Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytałem w tej książki rozdział VII dotyczący współzależności (korelacji), bo akurat było mi to potrzebne do prowadzonych analiz, więc z wielu różnych książek zgłębiałem ten temat.

Czytałem w tej książki rozdział VII dotyczący współzależności (korelacji), bo akurat było mi to potrzebne do prowadzonych analiz, więc z wielu różnych książek zgłębiałem ten temat.

Pożyteczna pozycja, której nie czyta się od deski do deski, lecz sięga się po nią, gdy chce się znaleźć jakiekolwiek typowe czy nietypowe (bardziej wyszukane) imię - już to dla własnego dziecka (jeśli ktoś jest rodzicem), już to dla postaci literackiej (jeśli ktoś jest twórcą beletrystyki).

Pożyteczna pozycja, której nie czyta się od deski do deski, lecz sięga się po nią, gdy chce się znaleźć jakiekolwiek typowe czy nietypowe (bardziej wyszukane) imię - już to dla własnego dziecka (jeśli ktoś jest rodzicem), już to dla postaci literackiej (jeśli ktoś jest twórcą beletrystyki)...

Rozwiń Zwiń

Refleksja teologiczna nad prowadzeniem życia duchowego i wgłębianie się w tę refleksję jest znakomitym uzupełnieniem wszelkich własnych prób pracy nad sobą i swoim charakterem. Wskazania zawarte w książce ks. prof. Stanisława Witka są doskonałym wsparciem dla każdego, kto pragnie postępować na drodze ku świętości, ale także mogą być bardzo ciekawym uzupełnieniem psychoterapii, aby ta była bardziej skuteczna.

Refleksja teologiczna nad prowadzeniem życia duchowego i wgłębianie się w tę refleksję jest znakomitym uzupełnieniem wszelkich własnych prób pracy nad sobą i swoim charakterem. Wskazania zawarte w książce ks. prof. Stanisława Witka są doskonałym wsparciem dla każdego, kto pragnie postępowa...

Rozwiń Zwiń

Opinie (a niektóre to niemal eseje), zamieszczone przez czytelników, dużo i wyczerpująco mówią o książce i jej treści (a nawet niedomaganiach w treści). Cóż mogę dodać? Chyba tylko to, co samo w sobie jest już ewenementem.

Otóż, jako późne dziecko (kiedy się urodziłem, mój ojciec, podwójny wdowiec, miał 65 lat i był w małżeństwie z trzecią, młodszą od niego o 23 lata kobietą) jestem więc bezpośrednim potomkiem żołnierza-uczestnika wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920 i uczestnika Bitwy Warszawskiej. W domu jako dzieciak, w czasach apogeum komuny i PRL-u, nasłuchałem się opowiadań ojca o tych zmaganiach i samej Bitwie Warszawskiej.

Lektura książki Davisa (jak też wielu innych pozycji dotyczących tego okresu odradzającej się i od razu zagrożonej Polski) jest dla mnie jedynie odsłoną przed moimi oczami szerszego kontekstu tamtych czasów. Z tego kontekstu wynika mi, że ze względu na wykreowany przez piłsudczyków mit marszałka, rola Piłsudskiego w tym wszystkim bywa mocno przesadzona. On sam wiedział o tym dobrze, dlatego po zamachu majowym wszyscy pozostali architekci odniesionego zwycięstwa zostali przezeń i jego sitwę mocno zgnębieni, włącznie z fizyczną likwidacją... Przykładem szef sztabu z 1920 r. generał Rozwadowski.

Opinie (a niektóre to niemal eseje), zamieszczone przez czytelników, dużo i wyczerpująco mówią o książce i jej treści (a nawet niedomaganiach w treści). Cóż mogę dodać? Chyba tylko to, co samo w sobie jest już ewenementem.

Otóż, jako późne dziecko (kiedy się urodziłem, mój ojciec, podwój...

Rozwiń Zwiń