Pierwszy tom zachęca aby czytać dalej, dobra treść nie przeładowana historią

Pierwszy tom zachęca aby czytać dalej, dobra treść nie przeładowana historią

Bardzo dobrze się czyta

Bardzo dobrze się czyta

Mamy przełom XIX i XX wieku. Kobieta potrzebuje opieki. Gdzie może znaleźć ją samotna wdowa? Przykładowo może zostać damą do towarzystwa jakiejś szacownej Pani. W takiej sytuacji znajduje się Konstanca Korczycowa - bohaterka powieści „Dama do towarzystwa”, która otwiera tzw. sagę drozdowską. Poczciwa Kostka trafia pod dach rodziny Lutosławskich. Ma towarzyszyć pani Paulinie Lutosławskiej, która po śmierci męża zarządza rodzinnym majątkiem. Czy Drozdowo okaże się jej miejscem na ziemi? Czy znajdzie tu przyjaźń, a może miłość? Jak poradzi sobie samotna kobieta w burzliwym czasie? W czasie zmian obyczajowych. W czasie dynamicznych ruchów niepodległościowych? W czasie nadchodzącej wojny?

Katarzyna Droga chce nam opowiedzieć o rodzinie Lutosławskich, ale z nieoczywistej perspektywy, bo to nie członkowie tego rodu a służąca (a może lepiej powiedzieć powiernica) jest centrum tej historii. Z posłowia dowiadujemy się, że autorkę zainspirowały pamiętniki kobiety, która sprawowała funkcję damy do towarzystwa Pauliny Lutosławskiej, Wacławy Lignowskiej. Sama bohaterka niewiele pisała o sobie, więc w powieści jest dużo fikcji, ale Lutosławscy i ich dzieje zostały odmalowane zgodnie z dostępną wiedzą.

Dawno nie trafiłam na tak bogatą treściowo powieść, a jednocześnie wyjątkowo przystępną. To jak Katarzyna Droga odmalowuje epokę, jej problemy, ludzi wtedy żyjących i ich mentalność to prawdziwy majstersztyk. Każdy kto chce przeczytać, albo napisać powieść obyczajowo-historyczną powinien sięgnąć po „Damę do towarzystwa”. Życie ziemiaństwa (zarządzanie dworem, uroczystości),polityka (czyli relacje z zaborcą rosyjskim oraz rokowania niepodległościowe),zmiany technologiczne (kanalizacja, automobil),emancypacja – tylko ogólnie rzucę hasła, jakie podjęła Katarzyna Droga w tej książce. A to wszystko rozpisane w przepięknych wątkach obyczajowym, ukryte pomiędzy codziennymi troskami, ludzkimi marzeniami i słabostkami, wciśnięte pomiędzy dania na świątecznym stole, albo zbieranie jabłek. Nie znalazłam tu żadnego wymuszonego wątku. To właśnie tą naturalnością zostałam oczarowana.

„Dama do towarzystwa” wydaje się powieścią kobiecą. I zapewne taka jest, bo wchodzimy w babski świat sprzed (trochę) ponad 100 lat. Aczkolwiek jest to przedsięwzięcie dość ambitne. W wątkach obyczajowych Katarzyna Droga przenosi nas do innej epoki. A rysuje ją tak skrupulatnie, że zapiera dech w piersiach.

Mamy przełom XIX i XX wieku. Kobieta potrzebuje opieki. Gdzie może znaleźć ją samotna wdowa? Przykładowo może zostać damą do towarzystwa jakiejś szacownej Pani. W takiej sytuacji znajduje się Konstanca Korczycowa - bohaterka powieści „Dama do towarzystwa”, która otwiera tzw. sagę drozdowską. Poczciwa Kostka trafia pod dach rodziny Lutosławskich. Ma towarzyszyć pani Paulinie...

