Król Kłótliwy rządzi tak nieudolnie, że tylko mieszkańcy Reims chcieliby go na dłużej na tronie. A to dlatego, że to miasto Reims płaciło za kosztowne ceremoniały koronacyjne, więc lepiej było mieć te uroczystości jak najrzadziej.
Okazuje się też, że dobra małżonka to największy skarb, jaki można zyskać na tym świecie. Cnotliwa, piękna, dobra i kochająca Klemencja to dla Ludwika prawdziwe błogosławieństwo, niemal anioł łagodzący szorstkie obyczaje i królewskie histerie. I kiedy wreszcie okazuje się, że Bóg raczył pobłogosławić królewską małżonkę stanem brzemienności, pozornie nic nie zakłóca monarszego szczęścia.
Nie ma jednak tego dobrego co by na złe nie zeszło. I wczoraj i dziś, każda decyzja polityczna zawsze ma drugą, często szpetniejszą twarz. Królewska szkatuła nadal świeci pustkami. Im więcej rozdawania jałmużny zarządza pobożna Klemencja, tym bardziej płaczą duszeni podatkami Lombardowie. Mąż, usiłując dorównać połowicy w rozdawaniu faworów, zarządza taśmowe ułaskawienia i zwolnienia przestępców z więzień. Przez to Paryż zmienia się w gniazdo rozpusty, bandyterki i występku. Przy okazji wspomniano chyba w poprzednim tomie, że paryskie gamratki farbowały sobie włosy na miedziano-czerwony kolor – czy to nie tłumaczy ciągle żywego w niektórych środowiskach, ambiwalentnego stosunku do rudowłosych osób?
No i rzecz oczywista – jeśli wpływowa, uparta, nieustępliwa i nienawistna kobieta się na coś uprze – nie ma przebacz! Intrygi i mściwość groźnej hrabiny d’Artois przynoszą Królowi złowrogie i ostateczne skutki. Następny zgon – i następne rozdanie w bezpardonowej walce o wpływy, bogactwa i zaszczyty, oraz – o stanowisko „opiekuna łona” ciężarnej wdowy!
Żeby się nie zgubić w tych parantelach, warto w trakcie czytania od czasu do czasu zaglądać do Wikipedii, bo tak, jak w polskiej historii monarchii istniała nadreprezentacja Władysławów i Bolesławów, tak w średniowiecznej Francji w okolicach tronu, roi się od Filipów i Karolów; można się pogubić,
I tego młodego Guccia trochę szkoda – taka poboczna postać, co pięknie ubarwia opowieść; ma wszystkie zadatki żeby w wichrach knowań dworaków urządzić się całkiem wygodnie, nie tracąc przy tym dobroci serca i nie brudząc sobie rąk i sumienia krwią zdradzonych osób. A jednak nie całkiem układa mu się w miłosnym interesie… A może Autor da mu jeszcze szanse w dalszych tomach?

Król Kłótliwy rządzi tak nieudolnie, że tylko mieszkańcy Reims chcieliby go na dłużej na tronie. A to dlatego, że to miasto Reims płaciło za kosztowne ceremoniały koronacyjne, więc lepiej było mieć te uroczystości jak najrzadziej.
Okazuje się też, że dobra małżonka to największy skarb, jaki można zyskać na tym świecie. Cnotliwa, piękna, dobra i kochająca Klemencja to dla...

Trzeci tom cyklu „Królowie przeklęci” o starszej linii Kapetyngów. Tym razem autor koncentruje się na okresie panowania Ludwika X, obdarzonego przez historyków przydomkiem „kłótliwy” oraz jego małżeństwa z Klemencją Węgierską tudzież Neapolitańską, a tak naprawdę Andegaweńską, bo właśnie ta francuska dynastia panowała wówczas i u stóp Wezuwiusza i nad dawnym królestwem Arpadów.
Dużą rolę tradycyjnie – jak i w całym cyklu – odgrywa Mahaut d'Artois, matka szwagierek króla i stryjna Roberta d’Artois, jej śmiertelnego wroga.
No i jest to okres odgrywania się stryja króla – Karola de Valois, próbującego unicestwić reformy jego starszego brata oraz (skutecznie) wprowadzające je osoby.
Rozwijają się także wątki będące efektem wyobraźni autora, a nie źródeł historycznych, szczególnie jeden romansowy.
Porządna, tradycyjna powieść historyczna, z jednej strony pokazująca życie niemal wyłącznie elit i krążących wokół nich postaci, a z drugiej zaś ciekawie napisana i wolna od błędów i nieścisłości historycznych.

Trzeci tom cyklu „Królowie przeklęci” o starszej linii Kapetyngów. Tym razem autor koncentruje się na okresie panowania Ludwika X, obdarzonego przez historyków przydomkiem „kłótliwy” oraz jego małżeństwa z Klemencją Węgierską tudzież Neapolitańską, a tak naprawdę Andegaweńską, bo właśnie ta francuska dynastia panowała wówczas i u stóp Wezuwiusza i nad dawnym królestwem...

intryg ciąg dalszy. Sympatia wobec bohaterów zmienna w miarę poznawania ich historii.

intryg ciąg dalszy. Sympatia wobec bohaterów zmienna w miarę poznawania ich historii.

