Opinie (a niektóre to niemal eseje),zamieszczone przez czytelników, dużo i wyczerpująco mówią o książce i jej treści (a nawet niedomaganiach w treści). Cóż mogę dodać? Chyba tylko to, co samo w sobie jest już ewenementem.

Otóż, jako późne dziecko (kiedy się urodziłem, mój ojciec, podwójny wdowiec, miał 65 lat i był w małżeństwie z trzecią, młodszą od niego o 23 lata kobietą) jestem więc bezpośrednim potomkiem żołnierza-uczestnika wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920 i uczestnika Bitwy Warszawskiej. W domu jako dzieciak, w czasach apogeum komuny i PRL-u, nasłuchałem się opowiadań ojca o tych zmaganiach i samej Bitwie Warszawskiej.

Lektura książki Davisa (jak też wielu innych pozycji dotyczących tego okresu odradzającej się i od razu zagrożonej Polski) jest dla mnie jedynie odsłoną przed moimi oczami szerszego kontekstu tamtych czasów. Z tego kontekstu wynika mi, że ze względu na wykreowany przez piłsudczyków mit marszałka, rola Piłsudskiego w tym wszystkim bywa mocno przesadzona. On sam wiedział o tym dobrze, dlatego po zamachu majowym wszyscy pozostali architekci odniesionego zwycięstwa zostali przezeń i jego sitwę mocno zgnębieni, włącznie z fizyczną likwidacją... Przykładem szef sztabu z 1920 r. generał Rozwadowski.

Opinie (a niektóre to niemal eseje),zamieszczone przez czytelników, dużo i wyczerpująco mówią o książce i jej treści (a nawet niedomaganiach w treści). Cóż mogę dodać? Chyba tylko to, co samo w sobie jest już ewenementem.

Otóż, jako późne dziecko (kiedy się urodziłem, mój ojciec, podwójny wdowiec, miał 65 lat i był w małżeństwie z trzecią, młodszą od niego o 23 lata...

Ciekawostka - wydanie z 1988, a więc jeszcze w "drugim obiegu", zostało przetłumaczone przez znaną żeglarkę, Teresę Remiszewską (m. in uczestniczkę regat OSTAR 72),ukrytą tu pod pseudonimem "Urszula Karpińska".
A same regaty pani Teresa opisała w swojej książce "Z goryczy soli moja radość". Polecam :)

Ciekawostka - wydanie z 1988, a więc jeszcze w "drugim obiegu", zostało przetłumaczone przez znaną żeglarkę, Teresę Remiszewską (m. in uczestniczkę regat OSTAR 72),ukrytą tu pod pseudonimem "Urszula Karpińska".
A same regaty pani Teresa opisała w swojej książce "Z goryczy soli moja radość". Polecam :)

Kolejna bardzo dobra pozycja napisana przez Normana Daviesa. Świetnie opisana wojna polsko- bolszewicka. Pozycja obowiązkowa dla osób interesujących się historią Polski. Polecam

Kolejna bardzo dobra pozycja napisana przez Normana Daviesa. Świetnie opisana wojna polsko- bolszewicka. Pozycja obowiązkowa dla osób interesujących się historią Polski. Polecam

Mnóstwo wiedzy i faktów w przystępnej formie i treści.

Mnóstwo wiedzy i faktów w przystępnej formie i treści.

Stary dobry Davies. Myślałem, że jego pierwsza książka będzie mniej doskonała od strony literackiej i umiejętności wciągnięcia czytelnika w wir historycznych zagadnień, ale gdzie tam. Książkę dobrze się czyta porównując ją do innych dzieł autora, ponieważ nie jest tak obszerna więc nie straszy tak objętością, a jednocześnie wyczerpuje temat. Pokazuje zagadnienie wielowątkowo. Polecam jako pierwszą książkę do przeczytania jeśli nie miało się wcześniej kontkatu z dziełami tego autora.

Stary dobry Davies. Myślałem, że jego pierwsza książka będzie mniej doskonała od strony literackiej i umiejętności wciągnięcia czytelnika w wir historycznych zagadnień, ale gdzie tam. Książkę dobrze się czyta porównując ją do innych dzieł autora, ponieważ nie jest tak obszerna więc nie straszy tak objętością, a jednocześnie wyczerpuje temat. Pokazuje zagadnienie...

kolejna lektura spod ręki Davisa. wąska tematyka, ale idealnie wypełnia moją lukę na temat wczesnego dzieciństwa II Rzeczypospolitej i jej stosunków z sąsiadami i tuzami polityki międzynarodowej ówczesnego okresu. brytyjskie spojrzenie, acz, jak zwykle u tego autora, nie skąpi gorzkich słów brytyjskim politykom. nie jest także bezkrytyczna wobec Polaków i Piłsudskiego. must read ;))

kolejna lektura spod ręki Davisa. wąska tematyka, ale idealnie wypełnia moją lukę na temat wczesnego dzieciństwa II Rzeczypospolitej i jej stosunków z sąsiadami i tuzami polityki międzynarodowej ówczesnego okresu. brytyjskie spojrzenie, acz, jak zwykle u tego autora, nie skąpi gorzkich słów brytyjskim politykom. nie jest także bezkrytyczna wobec Polaków i Piłsudskiego. must...

