Pospolita obyczajówka, która nie wywołała u mnie efektu wow, jednak była bardzo poprawna i lekka. W sam raz na odstresowanie się, wybór tej lekkiej lektury będzie odpowiedni.

Pospolita obyczajówka, która nie wywołała u mnie efektu wow, jednak była bardzo poprawna i lekka. W sam raz na odstresowanie się, wybór tej lekkiej lektury będzie odpowiedni.

Ebook.Ja płakał ,na końcu.To piękna

Ebook.Ja płakał ,na końcu.To piękna

Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką i chyba ostatnie...
Wlecząca się i nieciekawa akcja, drewniane dialogi, bezpłciowi bohaterowie. Zero humoru, właściwie zero jakichkolwiek emocji. Nie znalazłam tu żadnego przesłania, że nie wspomnę o wierze w drugiego człowieka, reklamowanej na okładce. Informacje o ciekawych miejscach w Policach i okolicach wyglądają jakby były żywcem przepisane (kopiuj- wklej) z wikipedii, lub turystycznych przewodników. Jakimś pomysłem, szkoda że nierozwiniętym, był pamiętnik z czasów wojny. Pewien potencjał znalazłam we fruwających piórkach i anielskich motywach, lecz ten pomysł również został zaprzepaszczony. Jedyne co wyniosłam z tej powieści, to poznanie różnic w (ogólnie rzecz biorąc)światopoglądach narodu polskiego i niemieckiego. Szkoda...

Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką i chyba ostatnie...
Wlecząca się i nieciekawa akcja, drewniane dialogi, bezpłciowi bohaterowie. Zero humoru, właściwie zero jakichkolwiek emocji. Nie znalazłam tu żadnego przesłania, że nie wspomnę o wierze w drugiego człowieka, reklamowanej na okładce. Informacje o ciekawych miejscach w Policach i okolicach wyglądają jakby były...

Aż nie chce się wierzyć, że autorka takiego hitu jak "Dom, którego nie było" może nam zaserwować coś takiego.
Historia jest tak naiwniutka, banalna, przewidywalna, że aż boli. Szczerze mówiąc nie udało mi się polubić ani jednej postaci, a przecież sporo się w tej książce ich przewija. Bohaterowie zostali przedstawieni wyjątkowo stereotypowo i to też nasilało moją irytację. Mało realistyczny splot przypadków, zbyt dużo nic nie wnoszących opisów, co sprawia że, fabuła zaczyna coraz bardziej nużyć. Sam koniec to już nie romans czy obyczajówka a najzwyklejsza bajka, z happy end'em dla wszystkich. Autorka zbytnio popuściła wodzę wyobraźni. Jedyne co doceniam to wątek z odnalezionymi zapiskami więźniarki obozu, lecz nie został on jakoś szczególnie rozbudowany i szybko gdzieś się zagubił, a szkoda, bo wierzyłam, że to on jakoś odratuje całość...

Aż nie chce się wierzyć, że autorka takiego hitu jak "Dom, którego nie było" może nam zaserwować coś takiego.
Historia jest tak naiwniutka, banalna, przewidywalna, że aż boli. Szczerze mówiąc nie udało mi się polubić ani jednej postaci, a przecież sporo się w tej książce ich przewija. Bohaterowie zostali przedstawieni wyjątkowo stereotypowo i to też nasilało moją irytację....

Polecam.

Polecam.