RECENZJA 

„DAMA DO TOWARZYSTWA”

AUTOR: KATARZYNA DROGA 

WSPÓŁPRACA REKLAMOWA —
WYDAWNICTWO: ZWIERCIADŁO 

„A tak. I ja mogę sobie na miłość pozwolić, i ty!
‐ Wanda!
‐ A tak!  I ha zamierzam kochać, kogo chcę! 
- Wanda! Kochać to można, ale to za mało. Żyjesz w świecie, w którym są zasady, jak reguły gry, w którym są zasady, jak reguły gry....
- Ach, tylko atuty zawsze ma kto inny?”

„Dama do towarzystwa” to pierwszy tom sagi drozdowskiej, historia inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami rodziny Lutosławskich.
Autorka stworzyła niepowtarzalną, wyjątkową historię, która niesamowicie wciąga. 
Przeniesiemy się do schyłku XIX wieku i zobaczymy pokolenie silnych kobiet, którym przyszło żyć w tych czasach.
Historia, w której możemy poznać dworskie obyczaje, zachowania, poczuć tamten klimat, zapachy, smaki, uczestniczyć w dworskich uroczystościach, zobaczyć miłosne rozterki, skrywane tajemnice, problemy, z jakimi muszą zmierzyć się bohaterowie tej książki. 
Autorka w niezwykle zachęcający i obrazowy sposób pokazała historię zawartą na kartkach tej książki. Ja czułam się, tak jakbym razem z bohaterami tam była, czułam wszystkie ich emocje, uczucia, które przeżywali.
Autorka pokazuje realia ziemiańskiego życia i kobiet epoki, w bardzo realistyczny sposób.
Zobaczymy siłę przyjaźni mimo różnic kwasowych, wsparcie, szczerość i pomoc najbiedniejszym. Przeżyjemy wiele szczęśliwych chwil, miłości, przyjaźni, ale również strat, tragedii i panujących zaraz w tamtych czasach. 
Zobaczymy tradycyjną rolę kobiet tamtej epoki jako żony, matki, ich wychowanie i kształcenie. Ale również widzimy otwarcie aktywności kobiecej na strefę pozarodzinną. Walczą o to, aby same mogły się utrzymywać. Batalia ta była tym ciekawsza, że spierały się w niej także same kobiety, wyznaczając własne – kobiece – miejsce w społeczeństwie.
Autorka ma bardzo przyjemny i obrazowy styl, który wciąga niesamowicie. 

Bohaterzy świetnie wykreowani są różnorodni, barwni, silni i bardzo realnie wykreowani.
Każda z tych postaci jest intrygująca, ambitna i zwraca na sie­bie uwagę. 

Główną bohaterką jest Konstancja, która jest empatyczna, wykształconą, odważną i pracowitą kobietą, która stara się odnaleźć w nowej rzeczywistości i dopasować do życia w nowym miejscu. Ale również przedkłada swoje uczucia, szczęście znając swoje miesiące w szeregu. Razem z nią poznajemy życie Pauliny Lutosławskiej,  jej synów i ludzi żyjących wokół nich. Konstancja mimo obaw, nie zważając, na opinię ludzi podejmuje decyzje, które pokazują,  jaką wspaniałą kobietą była.

„To tylko czar chwili, odurzenie wiosną, które łatwo rozproszy zwykły realny cios, który niechybnie nastąpi”.

Konstancja Korczycowa po śmierci męża, przyjmuje posadę damy do towarzystwa Pauliny Lutosławskiej i przeprowadza się do dworu w Drozdowie. Spędzając czas z dziedziczką, z czasem zaprzyjaźniają się, stają się dla siebie bardzo bliskie. Kobieta zdejmuje z barków kobiety część obowiązków.
Dwór w Drozdowie na wiele lat staje się, jej domem. Spokojne życie w Drozdowie zaburza widmo zbliżającej się wojny, przynosząc wiele zmian. 

-Czy Konstancja w Drozdowie znajdzie swoje miejsce na ziemi? 
‐ Jak potoczą się losy członków rodziny Lutosławskich? 
‐Czy Konstancja będzie spełnioną kobietą? 


Polecam.

