tytuł to najlepsze przesłanie tej książki

tytuł to najlepsze przesłanie tej książki

Polecam!

Polecam!

Świetne rozmowy, jednak czegoś mi w nich brakuje. Autorka zapowiada się na całkiem dobrą reportażystkę. Na pewno przeczytam jej kolejną książkę.

Świetne rozmowy, jednak czegoś mi w nich brakuje. Autorka zapowiada się na całkiem dobrą reportażystkę. Na pewno przeczytam jej kolejną książkę.

Wstrząsające relacje dziennikarzy wojennych, po przeczytaniu których pojawia się złość na tych, którzy wywołują konflikty, ale którym ostatecznie krzywda się nie dzieję (bo jak zwykle cierpią jedynie niewinni).

Wstrząsające relacje dziennikarzy wojennych, po przeczytaniu których pojawia się złość na tych, którzy wywołują konflikty, ale którym ostatecznie krzywda się nie dzieję (bo jak zwykle cierpią jedynie niewinni).

Książka, której przesłanie/hasło mamy już na okładce. O wojnie opowiadają ludzie, którzy nie są żołnierzami a zawodowymi obserwatorami. To taki mały hołd dla reporterów a zarazem krytyka wszelakich konfliktów.

Książka w formie wywiadów sprawdza się bardzo dobrze, umożliwia to łatwe przemieszczanie się po tematach i nie powoduje chaosu. Rozmówcy ciekawie dobrani.

Wojna zawsze będzie nieść cierpienie i śmierć niewinnych... a w sumie kto jest winny? Co jest nośnikiem i przyczyną wojen?
Na te pytania można znaleźć subiektywne odpowiedzi przepytywanych.

Polecam.

Książka, której przesłanie/hasło mamy już na okładce. O wojnie opowiadają ludzie, którzy nie są żołnierzami a zawodowymi obserwatorami. To taki mały hołd dla reporterów a zarazem krytyka wszelakich konfliktów.

Książka w formie wywiadów sprawdza się bardzo dobrze, umożliwia to łatwe przemieszczanie się po tematach i nie powoduje chaosu. Rozmówcy ciekawie dobrani.

Wojna...

Relacje dziennikarzy wojennych. Mocne....

Relacje dziennikarzy wojennych. Mocne....

Założenie, że ,,Wojna jest zawsze przegrana” to książka wyłącznie o wojnie bez zwątpienia można uznać za niekompletne.

Honorata Zapaśnik w swojej książce nie tylko decyduje się na opowiedzenie czytelnikowi historii ludzi bezpośrednio dotkniętych konfliktami zbrojnymi, lecz także postanawia pokazać odbiorcom jak brutalnie może wyglądać świat reportera wojennego. To właśnie na rzetelnym i szczerym dialogu z ośmioma równymi pod wieloma względami korespondentami wojennymi opiera się cała książka. Zabieg ten pozwala czytelnikowi na odkrycie różnych oblicz wojen mających miejsce na całym świecie i uświadomienie sobie ogromu ich konsekwencji. Dodatkowo taka specyficzna narracja pokazuje idealnie prawdę, że nie ważne ile masz lat, jaką masz płeć bądź osobowość – jeśli przyświeca ci idea pomocy niewinnym i chęć głoszenia prawdy o świecie, jesteś w stanie narazić nawet własne życie dla sprawiedliwości pokrzywdzonych.

Co najważniejsze ,,Wojna jest zawsze przegrana” zmusza człowieka do refleksji nad niestabilnością współczesnego świata. Książka Zapaśnik na pewno może zostać określona jako szczera opowieść o osobistych dramatach i poświęceniu - co z miejsca czyni ją pozycją potrzebną i wartą przeczytania. Jednocześnie należy jednak pamiętać, że wszystkie teksty o tematyce wojennej mają tendencję do szybkiego przedawniania się, więc zainteresowany tematem czytelnik powinien wyrobić w sobie nawyk do samodzielnego sprawdzania aktualności podanych przez autorkę informacji.

