Libby Trent całym sercem wierzy w sprawiedliwość. Jej zdaniem każda wina powinna pociągać za sobą karę, a każdy zły występek winien być rozliczony.
Zawsze była szczera i prawa, więc tym bardziej szokuje ją fakt, że policja szuka u niej nazistowskiego zbrodniarza Hansa Brennera, który po drugiej wojnie światowej uciekł do Stanów Zjednoczonych.

Tym mężczyzną, oskarżonym o popełnienie nazistowskich zbrodni wojennych, popełnionych w Polsce podczas drugiej wojny światowej, zdaje się być Daniel Weiss, ojciec Libby. Najmilszy, najłagodniejszy człowiek, jakiego zna. Kochany, troskliwy, opiekuńczy, który zabrał ją do Muzeum Holocaustu w Waszyngtonie, składał darowizny, ożenił się z Żydówką.
To nie może być prawda. To musi być pomyłka.

Jednak kiedy kobieta znajduje w sypialni ojca tajemnicze pudełko wie, że zawartość może zmienić wszystko.

Autorka prowadzi historię na dwóch płaszczyznach czasowych. Współcześnie, w Stananach Zjednoczonych i w 1942 roku w Sobiborze, niemieckim nazistowskim obozie zagłady. Obie dramatyczne i wstrząsające. Obie historie, Libby i Hansa/Daniela pochłonęły mnie bez reszty i od pierwszej strony zastanawiałam się, co ja bym zrobiła.

Czytając, zastanawiałam się, czy patrząc na zło, tkwiąc w piekle na ziemi sam przez to stajesz się zły? Czy nie robiąc nic godzisz się na wyrządzanie krzywdy innym? Ile jest w stanie znieść człowiek? Ile jesteśmy w stanie wybaczyć? Czy byłabym w stanie wydać ukochaną osobę, wiedząc, że dopuściła się złych rzeczy?

Te dylematy moralne były ze mną przez cały czas. Żeby zło zwyciężyło wystarczy, że dobry człowiek nie zrobi nic.

To moje pierwsze spotkanie z autorką i jestem zachwycona, zauroczona i poruszona.
Mimo że "Mój ojciec nazista" jest fikcją literacką, to jednak inspirowana jest prawdziwymi, tragicznymi wydarzeniami.
Koniecznie, ale to KONIECZNIE musicie poznać tę historię!!

Libby Trent całym sercem wierzy w sprawiedliwość. Jej zdaniem każda wina powinna pociągać za sobą karę, a każdy zły występek winien być rozliczony.
Zawsze była szczera i prawa, więc tym bardziej szokuje ją fakt, że policja szuka u niej nazistowskiego zbrodniarza Hansa Brennera, który po drugiej wojnie światowej uciekł do Stanów Zjednoczonych.

Tym mężczyzną, oskarżonym o...

