Mam mieszane uczucia co do tej części - z jednej strony podobała mi się nawet bardziej niż wcześniejsze (z uwagi na pokazanie wydarzeń z perspektywy również innych osób niż Garion i Ce'Nedra), z drugiej jednak strony, czułam się już nieco znużona Belgariadą, a końcówka była... "odrobinę" przerysowana, nawet jak na standardy tego cyklu :) Wiem, że jest jeszcze Mallorean, lecz niezbyt mi się do niego spieszy.

Akcja nabrała tempa, działo się naprawdę sporo. Podobały mi się zabawne opowieści z poszczególnych dworów, słowne utarczki różnych bohaterów. Oczywiście, królowie (ci dobrzy) byli mądrzy i tak sympatyczni, Polgara mądra, Belgarath marudny, bogowie niemal ludzcy etc. Trochę wyczuwało się, że autor chce koniecznie zakończyć wszystkie wątki. Co ciekawe, zachowanie Gariona i Ce'Nedry najmniej mnie drażniło - bo tych dwoje przynajmniej zachowywało się stosownie do wieku, a ich zachowanie na koniec - hę, przynajmniej serdecznie się uśmiałam :)

Mam mieszane uczucia co do tej części - z jednej strony podobała mi się nawet bardziej niż wcześniejsze (z uwagi na pokazanie wydarzeń z perspektywy również innych osób niż Garion i Ce'Nedra), z drugiej jednak strony, czułam się już nieco znużona Belgariadą, a końcówka była... "odrobinę" przerysowana, nawet jak na standardy tego cyklu :) Wiem, że jest jeszcze Mallorean,...