W zasadzie jest to ciąg dalszy tej samej książki, która nie jest zbytnio długa, a została wydana w dwóch częściach. Nie dodam nic nowego poza tym, że w tytule znajdziemy prostą, klasyczną historię fantastyczną z fajnym poczuciem humoru i niezbyt skomplikowaną fabułą. Polubiłam głównych bohaterów i z zainteresowaniem śledziłam ich losy do samego końca. Była to jak najbardziej przyjemna lektura i czysta zabawa.

W zasadzie jest to ciąg dalszy tej samej książki, która nie jest zbytnio długa, a została wydana w dwóch częściach. Nie dodam nic nowego poza tym, że w tytule znajdziemy prostą, klasyczną historię fantastyczną z fajnym poczuciem humoru i niezbyt skomplikowaną fabułą. Polubiłam głównych bohaterów i z zainteresowaniem śledziłam ich losy do samego końca. Była to jak...

Zebrane i uaktualnione wrażenia sprzed lat po ponownej lekturze dwóch tomów.
Niemal od pierwszej strony miałam bardzo silne poczucie deja vu. Może tutaj w trochę innym wydaniu, może bardziej finezyjnie, mocniej rozbudowane, ale szalenie znajome. I niestety, tłukło mi się po głowie przez połowę pierwszej części – no dobrze może do momentu rozłączenia bohaterów. Potem przepadło…
A w książce?
Wierzchowiec, jednorożec w tym wypadku o silnej arachnofobii, zajmujący w walce stałe miejsce za drzewem, w krzakach, za krzewami, z ciętym poczuciem humoru i sarkazmem na pysku, ale o dobrym sercu, któremu gdy ma dobry humor udaje się podnieść swojego rycerza na duchu. Książę Rupert z Leśnego Królestwa poszukuje smoka, którego zabicie ma potwierdzić jego prawo do tronu w ogólnym mniemaniu, a tak naprawdę ma doprowadzić do jego śmierci w paszczy smoka, co zdejmie Królowi problem młodszego syna z głowy. Tyle, że smok trafia się mu wielce nietuzinkowy. Nie dość, że zamiast złota, srebra i klejnotów kolekcjonuje motyle, to jest na emeryturze i boryka się z poważnym problemem księżniczki. Istoty nader postawnej i krzepkiej, którą kiedyś złożono mu w ofierze, a z którą nie wie tak naprawdę co ma zrobić.
Stosy perturbacji, podróże, wycieczki, walki, zagubione skrzydła zamków z poprzestawiana grawitacją, Książę Demonów i zdrady stanu. A wszystko z lekkim przymrużeniem oka. Lekkością w słowie i dowcipie. Oczywiście, że były momenty lepsze i gorsze, ale całość ogólnie bardzo przyjemna. Do odprężenia. Czytana z uśmiechem na ustach. Z przyjemnością i zadowoleniem.
Jest dużo przyjemności z lektury, choć obawiam się, że z czasem nie zostanie mi wiele w pamięci. Tylko ogólne wrażenie przyjemności i zadowolenia. Ale moim zdaniem o to w tej książce chodzi. I to zadanie spełnia w 100%.
Jeśli ktoś nie czytał Paskudy łatwiej będzie mu zacząć od tego. Paskuda swoją skondensowana formułą, przesyceniem humorem, może stanowić całkiem niezłą konkurencję. Niby inny produkt, ale nie na tyle, żeby nie zrobić porównania.

Zebrane i uaktualnione wrażenia sprzed lat po ponownej lekturze dwóch tomów.
Niemal od pierwszej strony miałam bardzo silne poczucie deja vu. Może tutaj w trochę innym wydaniu, może bardziej finezyjnie, mocniej rozbudowane, ale szalenie znajome. I niestety, tłukło mi się po głowie przez połowę pierwszej części – no dobrze może do momentu rozłączenia bohaterów. Potem...

Da się przeczytać. Ale przejrzawszy recenzje spodziewałam się, że będzie dużo lepsza :(
Grupy docelowej nie jestem pewna - humor prosty jak dla dzieci i łopatologiczne tłumaczenie wszystkiego, ale z drugiej strony skomplikowane postaci i fabuła. No i nie wiem. Jakby ktoś próbował napisać książkę dla młodego czytelnika i nie bardzo mu wyszło.
Dodatkowo rozczarowuje, że od początku można się domyślić "kto zdradził". Niby to nie kryminał ale mogło to nie być aż tak oczywiste.
Reasumując ani szczególnie zabawne, ani odkrywcza, ale czyta się nieźle.

Da się przeczytać. Ale przejrzawszy recenzje spodziewałam się, że będzie dużo lepsza :(
Grupy docelowej nie jestem pewna - humor prosty jak dla dzieci i łopatologiczne tłumaczenie wszystkiego, ale z drugiej strony skomplikowane postaci i fabuła. No i nie wiem. Jakby ktoś próbował napisać książkę dla młodego czytelnika i nie bardzo mu wyszło.
Dodatkowo rozczarowuje, że od...