RECENZJA 

„DAMA DO TOWARZYSTWA”

AUTOR: KATARZYNA DROGA 

WSPÓŁPRACA REKLAMOWA —
WYDAWNICTWO: ZWIERCIADŁO 

„A tak. I ja mogę sobie na miłość pozwolić, i ty!
‐ Wanda!
‐ A tak!  I ha zamierzam kochać, kogo chcę! 
- Wanda! Kochać to można, ale to za mało. Żyjesz w świecie, w którym są zasady, jak reguły gry, w którym są zasady, jak reguły gry....
- Ach, tylko atuty zawsze ma...

Bardzo udanie swoją „Sagę drozdowską” rozpoczyna Katarzyna Droga. W „Damie do towarzystwa” następuje pierwsza prezentacja bohaterów. Poznajemy ważne persony, wnikamy w świat ich zwyczajów i rozmaitych, międzyludzkich, gierek. Będzie tu, jak to w życiu – coś szlachetnego, zaraz obok tego, co podłe.


Świat przedstawiony obserwujemy z najbardziej dogodnego, jak się wydaje, punktu. W tej historii podążamy krok w krok za Konstancją, która po śmierci męża zatrudnia się w dworku Lutosławskich. Jej pozycja pozwala nam podglądać świat bogaczy z jednej strony i swobodnie poruszać się po przestaniach niższych warstw społecznych.

1 kwietnia 1899 r. to dzień, w którym 32-letnia Konstancja rozpoczyna nowy etap życia. Jako dama do towarzystwa i prawa ręka dziedziczki dworu w Drozdowie, pani Pauliny Lutosławskiej. Obie kobiety dzieliło bodaj wszystko – pochodzenie, majątek, wiek, charakter. Ale los połączy je na długo.

Konstancja musiała się dopasować do rytmu panującego w dworku. Tu wszystko działa podług wytyczonego harmonogramu. Bohaterka jednak szybko przywyka do nowego porządku. Czuje jednak, że bycie damą „de compagnie” to w zasadzie próżniacze życie, toteż postanawia nająć się na guwernantkę.

Szybko rodzi się sympatia, a nawet przyjaźń między Kostką a jej chlebodawczynią. Pod jej wpływem obserwujemy pewną przemianę kobiet. Surowa pani Paulina – łagodnieje. I to na tyle, że jest w stanie porzucić niektóre ze swoich zasad! Konstancja porzuca zaś ambicje i cale serce oddaje rodzinie Lutosławskich, odnajdując przy tym możliwości do bycia użyteczną społecznie.

I tak, razem z wdową Konstancją, wnikamy w ten świat skomplikowanych relacji, specyficznych zależności, zasad i obyczajów. Katarzyna Droga przenosi nas do pierwszych lat XX w., gdzie zachwycamy się postępem, elektrycznością, która już coraz prędzej dociera do kraju. Wraz z kobietami marzymy o łazienkach wewnątrz domu, poprawiając przy tym misternie kręcone loczki.

Postaci Drogiej zachłystują się wręcz tymi nowościami. A najbardziej wszystkich porusza emancypacja. Kobiety lekarki? Toż to szok! Do tej pory można uznać było wykształcenie artystyczne panien, ale fizyka, matematyka, medycyna? To dopiero przełom! Bohaterki inspirują się sylwetkami Marii Curie-Skłodowskiej czy Anny, z Tomaszewskich, Dobrskiej. Zresztą, postaci historyczne są też tu bohaterami epizodycznymi, jak np. rodzina Kossaków.

Konstancja także się rozwija, poznaje tajniki prowadzenia dworu i zostaje solidnie przetestowana. W międzyczasie zdarza jej się też… zakochać. Ale czy to wypada? Wdowie? W tym wieku? Cóż, obserwowanie, jak subtelnie rodzące się uczucie musi stanąć w szranki z ówczesną obyczajnością jest nader ciekawe. I co na to wszystko pani Paulina?