Założenie, że ,,Wojna jest zawsze przegrana” to książka wyłącznie o wojnie bez zwątpienia można uznać za niekompletne.

Honorata Zapaśnik w swojej książce nie tylko decyduje się na opowiedzenie czytelnikowi historii ludzi bezpośrednio dotkniętych konfliktami zbrojnymi, lecz także postanawia pokazać odbiorcom jak brutalnie może wyglądać świat reportera wojennego. To właśnie...

"Wojna jest zawsze przegrana" to pozycja absolutnie obowiązkowa dla osób, które realnie chcą poznać istotę wojny.Honorata Zapaśnik w rozmowach z repoterami wojennymi w sposób przystępny, niezawalony bezsensownymi datami i kontekstami, które w wielu dziełach tylko zniechecają , ukazuje obraz wojny brutalnie prawdziwy. Lektura łapie czytelnika za serce i zmusza go, do zredefiniowania niektórych obszarów swojej wizji świata.Ważne jest też to, że wydarzenia wojenne możemy zobaczyć z bliska, czytamy w końcu relacje osób, które były w centrum konfliktu.W książce zafascynowało mnie również to jak wyglada praca dziennikarza wojennego- ta praca wymaga wielkiej odwagi i wielkiej siły psychicznej, nie jest to dziennikarstwo pierwszego świata, poruszające problemy błahe, roztrząsające sytuacje nieistotne. Bardzo polecam te pozycje osobom, które przez trudny język i wiele zbednych faktów nie były w stanie przebrnąc przez historie różnych konfliktów, a chciały by zglebic temat.

"Wojna jest zawsze przegrana" to pozycja absolutnie obowiązkowa dla osób, które realnie chcą poznać istotę wojny.Honorata Zapaśnik w rozmowach z repoterami wojennymi w sposób przystępny, niezawalony bezsensownymi datami i kontekstami, które w wielu dziełach tylko zniechecają , ukazuje obraz wojny brutalnie prawdziwy. Lektura łapie czytelnika za serce i zmusza go, do...

Książka Honoraty Zapaśnik wywarła na mnie ogromne wrażenie, czego nie spodziewałabym się po formie przyjętej przez autorkę, a mianowicie po serii wywiadów. Oczekiwałam, że szybko i apatycznie przebrnę przez wszystkie historie, jednak naprawdę dotknęły mnie opisane w książce przeżycia reporterów. Honorata Zapaśnik nie tylko przedstawia ich historie, ale przekazuje także towarzyszące im skrajne emocje i traumy. Współczesne konflikty zbrojne nie są często poruszanym tematem, dlatego też łatwo jest zbyć głosy o dalekich konfliktach, mimo iż są one bliżej niż by się wydawało. Książka Honoraty Zapaśnik przybliża i pogłębia współczesne wojenne historie właśnie przez osobiste przeżycia osób, które ryzykują życie w imię prawdy.
Autorka przedstawia nam sylwetki ośmiu heroicznych korespondentów wojennych. Mimo nadanego im epitetu nie są oni herosami, lecz zwykłymi ludźmi, którzy mają świadomość, że jeśli oni nie pokażą wojennej rzeczywistości, to nikt inny nie podejmie się tego zadania. Reporterzy są w stanie ryzykować wszystko, często głodując i obawiając się o swoje życie, aby dostarczyć wiarygodne dowody z terenów objętych konfliktami. Niektórym wypowiedziom towarzyszy pewna bezsilność, ta świadomość, że nie są oni w stanie pomóc wszystkim. Ponadto po doświadczeniu horrorów wojny, reporterzy mają to poczucie, że na wojnie nie ma wygranych. „Wojna jest zawsze przegrana” przybliża bezsens konfliktów zbrojnych w których główną ofiarą jest ludność cywilna.
Honorata Zapaśnik w bardzo taktowny sposób prowadzi te wywiady, będące zapewne ciężkim przeżyciem dla reporterów, którzy muszą na nowo przywoływać wspomnienia z traumatycznych wydarzeń. Autorka pozwala korespondentom wojennym na pełne wypowiedzi, czasem wtrącając pytanie, bądź też krótką myśl. Ukazuje się tu talent autorki w prowadzeniu rozmowy w sposób, który zapewnia reporterom komfort i wolność wypowiedzi.
Moim zdaniem jest to bardzo wartościowa pozycja, nawet dla tych nie interesujących się konfliktami zbrojnymi. W przystępny sposób przedstawione zostały wojny w Iraku, Afganistanie i Ukrainie, a forma wywiadu zbliża czytelnika do przedstawionych reporterów. Książka ta zostawia nas z wieloma przemyśleniami i uważam, że warto po nią sięgnąć. Następnym razem oglądając reportaż z linii frontu warto jest też wspomnieć o tych, którzy poświęcają swoje życie, abyśmy mogli go zobaczyć.