𝑀𝑜𝑗 𝑜𝑗𝑐𝑖𝑒𝑐 - 𝑚𝑜𝑗 𝑡𝑎𝑡𝑎 - 𝑗𝑢𝑧 𝑛𝑖𝑔𝑑𝑦 𝑛𝑖𝑒 𝑏𝑒𝑑𝑧𝑖𝑒 𝑡𝑦𝑚 𝑠𝑎𝑚𝑦𝑚 𝑐𝑧𝑙𝑜𝑤𝑖𝑒𝑘𝑖𝑒𝑚, 𝑘𝑡𝑜𝑟𝑒𝑔𝑜 𝑘𝑜𝑐ℎ𝑎𝑙𝑎𝑚, 𝑘𝑡𝑜𝑟𝑒𝑚𝑢 𝑢𝑓𝑎𝑙𝑎𝑚. 𝐽𝑢𝑧 𝑛𝑖𝑒 𝑏𝑒𝑑𝑧𝑖𝑒 𝑏𝑜ℎ𝑎𝑡𝑒𝑟𝑒𝑚, 𝑝𝑜𝑐𝑖𝑒𝑠𝑧𝑦𝑐𝑖𝑒𝑙𝑒𝑚 𝑖 𝑝𝑟𝑧𝑦𝑗𝑎𝑐𝑖𝑒𝑙𝑒𝑚, 𝑎 𝑗𝑎 𝑝𝑜 𝑝𝑟𝑜𝑠𝑡𝑢 𝑛𝑖𝑒 𝑗𝑒𝑠𝑡𝑒𝑚 𝑤 𝑠𝑡𝑎𝑛𝑖𝑒 𝑧𝑛𝑖𝑒𝑠𝑐 𝑡𝑒𝑗 𝑚𝑦𝑠𝑙𝑖. 𝐶𝑧𝑢𝑗𝑒 𝑠𝑖𝑒, 𝑗𝑎𝑘𝑏𝑦𝑚 𝑚𝑖𝑎𝑙𝑎 𝑜𝑑𝑠𝑙𝑜𝑛𝑖𝑒𝑡𝑦 𝑛𝑒𝑟𝑤, 𝑗𝑎𝑘𝑏𝑦 𝑑𝑟𝑎𝑧𝑛𝑖𝑙𝑜 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑐𝑜𝑠 𝑝𝑜𝑑 𝑠𝑘𝑜𝑟𝑎, 𝑏𝑜𝑙, 𝑧 𝑘𝑡𝑜𝑟𝑦𝑚 𝑛𝑖𝑒 𝑛𝑎𝑢𝑐𝑧𝑒 𝑠𝑖𝑒 𝑧𝑦𝑐.
𝐴 𝑗𝑒𝑑𝑛𝑎𝑘 𝑚𝑜𝑗 𝑜𝑗𝑐𝑖𝑒𝑐 𝑧𝑦𝑙 𝑧 𝑐𝑧𝑦𝑚𝑠 𝑜 𝑤𝑖𝑒𝑙𝑒 𝑔𝑜𝑟𝑠𝑧𝑦𝑚 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑧 𝑠𝑖𝑒𝑑𝑒𝑚𝑑𝑧𝑖𝑒𝑠𝑖𝑎𝑡 𝑙𝑎𝑡. 𝐽𝑎𝑘?

Czy odkupienie win jest możliwe?
Czy można zapomnieć o przeszłości,
o zbrodniach, których było się naocznym świadkiem?

Kate Hewitt w swojej książce, która choć jest literacką fikcja opiera się na wydarzeniach, które miały miejsce. Autorka skłania do refleksji nad moralnością człowieka, dotykając z subtelnością tematów trudnych, bolesnych, przeplatajac lata współczesne z przeszłością, która miała miejsce w Sobiborze w latach 1942/43.

Libby Trent miała kochającego ojca, który zawsze ją wspierał. Wychowywał swoją córkę samotnie, jednak dbał żeby niczego jej nie brakowało. Czesał jej włosy, robił kolację, czytał do snu. Był jej bohaterem. Świat kobiety i jej rodziny wywraca się do góry nogami, kiedy padają oskarżenia, że Daniel Weiss, to prawdopodobnie Hans Brenner, nazistowski zbrodniarz, który przez wiele lat pozostawał w ukryciu pod skradzioną tożsamością. Nagle okazuje się, że wszystko, w co dotąd wierzyła Libby moze okazac się kłamstwem. Przed kobietą decyzja na pograniczu dobra i zła.., między miłością do ojca, a poczuciem wymierzenia sprawiedliwości. Czy odważy się stawić czoła prawdzie, która może w popiół obrócić życie jej i najbliższych ludzi?

Kolejna świetną książka od tej autorki, która już od pierwszych stron mnie porwała. Bardzo lubię historie, w których są dwa bieguny czasowe, gdzie terazniejszosc przeplata się z przeszłością. Kate Hewitt ukazuje portery bardzo zróżnicowane, maluje córkę dla której ojciec był przykładem, a nagle okazuje się, że nie jest człowiekiem za jakiego go miała. Widzimy dylematy kobiety między miłością do rodzica, a wyznawanymi wartościami, w jej postawie było trochę infantylnosci, miotała się w odczuciach, chciała sama podejmować decyzje, zamiast szczerze porozmawiać z najblizszymi. Ogolnie to jej postawa momentami mnie drażniła. Kolejnym portretem jest starszy już meżczyzna, który w swoim życiu brał udział w czymś strasznym, co nawet ciężko sobie nam obecnie wyobrazić. Wydawać by się moglo, że przeszedł na tym, co się stało do porządku dziennego kradnąc przy tym tozsamosc, a tak naprawdę zadra przeszłości, udział w masowej masakrze wciąż w nim tkwiła. Ciężko jest jednoznacznie ocenić jego postępowanie, zwłaszcza po poznaniu jego historii, widząc dylematy przed jakimi stał jako młody człowiek w tak trudnych czasach, dlatego myślę że tu już każdy podczas czytania sam będzie musiał dokonać weryfikacji.