W trzecim tomie pojawiają się dwie żeńskie postacie, których los osobiście mnie interesuje, gdyż są lepsze, niż bagno rozkładu, które je otacza. To Klemencja i Maria, niestety autor nie daje nam nadziei, że ich losy ułożą się tak jak można by im życzyć z ludzkiej życzliwości.
Wplątanie pojedyńczych ludzi w tryby walk o tron i ich uzależnienie od potężnych potworów bez sumienia jest przerażające.

W trzecim tomie pojawiają się dwie żeńskie postacie, których los osobiście mnie interesuje, gdyż są lepsze, niż bagno rozkładu, które je otacza. To Klemencja i Maria, niestety autor nie daje nam nadziei, że ich losy ułożą się tak jak można by im życzyć z ludzkiej życzliwości.
Wplątanie pojedyńczych ludzi w tryby walk o tron i ich uzależnienie od potężnych potworów bez...

#WyzwanieBookmenki #Lipiec2022 #Królewski_Lipiec #Król #Królowa

W ramach lipcowego wyzwania Karmeny Bookmenki postanowiłam kontynuować rozpoczęty już wcześniej cykl Królowie Przeklęci, czyli świetnie zbeletryzowaną opowieść o czasach panowania kilku ostatnich Kapetyngów we Francji XIII i XIV wieku.

Opowieści z królewskiego dworu wyjęte (prawie) żywcem z kart historii czyta się przednio, a dworskie intrygi nie pozwalają się oderwać od lektury.

Tom III, czyli Trucizna Królewska to część najkrótsza. Takie też było panowanie Ludwika X, którego historię autor nam tu przytacza. Porywczy i średnio kompetentny król nie zaskarbił sympatii ani mojej ani swoich podwładnych.

Jestem ciekawa jak pójdzie następcy Ludwika X i kto nim zostanie, więc wkrótce sięgam po kolejny tom. Polecam!

#WyzwanieBookmenki #Lipiec2022 #Królewski_Lipiec #Król #Królowa

W ramach lipcowego wyzwania Karmeny Bookmenki postanowiłam kontynuować rozpoczęty już wcześniej cykl Królowie Przeklęci, czyli świetnie zbeletryzowaną opowieść o czasach panowania kilku ostatnich Kapetyngów we Francji XIII i XIV wieku.

Opowieści z królewskiego dworu wyjęte (prawie) żywcem z kart historii...

Świetna. Super się czyta, wciągająca. Cała seria na plus.

Świetna. Super się czyta, wciągająca. Cała seria na plus.

Dalsze losy Francji.
Bardzo lekkie pióra autora sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko. Trzeci tom trochę lepszy od trzeciego.

Dalsze losy Francji.
Bardzo lekkie pióra autora sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko. Trzeci tom trochę lepszy od trzeciego.

Historia, która zadziwia niemal na każdym kroku. Postaci, zwroty fabularne, tajemnice i połączenie historii oraz fikcji. Nowe ciekawe postaci, ważne momenty historii przedstawione w intrygujący sposób i wątki fabularne, które wciągają. Fabuła "wielka" przerasta jednak tę "małą", wątek miłosny Lombarda i wiejskiej szlachcianki jest niezadowolający, ale królowie, hrabiowie i inni nadrabiają. Ważny element historii Francji opowiedziany jest tutaj w fantastyczny sposób. Szkoda, że historia Polski jest tak mało wykorzystana w literaturze. Bo jest zdecydowanie materiał, na podstawie którego można tworzyć niesamowitą fabułę.

Historia, która zadziwia niemal na każdym kroku. Postaci, zwroty fabularne, tajemnice i połączenie historii oraz fikcji. Nowe ciekawe postaci, ważne momenty historii przedstawione w intrygujący sposób i wątki fabularne, które wciągają. Fabuła "wielka" przerasta jednak tę "małą", wątek miłosny Lombarda i wiejskiej szlachcianki jest niezadowolający, ale królowie, hrabiowie i...

Swoją opinię dałem przy pierwszym tomie cyklu https://lubimyczytac.pl/ksiazka/74203/krol-z-zelaza/opinia/55463543#opinia5...

Swoją opinię dałem przy pierwszym tomie cyklu https://lubimyczytac.pl/ksiazka/74203/krol-z-zelaza/opinia/55463543#opinia5...

Kolejna dobra odsłona historycznego cyklu "Królowie przeklęci".
Świetnie prowadzone wątki na drugim planie i bardzo realistycznie przedstawione tło historyczne gwarantują, że czas spędzony przy lekturze jest czystą przyjemnością. Niestety, po tym jak w pierwszym tomie pierwsze skrzypce grał dumny i potężny Filip Piękny, a w drugim niesamowicie inteligentny zarządca de Marigny, obserwowanie żałosnego w całej swojej krasie Ludwika Kłótliwego jest jest co najmniej rozczarowujące.
Najsłabsza dotychczasowa odsłona cyklu, ale i tak godna polecenia.

Kolejna dobra odsłona historycznego cyklu "Królowie przeklęci".
Świetnie prowadzone wątki na drugim planie i bardzo realistycznie przedstawione tło historyczne gwarantują, że czas spędzony przy lekturze jest czystą przyjemnością. Niestety, po tym jak w pierwszym tomie pierwsze skrzypce grał dumny i potężny Filip Piękny, a w drugim niesamowicie inteligentny zarządca de...