Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- She’s going to lunch with her kidnapper! - Take a picture for me - Grandma said.

- She’s going to lunch with her kidnapper! - Take a picture for me - Grandma said.

- Pierwszą regułą etykiety, jaką poznaje chłopiec, w chwili gdy wchodzi w towarzystwo, jest galanteria wobec wszystkich kobiet. Żadna prowokacja, nawet najbardziej niezasłużona czy też najbardziej niegrzeczna, nie usprawiedliwia mężczyzny, który odniesie się do kobiety inaczej niż z kurtuazją. Chłopcy spijali słowa z jego ust, a on zerknął w stronę Rose. - Spotkałem już kobiety niewiarygodnie niemiłe, a jednak nigdy nie sprzeniewierzyłem się tej zasadzie. Aczkolwiek muszę przyznać, że wasza siostra wystawia moją cierpliwość na próbę. Rose zaczęła gromadzić magię. - Wynoś się. Potrząsnął głową z wyrazem głębokiej dezaprobaty na twarzy.

- Pierwszą regułą etykiety, jaką poznaje chłopiec, w chwili gdy wchodzi w towarzystwo, jest galanteria wobec wszystkich kobiet. Żadna prowok...

Oh crap. We wanted it alive. I dragged my left hand over my face. Curran laughed at me. “I didn’t meant to! It was an accident.” “Aha,” Curran grinned at me. “So when I kill something, it’s inconsiderate. When you kill something, it’s an accident. I see how it is".

Oh crap. We wanted it alive. I dragged my left hand over my face. Curran laughed at me. “I didn’t meant to! It was an accident.” “Aha,” Curr...

His own hand was big, warm against her cheek as he cupped her jaw. “Don’t be afraid of me, Sahara.” Bending his head, he spoke with his lips against hers, the contact igniting a thousand tiny lightning strikes in her blood. “I’d line the streets with bodies before I’d ever hurt you".

His own hand was big, warm against her cheek as he cupped her jaw. “Don’t be afraid of me, Sahara.” Bending his head, he spoke with his lips...

Ze zdumieniem patrzyłam, jak Valek z gracją odsuwa się od unieszkodliwionych przeciwników. Wyprostował się, a wtedy usłyszałam, że liczy półgłosem. Gdy dotarł do dziesięciu, pochylił się nad strażnikami i wyciągnął im strzałki z szyi. – Owszem, nie walczyłem fair, ale jestem spóźniony na lunch – mruknął.

Ze zdumieniem patrzyłam, jak Valek z gracją odsuwa się od unieszkodliwionych przeciwników. Wyprostował się, a wtedy usłyszałam, że liczy pół...

Sometimes I forget to think like a human.

Sometimes I forget to think like a human.

Leżałam w ciemności i drżałam, próbując zebrać siły, by wstać. Nie mogłam. Leżałam więc na zakurzonej podłodze. W pożyczonej sukience. Niedaleko pomieszczenia pełnego dziko wkurzonych glin. - Co ty, do cholery, robisz na miejscu zbrodni? Myliłam się. Najbardziej wkurzony glina stał tuż obok. Gdy przestał działać mój grobowy wzrok, stałam się kompletnie ślepa, ale nie potrzebowałam oczu, by rozpoznać właściciela głosu. Falin krzyczał na mnie już tyle razy w ciągu naszej krótkiej znajomości, że ten ton wrył mi się w świadomość. Chciałam zaprezentować nonszalancję, ale wymieniłam energie ze Śmiercią, zostałam zaatakowana przez złośliwy czar, stworzyłam ducha, otrzymałam własną energię z powrotem i zaliczyłam atak drgawek. Ostatnie dziesięć minut mojego życia było raczej niełatwe. Nie miałam nastroju na kłótnię. Cholera! Ledwie oddychałam! Więc po prostu kontynuowałam to, co robiłam wcześniej. Leżałam i drżałam. - Wstawaj - rozkazał Falin. - Natychmiast.

Leżałam w ciemności i drżałam, próbując zebrać siły, by wstać. Nie mogłam. Leżałam więc na zakurzonej podłodze. W pożyczonej sukience. Nieda...

How do you control your telekinesis while intimate with your mate?” “I broke a damn lot of furniture at the start, including two beds.” A curious glance. “What are you doing?” “Traveling around the world.” Judd stared, then started laughing, the gold flecks in his eyes vivid against the brown. Vasic couldn’t imagine laughing, but it looked as if Judd did it naturally, so perhaps it was a skill he could learn. “Sorry,” the other Arrow said when he could speak again. “I just had visions of what Brenna would do to me if I teleported us somewhere public in the middle of intimate skin privileges.” He thrust his hands into the pockets of the jeans he wore below a fine black sweater and black leather-synth jacket. “Your Ivy blister your hide?” “I’ve managed to keep the locations remote so far,” Vasic said, “but obviously, I can’t leave that to random chance”.

How do you control your telekinesis while intimate with your mate?” “I broke a damn lot of furniture at the start, including two beds.” A c...

(...) and he remembered the seven years he had waited for her to come back, the countless days he’d stood on this terrace staring down at the gorge as the rational part of his mind tried to convince the obsessive madness that lived in him of her likely death. The gorge, deep and without end, hadn’t existed until the first time he’d imagined her erased from existence.

(...) and he remembered the seven years he had waited for her to come back, the countless days he’d stood on this terrace staring down at th...