Jest to książka, która sklania do refleksji. Nie jest ona łatwa, nie jest jednoznaczna w ocenie, porusza kwestie moralności i zasad, wiary w dobro i zło w czasach niezwykle ciężkich. Ogólnie podsumowując uważam ją za pozycje wartą uwagi.

𝑀𝑜𝑗 𝑜𝑗𝑐𝑖𝑒𝑐 - 𝑚𝑜𝑗 𝑡𝑎𝑡𝑎 - 𝑗𝑢𝑧 𝑛𝑖𝑔𝑑𝑦 𝑛𝑖𝑒 𝑏𝑒𝑑𝑧𝑖𝑒 𝑡𝑦𝑚 𝑠𝑎𝑚𝑦𝑚 𝑐𝑧𝑙𝑜𝑤𝑖𝑒𝑘𝑖𝑒𝑚, 𝑘𝑡𝑜𝑟𝑒𝑔𝑜 𝑘𝑜𝑐ℎ𝑎𝑙𝑎𝑚, 𝑘𝑡𝑜𝑟𝑒𝑚𝑢 𝑢𝑓𝑎𝑙𝑎𝑚. 𝐽𝑢𝑧 𝑛𝑖𝑒 𝑏𝑒𝑑𝑧𝑖𝑒 𝑏𝑜ℎ𝑎𝑡𝑒𝑟𝑒𝑚, 𝑝𝑜𝑐𝑖𝑒𝑠𝑧𝑦𝑐𝑖𝑒𝑙𝑒𝑚 𝑖 𝑝𝑟𝑧𝑦𝑗𝑎𝑐𝑖𝑒𝑙𝑒𝑚, 𝑎 𝑗𝑎 𝑝𝑜 𝑝𝑟𝑜𝑠𝑡𝑢 𝑛𝑖𝑒 𝑗𝑒𝑠𝑡𝑒𝑚 𝑤 𝑠𝑡𝑎𝑛𝑖𝑒 𝑧𝑛𝑖𝑒𝑠𝑐 𝑡𝑒𝑗 𝑚𝑦𝑠𝑙𝑖. 𝐶𝑧𝑢𝑗𝑒 𝑠𝑖𝑒, 𝑗𝑎𝑘𝑏𝑦𝑚 𝑚𝑖𝑎𝑙𝑎 𝑜𝑑𝑠𝑙𝑜𝑛𝑖𝑒𝑡𝑦 𝑛𝑒𝑟𝑤, 𝑗𝑎𝑘𝑏𝑦 𝑑𝑟𝑎𝑧𝑛𝑖𝑙𝑜 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑐𝑜𝑠 𝑝𝑜𝑑 𝑠𝑘𝑜𝑟𝑎, 𝑏𝑜𝑙, 𝑧 𝑘𝑡𝑜𝑟𝑦𝑚 𝑛𝑖𝑒 𝑛𝑎𝑢𝑐𝑧𝑒 𝑠𝑖𝑒 𝑧𝑦𝑐.
𝐴 𝑗𝑒𝑑𝑛𝑎𝑘 𝑚𝑜𝑗 𝑜𝑗𝑐𝑖𝑒𝑐 𝑧𝑦𝑙 𝑧 𝑐𝑧𝑦𝑚𝑠 𝑜 𝑤𝑖𝑒𝑙𝑒 𝑔𝑜𝑟𝑠𝑧𝑦𝑚 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑧...

Kate Hewitt "Mój ojciec nazista"

"Muszę to zrobić - nie dla siebie, ale dla moich dzieci. Nie mam luksusu, by topić się we własnym smutku i rozpaczać nad prostym, nieskomplikowanym życiem, jakie wiodłam jeszcze kilka tygodni temu. Ono zniknęło, możliwie że na zawsze."

Przejmująca historia inspirowana prawdziwym zdarzeniami.
Opowieść o winie, moralności i odpowiedzialności.
Powieść - must read - dla każdego zainteresowanego fikcją historyczną.
Choć główny bohater jest stworzony na potrzeby książki to inspiracją do jego wykreowania jest prawdziwa historia człowieka, który przetrwał obóz zagłady w Sobiborze.
Autorka ciekawie kreśli losy bohaterów w dwóch płaszczyznach czasowych (to zabieg literacki, który ja osobiście bardzo lubię w książkach) współcześnie i w czasach drugiej wojny światowej. Dzięki temu możemy poznać realia z przeszłości - i jest to z pewnością wartościowa lekcja historii - ale także poznajemy obecne nastroje i świadomość nt. holokaustu oraz zbrodni wojennych współczesnych mieszkańców krajów tzw. Zachodu. Interesująca lektura, trzymająca w napięciu, wzruszająca, zapadająca w pamięć.

