wartościowa lektura, skłaniająca do przemyśleń...

Wzruszająca, opowiedziana z dużym wyczuciem i empatią historia o trudach walki z podstępną chorobą jaką jest rak. Czyta się ją wyjątkowo trudno z racji tego, że dotyczy dzieci. Choć tematyka jest trudna i często wzruszenie ściska gardło, nie zabrakło również zabawniejszych fragmentów. Polecam. To wartościowa lektura, skłaniająca do przemyśleń...

Piękna ,wzruszająca książka Nataszy Sochy,która zabiera czytelnika w świat trudnych chwil na oddziale onkologii.
Jak na wstępie autorka zaznacza,historia opisana w książce jest prawdziwa.
Mamy dwie bohaterki, które połączyła choroba i oddział onkologiczny. O ile Ola istnieje naprawdę, postać Karoliny jest fikcyjna, ale jak twierdzi autorka, łączy w sobie doświadczenia wielu nastolatek. Mnie osobiście bardzo ujęła część napisana z punktu widzenia Magdy, matki Oli, gdyż autorka posłużyła się podczas pisania między innymi jej pamiętnikiem i wydaje mi się dzięki temu jest bardziej autentyczna.Te pisane z perspektywy Karoliny są może mniej przekonywujące ale sa równie wspaniałe i wzruszające.
"Apteka marzeń" to nie jest jednak ksiązka o umieraniu.To powieść o sile jaka tkwi w każdym człowieku ,zwłaszcza,kiedy przyjdzie zmierzyć się z chorobą najbliższej osoby i nie ważne czy to jest rak, czy też jakieś inne świństwo.
Tę ksiązkę powinien chyba każdy przeczytać.Jest pięknie napisana.Mądra i wzruszajaca powieśc o tym co tak naprawdę jest ważne w życiu.Być może po jej przeczytaniu wzrośnie liczba ochotników by zapisać się w bazie potencjalnych dawców szpiku.

Piękna ,wzruszająca książka Nataszy Sochy,która zabiera czytelnika w świat trudnych chwil na oddziale onkologii.
Jak na wstępie autorka zaznacza,historia opisana w książce jest prawdziwa.
Mamy dwie bohaterki, które połączyła choroba i oddział onkologiczny. O ile Ola istnieje naprawdę, postać Karoliny jest fikcyjna, ale jak twierdzi autorka, łączy w sobie doświadczenia wielu...

Piękna, wzruszająca historia. Koniecznie przygotujcie sobie karton chusteczek. Książka, po której lekturze człowiek inaczej patrzy na swoje codzienne "problemy". Jak mało są one ważne w obliczu prawdziwych tragedii.

Piękna, wzruszająca historia. Koniecznie przygotujcie sobie karton chusteczek. Książka, po której lekturze człowiek inaczej patrzy na swoje codzienne "problemy". Jak mało są one ważne w obliczu prawdziwych tragedii.

Wzruszająca książka. Tematyka raka już sama w sobie niesie cierpienie, a u dzieci... ech.

Wzruszająca książka. Tematyka raka już sama w sobie niesie cierpienie, a u dzieci... ech.

Styl Nataszy Socha. Uwielbiam.
Porusza od pierwszych stron.
Bierzesz się za czytanie i nie chcesz przestać i nawet nie wiesz kiedy, strona za stroną, dojdziesz do końca. A opisana historia zapadnie w Twoim sercu na zawsze. I po raz kolejny zmieni spojrzenie na świat. Po prostu. ❤
Warto przekonać się samemu. ❤

Styl Nataszy Socha. Uwielbiam.
Porusza od pierwszych stron.
Bierzesz się za czytanie i nie chcesz przestać i nawet nie wiesz kiedy, strona za stroną, dojdziesz do końca. A opisana historia zapadnie w Twoim sercu na zawsze. I po raz kolejny zmieni spojrzenie na świat. Po prostu. ❤
Warto przekonać się samemu. ❤

Mega dobra książka... opisuje zmagania chorych walczących z nowotworem jak i ich rodzin...ukazane są w nie wszystkie emocje dotyczące bólu jak i śmierci...
Polecam

Mega dobra książka... opisuje zmagania chorych walczących z nowotworem jak i ich rodzin...ukazane są w nie wszystkie emocje dotyczące bólu jak i śmierci...
Polecam

Czy książka może rozłożyć na łopatki? Rozwalić serce na milion części?
Może!
Człowiek próbuje uciekać od śmierci, nie myśląc o tym, że czeka każdego z nas. Jest nieunikniona.
Tylko, że zakładamy, że to jeszcze nie jest na nas czas, że jeszcze go mamy. A ile czasu ma ktoś chory na raka?
Ola i Karolina poznają się w szpitalu, na oddziale onkologicznym. Obie są jeszcze dziećmi, chociaż dzieli je dziesięć lat różnicy, szybko jednak nawiązują nic porozumienia. Obie walczą o to, co najcenniejsze – o własne życie. Tylko czy uda im się wygrać tę nierówną walkę?

„Leć dla Oli” Trzy słowa, po których moja tama runęła.
Jeśli przeczytacie, będziecie wiedzieli, o co chodzi <3

Ile empatii ma w sobie dorosły człowiek? Na pewno mniej niż dziecko.
Postać Oli, to historia, która wydarzyła się naprawdę, natomiast książkowa Karolina, to postać, która ma w sobie kilka historii osób, którym życie pokazało język. W „Aptece marzeń” dostaniemy mnóstwo emocji, miłości, troski, ale myślę również, ze ta historia jest w stanie wiele nauczyć człowieka.

„Chwila, która trwa, może być najlepszą z Twoich chwil”. Cieszmy się z tego, co mamy, tu i teraz. Dzisiaj. Bo nigdy nie wiadomo, kiedy „jutro” nie nadejdzie.

Czy książka może rozłożyć na łopatki? Rozwalić serce na milion części?
Może!
Człowiek próbuje uciekać od śmierci, nie myśląc o tym, że czeka każdego z nas. Jest nieunikniona.
Tylko, że zakładamy, że to jeszcze nie jest na nas czas, że jeszcze go mamy. A ile czasu ma ktoś chory na raka?
Ola i Karolina poznają się w szpitalu, na oddziale onkologicznym. Obie są jeszcze...