Norman Davies subiektywnie spojrzał na całą wojnę polsko bolszewicką dzięki czemu uzyskał efekt świetnej obiektywnej i bezstronnej oceny tego krwawego konfliktu. Do tego w dziele tym znajdziemy ciekawe i barwne opisy postaci. Książka zdecydowanie nie zanudza i jest pozycją wartą przeczytania.

Norman Davies subiektywnie spojrzał na całą wojnę polsko bolszewicką dzięki czemu uzyskał efekt świetnej obiektywnej i bezstronnej oceny tego krwawego konfliktu. Do tego w dziele tym znajdziemy ciekawe i barwne opisy postaci. Książka zdecydowanie nie zanudza i jest pozycją wartą przeczytania.

Lubię u Normana Daviesa to, że nie zaniedbując rzeczy ważnych, uważnie śledząc bieg wydarzeń, wplata w swoją opowieść drobiazgi z stylu, że umundurowanie Armii Czerwonej to łachmany, a żołnierze maszerowali w samych onucach, a na głowie mieli czasem jakieś zrabowane meloniki, czy że Kazbek wyszedł na spacer znaczyło w zaszyfrowanej depeszy $ Dywizja walczy. Podoba mi się, że tak wiele jest u niego ilustrujących tekstów źródłowych czy relacji w literaturze. Lubię, kiedy sobie od niechcenia wtrąca, że w życiu stolicy w tamtym sezonie triumfy święciła sztuka Stefana Żeromskiego "Ponad śnieg bielszym się stanę". I przy tym wszystkim dał Norman Davies w tej książce szczegółową relację z wydarzeń wojny polsko-bolszewickiej stoczonej w latach 1919 - 1920, potrafił w nienużący sposób omówić ówczesną sytuację międzynarodową, pokazać portrety najważniejszych osób. Książka zdecydowanie warta polecenia.

Lubię u Normana Daviesa to, że nie zaniedbując rzeczy ważnych, uważnie śledząc bieg wydarzeń, wplata w swoją opowieść drobiazgi z stylu, że umundurowanie Armii Czerwonej to łachmany, a żołnierze maszerowali w samych onucach, a na głowie mieli czasem jakieś zrabowane meloniki, czy że Kazbek wyszedł na spacer znaczyło w zaszyfrowanej depeszy $ Dywizja walczy. Podoba mi się,...

Jak to u Davisa - w sposób przystępny, świetnie napisana, obiektywna historia kampanii 1919-1920 i jej następstw. Wg mnie b. dobra ocena wydarzeń i tła politycznego, wyważone wnioski, nie obciążone sympatiami zarówno politycznymi, jak też narodowościowymi.
Co mnie najbardziej zaintrygowało, to prawdziwa ocena stosunku do Polski jej ówczesnych sojuszników - Anglii i Francji, którzy zbili na tej wojnie swój własny kapitał, pomimo, że nie ruszyli palcem, a nawet godzili się na unicestwienie Polski - to pierwsza taka ocena i, o dziwo, wciąż nie powielana. Ci sojusznicy dokładnie tak samo zachowali się 20 lat później.
Konieczna lektura dla każdego Polaka także, a może w szczególności, w dzisiejszej dobie.

Jak to u Davisa - w sposób przystępny, świetnie napisana, obiektywna historia kampanii 1919-1920 i jej następstw. Wg mnie b. dobra ocena wydarzeń i tła politycznego, wyważone wnioski, nie obciążone sympatiami zarówno politycznymi, jak też narodowościowymi.
Co mnie najbardziej zaintrygowało, to prawdziwa ocena stosunku do Polski jej ówczesnych sojuszników - Anglii i...

Wiedziałem wiele o wojnie ale byłem ciekawy ujęcia brytyjskiego historyka. Wielkie zwycięstwo i wielki hołd dla obrońców ojczyzny. Miło się czytało

Wiedziałem wiele o wojnie ale byłem ciekawy ujęcia brytyjskiego historyka. Wielkie zwycięstwo i wielki hołd dla obrońców ojczyzny. Miło się czytało