Czytajcie!

Kate Hewitt "Mój ojciec nazista"

"Muszę to zrobić - nie dla siebie, ale dla moich dzieci. Nie mam luksusu, by topić się we własnym smutku i rozpaczać nad prostym, nieskomplikowanym życiem, jakie wiodłam jeszcze kilka tygodni temu. Ono zniknęło, możliwie że na zawsze."

Przejmująca historia inspirowana prawdziwym zdarzeniami.
Opowieść o winie, moralności i...

Nie rozumiem tak wysokich ocen dla tej książki. Jest na prawdę przeciętna. Taka amerykańska wizja wojny. Historia bez wyrazu i bez głębi. Współczesne fragmenty książki strasznie nudne i trudne do przebrnięcia. Nie podobała mi się.

Nie rozumiem tak wysokich ocen dla tej książki. Jest na prawdę przeciętna. Taka amerykańska wizja wojny. Historia bez wyrazu i bez głębi. Współczesne fragmenty książki strasznie nudne i trudne do przebrnięcia. Nie podobała mi się.

Autorka podejmuje bardzo trudny temat i robi to z typową dla siebie delikatnością i dużym wyczuciem. Co może przeżywać osoba, która dowiaduje się, że ukochany ojciec, opiekuńczy dziadek i człowiek znany ze swojej wyjątkowej łagodności brał udział w największej zbrodni, jaką zna świat? Tego wulkanu emocji doświadcza właśnie Libby, 48-latka, ogromnie przywiązana do swojego ojca kobieta. Proces, który przypomina żałobę, jest drobiazgowo i realistycznie opisany - próby rozmowy i zrozumienia, niedowierzanie i strach, wreszcie wściekłość, krzywda i żal, a wszystko splątane ze sobą w niemożliwy kłąb. Konsekwencje odkrycia prawdziwej tożsamości ojca, a równocześnie teścia i dziadka dotykają całą rodzinę Libby - dorastające dzieci mierzą się z emocjami, które trudno im nawet nazwać. Po raz kolejny jestem pełna podziwu dla kunsztu autorki i jej gruntownego przygotowania z zakresu psychologii.

To ostatnie widać także w drugiej linii czasowej, ponieważ oprócz wydarzeń widzianych oczami dorosłej córki Hansa Brennera czytelnik otrzymuje również perspektywę tytułowego nazisty. 23-letni księgowy zostaje niespodziewanie wcielony w szeregi SS i wysłany do Sobiboru. Pojęcie, co tak naprawdę dzieje się w tym potwornym miejscu nie zajmuje mu dużo czasu, choć wcześniej starannie nie zastanawiał się nad wieloma aspektami traktowania Żydów przez faszystowskie władze. Czytelnik otrzymuje przykład obywatela III Rzeszy, którego zwykła, ludzka moralność zderza się w brutalny sposób ze skutkami retoryki nazistowskiej. Nie umniejszając cierpieniu ludzi, którzy w tym obozie zginęli, autorka skupia uwagę czytelnika na osobie stojącej po przeciwnej stronie. Bez usprawiedliwiania i tłumaczenia pokazuje, jak złożony jest ludzki umysł, kiedy próbuje sobie poradzić z otaczającą go okrutną rzeczywistością.

Książkę czytało się po prostu błyskawicznie, a opisywane wydarzenia i emocje bohaterów mocno na mnie oddziaływały. Obawiałam się trochę tej powieści ze względu na obecność nazistowskiego zbrodniarza i oddanie mu głosu - nie chciałam zbytnio go poznawać, ale niepotrzebnie się niepokoiłam, bo otrzymałam ciekawe, wiarygodne studium charakteru. To kolejna i, mam nadzieję nie ostatnia lekcja historii i ludzi w nią wplecionych od tej autorki. Szczerze polecam!

