Wojna jest zawsze przegrana. Polscy reporterzy wojenni opowiadają o tym, czego do tej pory nie ujawniali

Z ciężkim sercem muszę przyznać, że jestem lekko rozczarowany. Może Ci konkretni reporterzy nigdy tego nie ujawniali nikomu, ale mam wrażenie, że już o tym wszystkim gdzieś czytałem. Nihil novi, można by rzec. Ale muszę przyznać, że obraz wyłaniający się z tych opowieści jest wstrząsający i daje dużo do myślenia. Fakt, wojna nigdy nie jest wygrana.

Z ciężkim sercem muszę przyznać, że jestem lekko rozczarowany. Może Ci konkretni reporterzy nigdy tego nie ujawniali nikomu, ale mam wrażenie, że już o tym wszystkim gdzieś czytałem. Nihil novi, można by rzec. Ale muszę przyznać, że obraz wyłaniający się z tych opowieści jest wstrząsający i daje dużo do myślenia. Fakt, wojna nigdy nie jest wygrana.

Pokaż mimo to

Zbiór nierównych wywiadów z korespondentami wojennymi. Pierwszy wywiad w mojej opinii najmniej "żarł", dało się wyczuć, że rozmowa się nie kleiła.
Wywiady ukazują, co się dzieje po drugiej stronie kamery, gdy wygodnie we własnych domach oglądamy reportaże wojenne z linii frontu oraz z miejsc, w których są prowadzone działania wojenne. Niektórzy reporteży zapłacili najwyższą cenę.

Zbiór nierównych wywiadów z korespondentami wojennymi. Pierwszy wywiad w mojej opinii najmniej "żarł", dało się wyczuć, że rozmowa się nie kleiła.
Wywiady ukazują, co się dzieje po drugiej stronie kamery, gdy wygodnie we własnych domach oglądamy reportaże wojenne z linii frontu oraz z miejsc, w których są prowadzone działania wojenne. Niektórzy reporteży zapłacili najwyższą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Honorata Zapaśnik zebrała w tej książce opowieści ośmiu polskich reporterów wojennych.
Czyta się to wszystko z zapartym tchem, choć nie polecam czytania książki jednym cięgiem. Dlaczego? Dlatego, że po kilkudziesięciu stronach czytelnik po prostu przywyka do tych wszystkich dramatycznych sytuacji tam opisanych i nie jest w stanie odnieść się do nich z odpowiednim szacunkiem.
A powieści tu przedstawione są bardzo drastyczne, krwawe i powodujące, że włos jeży się na głowie.
I z jednej strony odnosi się niesamowity szacunek dla tych reporterów z faktu, że narażają własne życie aby innym pokazać jak naprawdę wygląda wojna. A z drugiej strony jak się to czyta to ma się również odczucia o skrajnej nieodpowiedzialności tych ludzi, którzy celowo pchają się w największą wojenną zawieruchę aby zdobyć kilka ujęć.
Czym to się może skończyć pokazuje przykład chyba najbardziej znanego, polskiego reportera wojennego Waldemara Milewicza, który zginął od przypadkowych kul podczas jazdy w niebezpiecznym terenie.
Tak czy inaczej wielki szacunek dla tych ludzi a książkę warto poczytać, choć nie polecam ją osobom wrażliwym.

Honorata Zapaśnik zebrała w tej książce opowieści ośmiu polskich reporterów wojennych.
Czyta się to wszystko z zapartym tchem, choć nie polecam czytania książki jednym cięgiem. Dlaczego? Dlatego, że po kilkudziesięciu stronach czytelnik po prostu przywyka do tych wszystkich dramatycznych sytuacji tam opisanych i nie jest w stanie odnieść się do nich z odpowiednim...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie jest to książka wybitna ale słaba też nie jest! Ciekawe wywiady z reporterami wojennymi pozwalają zbudować sobie obraz codziennej, niebezpiecznej pracy reportera podczas różnych rozruchów i wojen przetaczających się przez nasz świat.
Książka też pokazuje że oprócz ludzkich dramatów, bestialstwa niebezpieczeństwa wojenne są jak narkotyk dla dziennikarzy i nie każdy sobie z tym radzi...

Nie jest to książka wybitna ale słaba też nie jest! Ciekawe wywiady z reporterami wojennymi pozwalają zbudować sobie obraz codziennej, niebezpiecznej pracy reportera podczas różnych rozruchów i wojen przetaczających się przez nasz świat.
Książka też pokazuje że oprócz ludzkich dramatów, bestialstwa niebezpieczeństwa wojenne są jak narkotyk dla dziennikarzy i nie każdy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Reportaż pokazujący inną stronę konfliktów zbrojnych. Każdy konflikt ma wiele pobocznych historii zwykłych ludzi, o których nie usłyszy świat, bo świat słyszy o kolejnej bombie czy ataku. Refleksje płynące z wywiadów pokazują także jak forma reportażu się zmienia i jakie są niebezpieczeństwa przekazuj przez social media.

Reportaż pokazujący inną stronę konfliktów zbrojnych. Każdy konflikt ma wiele pobocznych historii zwykłych ludzi, o których nie usłyszy świat, bo świat słyszy o kolejnej bombie czy ataku. Refleksje płynące z wywiadów pokazują także jak forma reportażu się zmienia i jakie są niebezpieczeństwa przekazuj przez social media.