Książka, która długo czekała na mojej półce, niemniej jednak wreszcie doczekała się swojej kolei i jestem z tego powodu bardzo zadowolona i wzruszona.
Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, po której twórczość bardzo chętnie jeszcze kiedyś sięgnę.
Jest to historia Ewy, kobiety która mieszka w Warszawie, gdzie prowadzi zwyczajne rodzinne życie. Ma męża Marcina oraz dwójkę praktycznie dorosłych już dzieci. W jej życiu jednak nie układa się najlepiej i aby zacząć realizować siebie i swoje marzenia postawia wyjechać do Niemiec do pracy. Mimo, iż nikt w nią nie wierzył, a każdy wyjazd uważał za chwilowy kaprys, który lada chwila minie, to Ewa twardo stanęła przy swoim i wyjechała. Ale nawet to nie było dla najbliższych, a w zasadzie dla męża i jego matki, znakiem że jednak coś jest nie w porządku. Nadal uparcie wierzyli, że to chwilowy kaprys i kobieta lada dzień wróci do domu z podkulonym ogonem. Niemniej jednak, gdy po miesiącu pracy wróciła do domu na tygodniowy pobyt zdała sobie sprawę, że w domu mąż tylko czeka na jej potknięcie i w ogóle za nią nie tęskni. Ewa w Niemczech poznała Andersa oraz jego rodziców, którzy byli starszym, niemniej jednak nadal kochającym się małżeństwem. Na swojej drodze spotkała także wiele innych osob, z którymi nawiązała przyjazne relacje, które z czasem pokazywały jej, że w życiu można o siebie zawalczyć, można coś zmienić, pomyśleć o sobie w każdym jego momencie i to, że sami dla siebie musimy stać się ważni, aby być ważnym dla innych.
Jest to historia, która wplata również wojenne losy i zażyłości między Polakami i Niemcami oraz różnice narodowościowe. To piękna historia, która uświadami nam jak często zatracamy się w prozie codziennego życia i przestajemy dostrzegać jego piękno i osoby, które są wokół nas. Autorka historię przedstawia nam w narrazcji Ewy, która jest główną bohaterką i od której możemy się wiele nauczyć.
Książkę czyta się z wielką przyjemnością i zaciekawieniem. Niejednokrotnie w moich oczach pojawiały się łzy szczęścia, wzruszenia i smutku. Książka, która wzbudza całą paletę uczuć i naprawdę jest godna polecenia i poświęcenia jej czasu. To piękna historia, którą warto poznać.

Książka, która długo czekała na mojej półce, niemniej jednak wreszcie doczekała się swojej kolei i jestem z tego powodu bardzo zadowolona i wzruszona.
Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, po której twórczość bardzo chętnie jeszcze kiedyś sięgnę.
Jest to historia Ewy, kobiety która mieszka w Warszawie, gdzie prowadzi zwyczajne rodzinne życie. Ma męża...

Bardzo lubię czytać książki Pani Doroty ale po przeczytaniu Tam, gdzie czekał anioł czuję pewien niedosyt. Książka mnie nie porwała, oczekiwałam czegoś więcej i czegoś bardziej, stąd taka, a nie inna moja ocena. Zabrakło mi dialogów jakiejś rozwiniętej fabuły. Jak dla mnie za dużo opisów.

Bardzo lubię czytać książki Pani Doroty ale po przeczytaniu Tam, gdzie czekał anioł czuję pewien niedosyt. Książka mnie nie porwała, oczekiwałam czegoś więcej i czegoś bardziej, stąd taka, a nie inna moja ocena. Zabrakło mi dialogów jakiejś rozwiniętej fabuły. Jak dla mnie za dużo opisów.

Powieść lekka i przyjemna, chociaż brakuje w niej głębi. Autorka zagaja różne tematy, ale nie do końca je drąży. Wiele ciekawych wątków umyka. Jednak jest bardzo optymistyczna, w jakiś przedziwny sposób wyjątkowa. Jest pełna ciepła i spokoju.

Powieść lekka i przyjemna, chociaż brakuje w niej głębi. Autorka zagaja różne tematy, ale nie do końca je drąży. Wiele ciekawych wątków umyka. Jednak jest bardzo optymistyczna, w jakiś przedziwny sposób wyjątkowa. Jest pełna ciepła i spokoju.

Czytając tę książkę, miałam wrażenie, że czytam książkę dla młodzieży.

Czytając tę książkę, miałam wrażenie, że czytam książkę dla młodzieży.

Matka dorosłych dzieci, mężatka w kryzysie związku, podejmuje pracę jako opiekunka starszych osób w Niemczech. Z czasem odnajduje tam sens życia, spokój, nawiązuję przyjażnie, dobre relacje z niemieckimipodopiecznymi, z rodakami, tam pracującymi. Jej problemy z mężem rozwiązują się pomyślnie, nawet zachodzi w ciążę, poprawiaja się jej relacje z dziećmi. Happy end jest prawdopodobny, szczery, realny. Ciekawy, nieszablonowy wątek wojenny ( pamiętnik z obozu),. Dobrze się czyta, warto.

Matka dorosłych dzieci, mężatka w kryzysie związku, podejmuje pracę jako opiekunka starszych osób w Niemczech. Z czasem odnajduje tam sens życia, spokój, nawiązuję przyjażnie, dobre relacje z niemieckimipodopiecznymi, z rodakami, tam pracującymi. Jej problemy z mężem rozwiązują się pomyślnie, nawet zachodzi w ciążę, poprawiaja się jej relacje z dziećmi. Happy end jest...