Rozstali się cztery lata temu po dwuletnim gorącym romansie. Pilot odrzutowca szpiegowskiego U-2, Sean, młodszy brat Luke’a, ma nadal reputację najbardziej rozrywkowego playboya spośród pięciu braci Riordan. Jednak kiedy przypadkowo spotyka Franci zdaje sobie sprawę, źe żadna z jego licznych przygód miłosnych nie może się równać z tym, co przeżył z nią wtedy. Pragnie drugiej szansy. Pojawia się dodatkowa okoliczność. Ma na imię Rosie, liczy sobie trzy i pół roku, a jej wygląd nie nasuwa żadnych wątpliwości, kto jest tatusiem.

Ten wątek, przede wszystkim za sprawą dzieciaka, jest chwilami naprawdę ciekawy i zabawny, choć i w nim trochę za dużo, na mój gust, jest opisowego smędzenia a za mało rezolutnej trzylatki. W ogóle pod względem kompozycji i stylu odstaje ten tom niekorzystnie, moim zdaniem, od najlepszych opowieści z Virgin River. I to nie dlatego, by inne historie, choćby dojrzewanie fundamentalnej katoliczki Maureen, matki braci Riordan, do nowej życiowej przygody, nie opierały się na ciekawym pomyśle. Jednak przeskoki we wprowadzaniu wątków ze staro-nowymi postaciami w centrum stają się, szczególnie w drugiej części powieści, coraz bardziej irytujące, a co gorsza, są przeładowane powtórkami wyjaśniającymi kto kim jest i jaki bagaż życiowych doświadczeń mu towarzyszy.

Rozstali się cztery lata temu po dwuletnim gorącym romansie. Pilot odrzutowca szpiegowskiego U-2, Sean, młodszy brat Luke’a, ma nadal reputację najbardziej rozrywkowego playboya spośród pięciu braci Riordan. Jednak kiedy przypadkowo spotyka Franci zdaje sobie sprawę, źe żadna z jego licznych przygód miłosnych nie może się równać z tym, co przeżył z nią wtedy. Pragnie...