Książka Honoraty Zapaśnik wywarła na mnie ogromne wrażenie, czego nie spodziewałabym się po formie przyjętej przez autorkę, a mianowicie po serii wywiadów. Oczekiwałam, że szybko i apatycznie przebrnę przez wszystkie historie, jednak naprawdę dotknęły mnie opisane w książce przeżycia reporterów. Honorata Zapaśnik nie tylko przedstawia ich historie, ale przekazuje także...

Sięgając po utwór „Wojna jest zawsze przegrana” naprawdę nie spodziewałam się, jak duże emocje u mnie wywoła. Jak dla mnie, jest to jedna z obowiązkowych pozycji dla współczesnego człowieka.
Książka jest tak właściwie zbiorem wywiadów z reporterami wojennymi, którzy opowiadają o swoich przeżyciach, doświadczeniach w zawodzie. Mogłoby się wydawać, że temat oczywisty, w końcu każdy człowiek wie, że wojna jest zła (tak elementarne),jednak tutaj mamy do czynienia z surowymi wspomnieniami – bez filtra – co w pewnych momentach naprawdę doprowadzało mnie do łez. Tutaj zasługują na pochwałę także pytania autorki, które są jak najbardziej dociekliwe i trafne, jednak zachowując szacunek:).
Korespondenci wojenni zwierzają się z różnych tematów, począwszy od samych konfliktów zbrojnych, po bagaż wspomnień i traumy jakie te eskapady zostawiły. I to na co wcześniej nie zwracałam uwagi, czyli jak zawód korespondenta wojennego jest połączony z jego życiem. Ci ludzie, wybierając się na wojnę, najczęściej ryzykują swoje życia. Nie ma odpoczynku i „powrotu do domu” – można powiedzieć, że w pewnym sensie zawód staje się domem. W wywiadach są też zawarte historie, jak – ogółem negatywnie nastawieni – ludzie lokalni, nielegalnie użyczali schronienia, jedzenia lub paliwa reporterom.
To sprowadza mnie do wniosków o lekturze. Z mojej perspektywy, to jest książka o człowieczeństwie. Na jej podstawie, możemy zauważyć, jak mimo względnych podziałów; np. różne stacje radiowe, ludzie sobie pomagają. Jak w obliczu wojny, zagrożenia życia, te podziały się zacierają.
Podsumowując, uważam, że „Wojna jest zawsze przegrana” to pozycja, po którą zdecydowanie warto sięgnąć. Na pewno nadaje ona perspektywy dla młodej osoby, która nigdy nie miała bezpośredniego kontaktu ze skrajnym ubóstwem i konfliktem zbrojnym w kraju. Co więcej, pozwoliła mi wyjść z tej „bańki” codziennego biegu za pieniądzem...

Sięgając po utwór „Wojna jest zawsze przegrana” naprawdę nie spodziewałam się, jak duże emocje u mnie wywoła. Jak dla mnie, jest to jedna z obowiązkowych pozycji dla współczesnego człowieka.
Książka jest tak właściwie zbiorem wywiadów z reporterami wojennymi, którzy opowiadają o swoich przeżyciach, doświadczeniach w zawodzie. Mogłoby się wydawać, że temat oczywisty, w końcu...