Dobra kontynuacja poprzedniej części.
Nie zawiodła.
Polecam

Dobra kontynuacja poprzedniej części.
Nie zawiodła.
Polecam

Pragniecie NASTĘPNEJ pięknej historii o królewiczu, co to uratował delikatną i omdlewającą królewnę, zabił przebrzydłego smoka, miał pięknego konia i oczywiście zaraz potem miał zasiąść na tronie, hajtnąć się z wyżej wspomnianą i urzeczywistnić zwrot "żyli długo i szczęśliwie"? Rozczarujecie się. Królewicz lubi smoka i nie ma szans na bycie królem. Królewna jest twardą, nieustępliwą kobietą, której boi się sam smok. Koń natomiast... jest jednorożcem, a nie od dziś wiadomo, że na jednorożcach jeżdżą tylko dzieci albo... dziewice. A to już coś znaczy.
Życie długo i szczęśliwie? Jest przereklamowane.
Dlatego na scenę wkracza historia o Leśnym Królestwie, mimowolnych śmiałkach i obrzydliwym Złu, które kryje się nawet w najbliższych nam osobach.
Demony wychyną z kryjówek, Rzeczny Potwór ukaże swe oblicze, a wojna stanie na progu. Ludzie chwycą za miecze, kopie, olej, gobliny i magię. Królewna zaś podkasa kiecę, chwyci Królewicza za rękę i razem ruszą na wroga z najcięższym i najgroźniejszym orężem -Legendą. Myślicie, że wiecie, co to Legenda? Widocznie 1.Nigdy nie wyruszyliście w śmiertelną podróż, aby stać się tą właśnie legendą, 2.Nigdy nie poznaliście Legendarnego Arcymaga, 3.Nigdy nie musieliście jej sprostać.
Witajcie, wkroczcie pomiędzy karty książek, które spłyną krwią, potem, zawodem, prawdą i końcową wolnością. Poznajcie Bohaterów Legendy, którzy stali się nimi nie z wyboru, a z przypadku i doznajcie objawienia. Niech Waszym oczom ukarze się prawda o bajkowym świecie, który nie jest nawet w połowie tak piękny i różowy jak w opowieściach Disneya.
Niech wybrzmią w Waszych uszach pieśnie nadwornych Minstrelów, ale nie próbujcie im dorównać. Inaczej skończycie w Czarnoborze walcząc w demonami i żrąc się z chwiejną emocjonalnie królewną. Tej opcji nie polecamy. Lepiej skorzystajcie z naszej rady i przeczytajcie książkę. Ona, gwarantujemy, skutecznie uchroni Was przed wdepnięciem w bohaterskie odpadki.
Wszyscy Królewicze, Królewny, Jednorożce i Smoki tego świata

Pragniecie NASTĘPNEJ pięknej historii o królewiczu, co to uratował delikatną i omdlewającą królewnę, zabił przebrzydłego smoka, miał pięknego konia i oczywiście zaraz potem miał zasiąść na tronie, hajtnąć się z wyżej wspomnianą i urzeczywistnić zwrot "żyli długo i szczęśliwie"? Rozczarujecie się. Królewicz lubi smoka i nie ma szans na bycie królem. Królewna jest twardą,...

Pomimo tego, że książka jest niewymagająca, przeciętna, nawet momentami podrzędna jeśli rozpatrywac ją w kategoriach fantasy, to jednak w jakiś sposób mnie wciągnęła. Idealne czytadło na chwile, kiedy nie powinniśmy sobie zaprzątać głowy jakimiś epickimi, ceglastymi powieściami które wciągają i odrywają nas od tego, co się dzieje (np. sesja nadchodzi). Czytało się miło i pomimo pewnych zgrzytów pryzjemnie było od czasu do czasu oderwać się od nauki i odprężyć umysł. Książka zapewnia rozrywkę i jest doskonałym przykładem na to, że nie każdy tytuł powinien nas rzucac na kolana.

Pomimo tego, że książka jest niewymagająca, przeciętna, nawet momentami podrzędna jeśli rozpatrywac ją w kategoriach fantasy, to jednak w jakiś sposób mnie wciągnęła. Idealne czytadło na chwile, kiedy nie powinniśmy sobie zaprzątać głowy jakimiś epickimi, ceglastymi powieściami które wciągają i odrywają nas od tego, co się dzieje (np. sesja nadchodzi). Czytało się miło i...

Piękne zakończenie śmiesznej historii.

Piękne zakończenie śmiesznej historii.

Książka utrzymana w tej samej lekkiej i zabawnej tonacji co pierwszy tom. Oba są super :)

Książka utrzymana w tej samej lekkiej i zabawnej tonacji co pierwszy tom. Oba są super :)

Fajna, przyjemna, luźna i zabawna historia parodiująca opowieści o wielkich bohaterach, smokach i księżniczkach.

Fajna, przyjemna, luźna i zabawna historia parodiująca opowieści o wielkich bohaterach, smokach i księżniczkach.

Część druga zdecydowanie trzyma fason. Towarzystwo sie powiększa a czarny humor jest wszechobecny.

Część druga zdecydowanie trzyma fason. Towarzystwo sie powiększa a czarny humor jest wszechobecny.