Autorka podejmuje bardzo trudny temat i robi to z typową dla siebie delikatnością i dużym wyczuciem. Co może przeżywać osoba, która dowiaduje się, że ukochany ojciec, opiekuńczy dziadek i człowiek znany ze swojej wyjątkowej łagodności brał udział w największej zbrodni, jaką zna świat? Tego wulkanu emocji doświadcza właśnie Libby, 48-latka, ogromnie przywiązana do swojego...

Libby Trent wiedzie spokojne życie rodzinne i spełnia się zawodowo. Pewnego dnia jedna wizyta pracownika Departamentu sprawiedliwości sprawia, że jej cały świat sypie się jak domek z kart. Kim jest jej ojciec? Danielem Weissem czy Hansem Brenerem? Jak ojciec, który ją wychował i był najczulszym człowiekiem na świecie mógł być nazistą? Jakie tajemnice jeszcze skrywa? Czy to wszystko okaże się prawdą i ojciec zostanie wysłany do Niemiec?

Od pewnego czasu nie sięgam po powieści opowiadające o II wojnie światowej, mam wrażenie, że rynek wydawniczy jest nimi przeładowany. Jednak tytuł „Mój ojciec nazista” mnie zaintrygował. Pomyślałam, że może to być coś innego niż dotychczas czytałam w tej tematyce. I tak też było.
Akcja powieści toczy się dwutorowo. W czasach współczesnych oraz opisuje losy Hansa Brenera w czasie II wojny światowej. Z czasem obie historie uzupełniają się, dzięki czemu poznajemy dokładnie losy tytułowego nazisty. Historia jest niesamowicie wciągająca, ciekawi główni bohaterowie. Przeżywamy razem z Libby jej wewnętrzne rozterki, dociekania, próby rozmowy z ojcem. Ciągle zastanawiałam się jak ja zachowałabym się na jej miejscu.
Losy toczące się w obozie zagłady w Sobiborze są okropne. Niby wszyscy wiemy co działo się w czasach II wojny światowej, ale jednak i tak zawsze przerażają. Czy można wytłumaczyć jakoś, usprawiedliwić Hansa Brenera? Czy miał jakieś wyjście? Chyba nie, gdyby się postawił prawdopodobnie straciłby siostrę albo życie. Albo to i to. Musiał siedzieć cicho i próbować przetrwać pracę tam. 70 lat pokutował za swoje decyzje i żył z wyrzutami sumienia. Swojej córce przekazał najlepsze co mógł.
Dodatkowy plus za pokazanie co się dzieje w mediach w takich przypadkach. Jak bardzo cienka jest granica „mowy nienawiści” i jak niewiele potrzeba by wywołać kolejną burzę. Liczne fakenewsy, artykuły.. Dorośli się w tym gubią, a jak łatwo jest nimi omamić dzieci. Wystarczy chwila nieuwagi.

Powieść „Mój ojciec nazista” jest zdecydowanie godna polecenia. Interesująca historia, dobrze napisana, spójne wątki. Nie jest miłą i lekką lekturą, jednak czasem warto przeczytać coś co nas przeora i skłoni do refleksji. A historia życia Hansa Brenera z pewnością pokazuje, że nic na świecie nie jest czarno białe.

Libby Trent wiedzie spokojne życie rodzinne i spełnia się zawodowo. Pewnego dnia jedna wizyta pracownika Departamentu sprawiedliwości sprawia, że jej cały świat sypie się jak domek z kart. Kim jest jej ojciec? Danielem Weissem czy Hansem Brenerem? Jak ojciec, który ją wychował i był najczulszym człowiekiem na świecie mógł być nazistą? Jakie tajemnice jeszcze skrywa? Czy to...

II wojna światowa.
Cierpienie, strach, i bezsilność...
Chęć przeżycia i ochrony bliskiej osoby.

To nie obawy więźnia, to postawa niemieckiego oficera. Oficera w jednym z najstraszniejszych obozów śmierci.

Życie Libby runęło w gruzach, gdy dowiedziała się, że jej 98 letni ojciec, nie jest tym, za kogo podawał się przez całe swoje życie. Nagle, jego przeszłość burzy poukładany rodzinny świat... Wracają wspomnienia i widmo rozliczenia się z przeszłością. Wraca młody, niedoświadczony i naiwny księgowy w obozie śmierci! Ktoś, kto zabił i ukrył się starannie.

Wiódł dobre życie! Pełne miłości do córki i wnuków. Życie w którym najważniejsze wartości próbował przekazać najbliższym - zło należy zawsze karać a prawda jest najważniejsza...
O niego ta prawda też się upomniała...

