Tym razem zakupiłem coś z fantastyki rosyjskiej. Dlaczego? Z trzech powodów. Po pierwsze, jakiś czas temu przeczytałem już jedną książkę Bielanina o jakże urokliwym tytule "Moja Żona Wiedźma" i byłem nią naprawdę pozytywnie zaskoczony (do tej pory mam ją w swoim księgozbiorze). Autor wiedzie prym jeśli chodzi o rosyjską fantastykę humorystyczną, a "Моя жена – ведьма" zawierała naprawdę wszystko czego należy oczekiwać od lekkiej słowiańskiej rozrywki.
Po drugie, moja wada w postaci zbytniej dbałości o oprawę graficzną i kolorystykę sprawiła, że widząc tę okładkę już wyobraziłem ją sobie oświetloną wieczorną lampką. Co za próżność...
Zaważył jednak czynnik ostateczny, czyli cena. Normalnie, nie wydałbym 33 złotych na zakup książki, która ma ledwie 270 stron ale jeżeli okazuje się, że wolumin jest w dziale "tania książka" i mogę ją mieć za 6,99 to już mocno zmieniło postać rzeczy.

Tak oto zakupiłem "Tajny wywiad cara Grocha", czyli historię 24-letniego milicjanta, który przez swoją wścibską ciekawość trafia do Łukoszkina, baśniowego carstwa rządzonego twardą ręką przez tutejszego cara. No może nie do końca taką twardą. W każdym razie po lesie biega mnóstwo leszych i rusałek, a po cmentarzach kręcą się ghule. Jakby tego było mało, nasz bohater nie może wrócić do domu i zamieszkuje u pewnej przemiłej staruszki zwanej... Babą Jagą. Sprawy komplikują się jeszcze bardziej, kiedy z carskiego skarbca skradzione zostają skrzynie z kosztownościami. Jak się okazuje, to zapoczątkuje lawinę o wiele większych problemów.

Szczerze mówiąc książka nie jest słaba ale humoru w niej niewiele, a już na pewno mocno odstaje od Pratchetta, czy choćby wspomnianej przeze mnie "Mojej Żony Wiedźmy". Mimo to wątek fabularny rozbudowany jest bardzo dobrze i co ważne nie pozostawia żadnych niedopowiedzeń i niedokończonych zagadek, co jest niezwykle ważne w pozycjach w mocnym wątkiem kryminalnym. Bo nie ma co ukrywać - "Tajny wywiad cara Grocha" to po prostu lekki kryminał, w którym jednak niezwykle ważne jest skupienie czytelnika. Nawet chwila nieuwagi może spowodować, że zgubimy się w wątkach i fabule dlatego zalecam przeczytanie całości w jeden, góra dwa dni.

Mocnym plusem opowiadania jest osadzenie go w naszych słowiańskich realiach. Tradycyjne rosyjskie potrawy serwowane przez Babę Jagę aż wyciekają ze stron, a odwołania do podań i legend pobudzają wyobraźnię. Minusem jest słaby opis otoczenia, dzięki czemu przedstawiony świat nie wydaje się aż tak bogaty, oraz (moim subiektywnym zdaniem) obrzydliwe ilustracje. Miały być zabawne i groteskowe, a aż biją po oczach kiczem i tandetą.

Czy polecam? Powiem tak. Jeżeli miałbym ją kupić za normalną cenę, byłbym trochę zawiedziony. Za 7 złotych to doskonała rozrywka. Na pewno jeśli natkniecie się nią w jakiejś bibliotece, warto ją przeczytać i potraktować jako lekki kryminał fantasy z naprawdę świetnie skonstruowaną intrygą.

Tym razem zakupiłem coś z fantastyki rosyjskiej. Dlaczego? Z trzech powodów. Po pierwsze, jakiś czas temu przeczytałem już jedną książkę Bielanina o jakże urokliwym tytule "Moja Żona Wiedźma" i byłem nią naprawdę pozytywnie zaskoczony (do tej pory mam ją w swoim księgozbiorze). Autor wiedzie prym jeśli chodzi o rosyjską fantastykę humorystyczną, a "Моя жена – ведьма"...