Jednak bohaterów zajmują różne rzeczy. I kwestie artystyczne, i naukowe. Zmagają się z trudami życia codziennego, z polityką i historią. Przeczuwają, że idzie nowe. Szykują się na zmiany, choć i spotka ich wiele sytuacji, na których trudno być zawczasu gotowym. „Nasz śliczny świat odchodzi w przeszłość” –nie ma wątpliwości Celestyna, miejscowa wieszczka. Ona widzi w swoich wizjach zapowiedź dwóch wielkich tragedii w historii ludzkości.

I wszystko się sprawdza. Bohaterowie muszą mierzyć się z zupełnie nową, i niezwykle trudną, rzeczywistością. „Struktura starego świata pękała i kruszyła się, jakby była z porcelany. Jeden wichurę i zostanie stos skorup”. Lutosławcy i przyjaciele będą zatem zmuszeni odnaleźć się także choćby i w cieniu wojny, rewolucji oraz zmierzchu szlachectwa. Pójdą na tułaczkę, do walki i… na śmierć.

Katarzyna Droga kreśli fascynującą opowieść, osadzoną w bardzo interesujących czasach. Jako czytelnicy czujemy pewien sentyment do dawnego, a w „Damie do towarzystwa” autorka zaspokaja te nasze tęsknoty za czasami uporządkowanych zasad, honoru przedkładanego na wszystko inne, romantycznych, delikatnych zalotów i odkrywania zmieniającego się (na oczach bohaterów) świata.

Pięknie napisana powieść, bohaterowie jak żywi, niczym utrwaleni w albumie ze starymi fotografiami. A do tego świetnie nakreślone życie codzienne dworu (każdej warstwy społecznej),legendy drozdowskie, historia rodu Lutosławskich. Są też swoiste przepowiednie – m.in.: „sześciu synów w każdym pokoleniu będzie, a wśród nich sławni na świat bohaterowie”. I wszystkie się po kolei ziszczają!

„Dama do towarzystwa” to znakomite otwarcie cyklu!

Bardzo udanie swoją „Sagę drozdowską” rozpoczyna Katarzyna Droga. W „Damie do towarzystwa” następuje pierwsza prezentacja bohaterów. Poznajemy ważne persony, wnikamy w świat ich zwyczajów i rozmaitych, międzyludzkich, gierek. Będzie tu, jak to w życiu – coś szlachetnego, zaraz obok tego, co podłe.


Świat przedstawiony obserwujemy z najbardziej dogodnego, jak się wydaje,...

Opowieść inspirowana losami rodziny Lutosławskich ma swój potępiał. Autorce udało się nakreślić realistyczne postacie, oddać atmosferę życia na przełomie wieku XIX i XX, ukazać mentalność, poglądy, postępowania ludzi z różnych sfer społecznych.
Są też minusy tej lektury. Czytając miałam wrażenie, że w dworze w Drozdowie życie toczy się od jednego do drugiego przyjęcia z okazji świąt i nic poza tym się nie dzieje. W kółko czytam to samo. Szczegółowo opisywane przygotowania, sprzątanie, gotowanie, planowanie. Opisy serwowanych dań, prawie jakbym z książki kucharskiej.
Opisy życia codziennego zdominowały lekturę. Istotne wydarzenia w życiu rodziny stanowiły margines całej opowieści. Pomijając już ledwo zakreślony kontekst historyczny tamtych czasów. (Ale oczywiście to nie musi być zarzut, bo nie może być go za dużo w literaturze obyczajowej).

Opowieść inspirowana losami rodziny Lutosławskich ma swój potępiał. Autorce udało się nakreślić realistyczne postacie, oddać atmosferę życia na przełomie wieku XIX i XX, ukazać mentalność, poglądy, postępowania ludzi z różnych sfer społecznych.
Są też minusy tej lektury. Czytając miałam wrażenie, że w dworze w Drozdowie życie toczy się od jednego do drugiego przyjęcia z...

"DAMA DO TOWARZYSTWA" KATARZYNA DROGA

Bardzo lubię powieści obyczajowe z ważną historią w tle.
Ta jest inspirowana prawdziwą historią rodziny Lutosławskich. Cudownie.