Historia pełna dylematów i zadumy nad własnymi wartościami. Pełna niedomówień i żalu. Nienawiści wygrzebanej z przeszłości...

A jedyne co mi się nie podobało to to, że dorośli ludzie, po tylu latach wspólnego życia, nie potrafią ze sobą porozmawiać. Nagle następuje niewytłumaczalny paraliż i NIKT nie potrafi się normalnie komunikować...
Brak ludzkich, rodzinnych reakcji na zaistniałą sytuację. Rozumiem szok, ale po kilku dniach oszołomienia, przychodzi opamiętanie i rozmowa ... Tu jej nie ma. Tym bardziej zaskakujace, że więzi łączące ojca i córkę, czy dziadka i wnuki są tu bardzo mocno ugruntowane, silne, czyste i przepełnione miłością, zrozumieniem i szacunkiem.

I wiecie co?! Zakończenie wbije was w fotel i pozwoli poukładać sobie wszystko na nowo.

II wojna światowa.
Cierpienie, strach, i bezsilność...
Chęć przeżycia i ochrony bliskiej osoby.

To nie obawy więźnia, to postawa niemieckiego oficera. Oficera w jednym z najstraszniejszych obozów śmierci.

Życie Libby runęło w gruzach, gdy dowiedziała się, że jej 98 letni ojciec, nie jest tym, za kogo podawał się przez całe swoje życie. Nagle, jego przeszłość burzy...

Łatwo jest oceniać drugiego człowieka, gdy nie znamy powodów jego działania i okoliczności podejmowanych przez niego decyzji.
Kolejny raz sięgnęłam po twórczość Kate Hewitt, tym razem to książka „Mój ojciec nazista”, która ponownie cofnęła mnie do wojennych, trudnych czasów, walki o przetrwanie i tajemnic sprzed lat. Ja po raz kolejny czuję się usatysfakcjonowana lekturą, która wzbudziła we mnie wiele emocji, wywołała łzy i zmusiła do refleksji.
Libby Trent przeżywa niewyobrażalny szok, gdy pewnego dnia do jej domu puka policja w poszukiwaniu Hansa Brennera, który jest byłym nazistą z obozu zagłady w Sobiborze. Czy okaże się nim być Daniel Weiss, który samotnie wychowywał Libby, który zawsze okazywał jej miłość i ciepło. Mężczyzna, który nauczył ją, jak odróżniać dobro od zła, miałby dopuszczać się najgorszych zbrodni, do jakich kiedykolwiek doszło na świecie…
Trudno jest kobiecie w takiej sytuacji walczyć ze swoim wewnętrznym głosem, który zna mężczyznę jako wspaniałego, dobrego człowieka, gdy inni przedstawiają go w zupełnie innym świetle. Trudno jest dopuścić do własnej świadomości, że coś takiego jest możliwe.
Książka to istny rollercoaster emocji, których nie brakowało w każdym jej momencie. Nie powstrzymałam łez, które podczas czytania samoistnie płynęły z moich oczu. Dużo się w książce dzieje, więc na nudę zdecydowanie nie można narzekać. Niezliczone tajemnice i sekrety, które wychodzą na światło dzienne, motywy działania ludzi i trudne decyzje, które mogą wydawać się karygodne, dla osób, które same nie doświadczyły takich sytuacji. Autorka przedstawia losy bohaterów w dwóch przestrzeniach czasowych. Pierwsza z nich to dzieje Libby, która wiodła do tej pory poukładane życie w Stanach Zjednoczonych, a drugi rozgrywa się w 1942 r. w obozie zagłady w Sobiborze.
Nie ukrywam, że uwielbiam tematykę wojenną i obozową w literaturze. Niezwykle chętnie wybieram takie tytuły, choć nie mogę na nich przestać płakać, a później na długo zostają w mojej głowie i sercu. Kate Hewitt zachwyciła mnie swoją twórczością z wojną w tle. Wspaniale przekazuje emocje towarzyszące bohaterom, realnie odzwierciedla sytuację ludzi, którzy trafili do obozów zagłady, przedstawia ich emocje i przeżycia. Myślę, że osoby, które podobnie jak ja chętnie wybierają taką tematykę, tym tytułem będą zachwycone! Ja z całego serca polecam ten tytuł!

