Bardzo przyjemnie się czyta, nie jest to może Pratchett, ale warto szczególnie w ponury, listopadowy wieczór.

Bardzo przyjemnie się czyta, nie jest to może Pratchett, ale warto szczególnie w ponury, listopadowy wieczór.

Jak liczę 73 pozycja kanonu Sapkowskiego.
Z książki jestem zadowolony. Rozrywkowa: wesoła i ciekawa.

Jak liczę 73 pozycja kanonu Sapkowskiego.
Z książki jestem zadowolony. Rozrywkowa: wesoła i ciekawa.

Gadatliwa żona bywa przekleństwem, ale prawdziwy kłopot to ukochana rechocząca jak stara ropucha. Na szczęście mąż czarodziej poruszy niebo i ziemię, by znów usłyszeć wytęskniony śpiew małżonki, a miłość jest w stanie nawet zapiekłego domatora przekonać do wyczerpujących podróży i poszukiwań.

Gadatliwa żona bywa przekleństwem, ale prawdziwy kłopot to ukochana rechocząca jak stara ropucha. Na szczęście mąż czarodziej poruszy niebo i ziemię, by znów usłyszeć wytęskniony śpiew małżonki, a miłość jest w stanie nawet zapiekłego domatora przekonać do wyczerpujących podróży i poszukiwań.

Bardzo ciekawa pozycja o magach nie lubiących podróżować i kilku niefortunnie rzuconych klatwach.

Bardzo ciekawa pozycja o magach nie lubiących podróżować i kilku niefortunnie rzuconych klatwach.

humorystyczna fantasy z fajnymi bohaterami ;p

humorystyczna fantasy z fajnymi bohaterami ;p

Po powieść z gatunku fantastyki sięgnęłam z ciekawości. Chciałam znaleźć się w innym świecie, świecie magii, czarów i przygód, które mogą się zdarzyć, gdy popuścimy wodze fantazji. ,,Głos dla księżniczki” jak dla mnie okazał się być książką dosyć ciekawą, a jednak jakoś specjalnie mnie nie zachwycił. Owszem akcja powieści toczyła się dość szybko, przygoda goniła przygodę, ale jednak czegoś tutaj zabrakło. Liczyłam na to, że się zachwycę, a niestety tak nie było. Lektura była lekka i przyjemna i to tyle. Główny bohater da się lubić, jest prawdziwy, ma swoje wady i zalety, i jak na czarodzieja przystało zna wiele zaklęć, które z powodzeniem wykorzystuje w życiu codziennym i jako zarobek na życie. Jednak gdy przyjdzie mu odzyskać głos dla swojej żony – księżniczki Kedrigern będzie musiał prosić o pomoc innych, obdarzonych magicznymi zdolnościami czarodziejów. Z jakim skutkiem? O tym dowiemy się już z samej powieści. Czy polecam tę książkę? Owszem, jeśli ktoś szuka chwili odprężenia po długim i męczącym dniu ta książka jest jak znalazł, miła, przyjemna, czasem zabawna. I gdy ktoś cierpi na bezsenność też będzie zadowolony z tej powieści, bo dzięki niej szybciej zaśnie i będzie śnił o pięknych księżniczkach zaklętych w żabę. Polecam i życzę miłej lektury.

Po powieść z gatunku fantastyki sięgnęłam z ciekawości. Chciałam znaleźć się w innym świecie, świecie magii, czarów i przygód, które mogą się zdarzyć, gdy popuścimy wodze fantazji. ,,Głos dla księżniczki” jak dla mnie okazał się być książką dosyć ciekawą, a jednak jakoś specjalnie mnie nie zachwycił. Owszem akcja powieści toczyła się dość szybko, przygoda goniła przygodę,...

Czytając tę książkę miałem silne wrażenie, że jest to swoisty mix Pratchetta i Anthonego. Fabuła lekka, nieskomplikowana, ale nie do końca dobrze naśladująca wspomnianych autorów. Humor jest, sama fabuła jest dość żartobliwa, ale jakoś nie bawi jak to z czym mamy do czynienia w "Świecie Dysku". Anthony w swoim cyklu Xanth na każdej stronie ociera się o absurd, ale robi to z pewną gracją. Podobnie z humorem o zabarwieniu erotycznym nie jest źle. w "Głosie dla księżniczki" wszystko to co miało być zaletą książki, tą zaletą nie jest. Ale nie jest też i wadą. Brzmi to może dość dziwnie, ale już mówię co mam na myśli. Książka ta idealnie wpisuje się w nurt Nie-Wymagam-Od-Czytelnika-Niczego. Nie trzeba się skupiać, robić notatek żeby nie pogubić się w intrydze i mnogości postaci. Tę książkę po prostu się czyta. I równie szybko się o niej zapomina. Dobra odskocznia od czegoś bardziej wymagającego.

Czytając tę książkę miałem silne wrażenie, że jest to swoisty mix Pratchetta i Anthonego. Fabuła lekka, nieskomplikowana, ale nie do końca dobrze naśladująca wspomnianych autorów. Humor jest, sama fabuła jest dość żartobliwa, ale jakoś nie bawi jak to z czym mamy do czynienia w "Świecie Dysku". Anthony w swoim cyklu Xanth na każdej stronie ociera się o absurd, ale robi to z...

Lekka, łatwa i przyjemna lektura, odpoczywam przy niej. I znów mogę poczuć się jak dzieciak, dla którego dobra książka to nieskomplikowana fabuła, prosto zarysowani bohaterowie i duże litery :). A poza tym cały czas ten cykl mnie bawi, więc zostanie na półce na długo.

Lekka, łatwa i przyjemna lektura, odpoczywam przy niej. I znów mogę poczuć się jak dzieciak, dla którego dobra książka to nieskomplikowana fabuła, prosto zarysowani bohaterowie i duże litery :). A poza tym cały czas ten cykl mnie bawi, więc zostanie na półce na długo.

Jakoś Pratchett nigdy do mnie nie trafił. Podchodziłem do niego kilka razy i zawsze szybko odkładałem go na półkę. Może kiedyś. Natomiast cykl o Kedrigernie urzekł mnie od samego początku. Niby jest to humorystyczna opowiastka fantazy, prosta do bólu, wręcz infantylna, lecz mi się najzwyczajniej w świecie podoba. Z radością od czasu do czasu sięgam po kolejne tomy. Pozycja wręcz idealna do złapania oddechu w przerwach między kolejnymi stutomowymi sagami.

Jakoś Pratchett nigdy do mnie nie trafił. Podchodziłem do niego kilka razy i zawsze szybko odkładałem go na półkę. Może kiedyś. Natomiast cykl o Kedrigernie urzekł mnie od samego początku. Niby jest to humorystyczna opowiastka fantazy, prosta do bólu, wręcz infantylna, lecz mi się najzwyczajniej w świecie podoba. Z radością od czasu do czasu sięgam po kolejne tomy. Pozycja...

Bawiłam się świetnie, humor autora bardzo mi odpowiada. Myślę, że spodoba się miłośnikom świata dysku.

Bawiłam się świetnie, humor autora bardzo mi odpowiada. Myślę, że spodoba się miłośnikom świata dysku.