To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i przyznam, że pierwsza część cyklu pt. "Saga drozdowska" zapowiada miłe wieczory z książką,
Ciekawa historia, intrygująca fabuła, bardzo naturalni i tak bardzo ludzcy bohaterowie.
Wszystko napisane zostało prostym i czytelnym językiem, dlatego powieść czyta się bardzo szybko.

Nasza główna bohaterka to Konstancja.
Młoda kobieta, która szybko zostaje wdową.
Chcąc zadbać o siebie i swój los decyduje się podjąć pracę. Przyjmuje ofertę damy do towarzystwa dla pewnej majętnej i charyzmatycznej pani Pauliny Lutosławskiej.
Kobieta ta jest bardzo silną, mądra i odważną kobietą. Po śmierci męża zarządza całym majątkiem i swoimi sześcioma synami.
Na szczęście bardzo szybko zaczyna traktować Konstancje jak córkę i przyjaciółkę.
Jak potoczy się dalej życie młodej i samotnej Konstancji ?
Czy znajdzie w dworze w Drozdowie bratnią duszę ?

Dzięki tej lekturze poznamy życie ludzi na przełomie XIX i XX wieku. Ich realia, codzienne życie, mentalność i potrzeby.
Będzie o wojnie, tułaczce, powrotach, smutku, bólu, miłości, śmierci i samotności.
Pobędziemy trochą na salonach i na ulicach. Zobaczymy, usłyszymy i poczujemy jak wtedy było.
Poznamy mezalianse i skrzętnie skrywane rodzinne sekrety.

Zapraszam Was do poznania tejże historii.

Wiem już, że niebawem ukaże się druga część cyklu i będzie nosić tytuł "Dziedziczka łez".

"DAMA DO TOWARZYSTWA" KATARZYNA DROGA

Bardzo lubię powieści obyczajowe z ważną historią w tle.
Ta jest inspirowana prawdziwą historią rodziny Lutosławskich. Cudownie.

To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i przyznam, że pierwsza część cyklu pt. "Saga drozdowska" zapowiada miłe wieczory z książką,
Ciekawa historia, intrygująca fabuła, bardzo naturalni i tak bardzo...

Dama do towarzystwa, to pierwszy tom sagi drozdowskiej. Konstancja Korczycowa jest młodą wdową po urzędniku z Łomży. Kobieta nie ma bliskiej rodziny. W 1899 roku jedzie do Drozdowa, gdzie ma zostać damą do towarzystwa dla właścicielki dworu Pauliny Lutosławskiej.
Pani Lutosławska wychowała sześciu synów, a Konstancję traktuje jak córkę i przyjaciółkę. Rodzina Lutosławskich jest silna, ma swoich bohaterów, a nawet sławnego muzyka.
Znaczącym tematem powieści jest silna postawa kobiet. Kobiet mądrych i silnych psychicznie, które potrafią przetrwać bardzo trudne doświadczenia życiowe.
Piękna powieść inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Opowieść o odwadze, sile i determinacji. Polecam

Dama do towarzystwa, to pierwszy tom sagi drozdowskiej. Konstancja Korczycowa jest młodą wdową po urzędniku z Łomży. Kobieta nie ma bliskiej rodziny. W 1899 roku jedzie do Drozdowa, gdzie ma zostać damą do towarzystwa dla właścicielki dworu Pauliny Lutosławskiej.
Pani Lutosławska wychowała sześciu synów, a Konstancję traktuje jak córkę i przyjaciółkę. Rodzina Lutosławskich...

☝️ ➡️ Są takie książki, po których, zanim coś o nich napiszesz, musisz się podelektować wrażeniami. Musisz też wyjść ze świata bohaterów i zacząć stąpać twardo po ziemi.
Bo, że ta powieść obyczajowo-historyczna przeniesie Cię totalnie w koniec XIX i początek XX wieku, tego możesz być pewny/a.

"Dama do towarzystwa" - pierwsza część sagi drozdowskiej - to historia inspirowana prawdziwym życiem rodziny Lutosławskich.