Łatwo jest oceniać drugiego człowieka, gdy nie znamy powodów jego działania i okoliczności podejmowanych przez niego decyzji.
Kolejny raz sięgnęłam po twórczość Kate Hewitt, tym razem to książka „Mój ojciec nazista”, która ponownie cofnęła mnie do wojennych, trudnych czasów, walki o przetrwanie i tajemnic sprzed lat. Ja po raz kolejny czuję się usatysfakcjonowana lekturą,...

Niezwykle interesująca powieść z bardzo wciągającą fabułą. Libby pewnego dnia dowiaduje się, że jej ukochany ojciec, którego zawsze stawiała na piedestale, prawdopodobnie jest byłym nazistą, Hansem Brennerem.
Dodatkowo serce łamie jej fakt, że nie ma jednoznacznych przesłanek, iż tak nie jest i że jej ojciec nie pracował jako księgowy w obozie pracy w Sobiborze. I to ona ma znaleźć ostateczny dowód na jego winę, w jej mniemaniu bardziej niewinność.
No bo przecież Libby przecież dokładnie wie, gdzie leży granica między dobrem a złem - tego nauczył jej ojciec...

Niezwykle interesująca powieść z bardzo wciągającą fabułą. Libby pewnego dnia dowiaduje się, że jej ukochany ojciec, którego zawsze stawiała na piedestale, prawdopodobnie jest byłym nazistą, Hansem Brennerem.
Dodatkowo serce łamie jej fakt, że nie ma jednoznacznych przesłanek, iż tak nie jest i że jej ojciec nie pracował jako księgowy w obozie pracy w Sobiborze. I to ona ma...

Pewnego dnia przed drzwiami amerykanki Libby Trent pojawia się Simon Baum, który ściga byłych nazistów. To od niego Libby dowiaduje się o Hansie Brennerze, księgowym z obozu zagłady w Sobiborze, który uciekł z Niemiec po drugiej wojnie światowej. Problem w tym, że tym nazistą miałby być jej ukochany ojciec. Cudowny, łagodny człowiek, który ją wychował samotnie, który opiekował się jej dziećmi, a teraz jest po prostu słabym i bardzo starym człowiekiem.

Walcząc ze sobą i wyrzutami sumienia, Libby postanawia poszukać dowodów, zdjęć, a może jakiejś makabrycznej pamiątki – czy jednak odważy się przekazać je Simonowi, wiedząc, że oskarży tym samym ojca i skaże go na trudny proces?

Czy ojciec Libby okaże się Hansem Brennerem? Kim był w takim razie Daniel Weiss? Jak łączą się ich losy? Co ma zrobić Libby – kryć ojca, skłamać, bo jest stary, a ona go kocha? Ale co z prawdą i sprawiedliwością?

Historia toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych: współcześnie, w Stanach Zjednoczonych, oraz w 1942 roku, kiedy to Hans Brenner wraz z siostrą przyjechali do obozu zagłady w Sobiborze. Autorka w niesamowicie realistyczny sposób odmalowała losy Żydów wysiadających na sobiborskiej rampie i życie obozowych strażników. Pokazała też niemal idealne życie Libby, które rozsypało się jak domek z kart w momencie, kiedy straszliwa prawda wyszła na jaw.

Kate Hewitt stworzyła książkę poruszającą do głębi i wywołującą niesamowite emocje. Stworzyła historię o wewnętrznej walce ze sobą, walce między miłością do ukochanego ojca i wewnętrznym poczuciem sprawiedliwości.

Autorka wyraźnie pokazuje, że warto się wstrzymać z ostatecznymi ocenami, zanim nie pozna się powodów, które doprowadziły do takiej a nie innej decyzji. Jej książka skłania nas do refleksji nad moralnością i nad bestialstwem, nad zagładą i wojną, a także tym, że niewiele nas nauczyły, bo na świecie nadal toczy się wojna i dochodzi do zbrodni przeciwko ludzkości.
Polecam z całego serca.

Pewnego dnia przed drzwiami amerykanki Libby Trent pojawia się Simon Baum, który ściga byłych nazistów. To od niego Libby dowiaduje się o Hansie Brennerze, księgowym z obozu zagłady w Sobiborze, który uciekł z Niemiec po drugiej wojnie światowej. Problem w tym, że tym nazistą miałby być jej ukochany ojciec. Cudowny, łagodny człowiek, który ją wychował samotnie, który...