To z nimi, z dystasnem, niepewnością ale i ogromną ciekawością, patrzymy na rozwój cywilizacji i wszystkie zachodzące przemiany.

Wojna i tułaczka, ból, strach, poświęcenie, emancypacja, to wszystko przeżywają bohaterowie tej powieści.

To z nimi także wchodziny w XX wiek.
Z nimi bywamy w świecie i na salonach.
To w ich rodzinie zdarzają się mezalianse i poznajemy różne oblicza miłości i tajemnice rodzinne.
To na ich dworze w Drozdowie spotykamy silne, dzielne i mądre kobiety, które z wielką radością dzielą się zdobywaną wiedzą.
Tu pojawiają sie też ważne i sławne nazwiska twórców XIX-wiecznych, które na stałe zapisały się w historii naszego kraju.
To tutaj poznajemy również codzienne życie oraz panujące zwyczaje, obyczaje i tradycje w XIX-wiecznym dworze.

Kawał dobrej literatury. Serio!

Polecam bardzo, zwłaszcza tym, którzy lubią powieści inspirowane historią i prawdziwymi postaciami.

☝️ ➡️ Są takie książki, po których, zanim coś o nich napiszesz, musisz się podelektować wrażeniami. Musisz też wyjść ze świata bohaterów i zacząć stąpać twardo po ziemi.
Bo, że ta powieść obyczajowo-historyczna przeniesie Cię totalnie w koniec XIX i początek XX wieku, tego możesz być pewny/a.

"Dama do towarzystwa" - pierwsza część sagi drozdowskiej - to historia...

"Dama do towarzystwa" to pierwszy tom z serii "Saga Drozdowska" autorstwa Katarzyny Drogi @katianare . Opowieść spisana przez autorkę jest inspirowana prawdziwą historią rodziny Lutosławskich, która w połowie XVIII wieku osiedliła się w Drozdowie, w województwie podlaskim. Jednym z przedsiębiorstw, którym zasłynęła był Browar Drozdowski. Po przeczytaniu książki z przyjemnością zasiadłam do zgłębienia informacji o ww. rodzinie, tym bardziej, że sama pochodzę z województwa podlaskiego, a ostatnio polubiłam się z pogłębianiem wiedzy o moich rodzinnych rejonach.
Autorka w swojej książce najbardziej skupiła się na losie Konstancji Korczycowej (postać inspirowana Wacławą Lignowską),która wkroczyła na dwór w Drozdowie jako pani do towarzystwa, pomoc i prawa ręka dla Pauliny Lutosławskiej. Z biegiem lat stała się jej powierniczką, oparciem i członkiem rodziny. Ale nie tylko śledzimy drogę Konstancji przez koleiny życia, ale również Pauliny i jej synów.
Książka jest napisana przepięknie. Zatopiłam się w tej opowieści i z przyjemnością poznawałam życie elity z zamierzchłych czasów. Możemy zagłębić się w ich zwyczaje, rozrywki, ale także poznać zasady prowadzenia dworu.
Ale co najbardziej przykuło moją uwagę to silne i niezależnie postacie kobiece, które nie bały się podejmować warznych, życiowych wyborów. Ich walka o siebie i własne pasje w czasach, gdzie mężczyźni mieli "większe prawa" spowodowała, że byłam pod wrażeniem, że jednak my kobiety jesteśmy w stanie dojść do wszystkiego czego zapragniemy. W książce nie zabrakło również momentów szczęścia, smutku i strachu o siebie i najbliższych. Znajdziemy tutaj również tajemnicę rodzinną, bo czy w tak dużej rodzinie może się bez nich obejść?

"Dama do towarzystwa" to pierwszy tom z serii "Saga Drozdowska" autorstwa Katarzyny Drogi @katianare . Opowieść spisana przez autorkę jest inspirowana prawdziwą historią rodziny Lutosławskich, która w połowie XVIII wieku osiedliła się w Drozdowie, w województwie podlaskim. Jednym z przedsiębiorstw, którym zasłynęła był Browar Drozdowski. Po przeczytaniu książki z...