Pokaż mimo to

I to jest dopiero zaskoczenie! Tylko 6 gwiazdek! Az sama sie zdziwiłam. Dlaczego? Taki temat to jest przecież samograj... no własnie. Okazuje sie ze ciekawi rozmówcy to jest tylko polowa sukcesu dobrego wywiadu. Chaotyczne pytania, brak spójności, pomysłu. Niektórzy rozmówcy "popłynęli" w kierunku laurki na własną cześć. Rozczarowanie.

I to jest dopiero zaskoczenie! Tylko 6 gwiazdek! Az sama sie zdziwiłam. Dlaczego? Taki temat to jest przecież samograj... no własnie. Okazuje sie ze ciekawi rozmówcy to jest tylko polowa sukcesu dobrego wywiadu. Chaotyczne pytania, brak spójności, pomysłu. Niektórzy rozmówcy "popłynęli" w kierunku laurki na własną cześć. Rozczarowanie.

Pokaż mimo to

Najbardziej do wojny zbliżyli się bodaj Bianka Zalewska i Jacek Czarnecki. Szczególnie boleśnie dotknęła jej Bianka, która powiedziała najwięcej.

Najbardziej do wojny zbliżyli się bodaj Bianka Zalewska i Jacek Czarnecki. Szczególnie boleśnie dotknęła jej Bianka, która powiedziała najwięcej.

Pokaż mimo to

W zasadzie, odkąd pamiętam bardzo interesowały mnie te bardziej współczesne konflikty zbrojne. W równym stopniu fascynują mnie ludzie, którzy decydują się na wyjazd w rejony tymi konfliktami objęte. Kim są reporterzy, którzy z narażeniem życia zbierają materiały, by świat mógł poznać prawdę o wydarzeniach w tych miejscach? Nie da się również zapomnieć, że zawód ten, to jeden z najniebezpieczniejszych profesji. Reporterzy by zrobić swój materiał często trafiają na linię frontu i w sam środek niebezpiecznych wydarzeń. Są naocznymi świadkami bitew, przewrotów czy rewolucji. Korespondent wojenny to również zawód bardzo trudny psychicznie. Przebywanie w ciągłym stanie zagrożenia życia, rozmowy o tragicznych losach mieszkańców miejsc, które odwiedzają, na zawsze pozostawiają w duszy ślad. Co jednak skłania ich do tego by pomimo zagrożeń nie pozostawić tych historii nieopowiedzianymi?


Honorata Zapaśnik absolwentka Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych w Warszawie zaprosiła do rozmowy ośmioro polskich reporterów wojennych. Dzięki lekturze tej książki poznamy ich motywacje i czynniki które wpłynęły na ich decyzje dotyczące wyjazdów w miejsca konfliktów zbrojnych. Dowiemy się też jakie emocje towarzyszą im podczas ich niezwykle trudnej pracy. Reporterzy opowiadają dziennikarce o bezsilności i niemocy, poczuciu bezsensu po ich powrocie do kraju i radzeniu sobie z traumatycznymi przeżyciami, ale także o przeświadczeniu, że ich praca jest ważna.


„Wojna jest zawsze przegrana” to głownie publikacja o reporterach wojennych i ich trudnej pracy. Dla mnie jednak to także lektura o samych konfliktach zbrojnych opowiedzianych oczami tych, którzy byli ich naocznymi świadkami, którzy towarzyszyli żołnierzom, mieszkańcom. Wiele fragmentów tej książki zostanie ze mną na dłużej. Książka Honoraty Zapaśnik to jedna z tych niezwykle ważnych lektur, którą warto poznać i która pozwala nabrać dystansu do naszej jakże łatwiejszej europejskiej codzienności.


Żałuję tylko, że ta publikacja jest tak niewielka objętościowo. Zdecydowanie pozostawiło to we mnie dość spory niedosyt.

Bardzo gorąco polecam.

kochamciemojezycie.blogspot.com

W zasadzie, odkąd pamiętam bardzo interesowały mnie te bardziej współczesne konflikty zbrojne. W równym stopniu fascynują mnie ludzie, którzy decydują się na wyjazd w rejony tymi konfliktami objęte. Kim są reporterzy, którzy z narażeniem życia zbierają materiały, by świat mógł poznać prawdę o wydarzeniach w tych miejscach? Nie da się również zapomnieć, że zawód ten, to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Obawiałam się czytania książki „Wojna jest zawsze przegrana” Honoraty Zapaśnik. Tematyka wojenna zawsze była mi bliska, ale czytanie o niej zawsze potrafiło mnie „dotkliwie poturbować”. Na tyle dotkliwie, że przez kilka dni nie potrafiłam zebrać myśli. Tak było też i tym razem.
Dziennikarka rozmawiała z 8 reporterami. Dzięki temu w książce czeka na nas osiem wywiadów, w których poruszane są inne kwestie. Większość dziennikarzy była świadkiem wojny w Iraku, Afganistanie, Ukrainie i byłej Jugosławii. Byli świadkami ogromnych cierpień, a wszystko po to, by przekazać w świat prawdę o tym, jak tam się żyje.
Podtytuł, czyli „Polscy reporterzy wojenni opowiadają o tym, czego do tej pory nie ujawniali” jest jednak mylący. Osoby zaznajomione z tematem zauważą, że gdzieś już czytali coś na ten temat, bo jak wiadomo – wojna jest zawsze taka sama.
Honorata Zapaśnik przybliża czytelnikom, że reporterzy wojenni są zwykłymi ludźmi, takimi jak my. Pozwala im swobodnie mówić, od czasu do czasu wtrącając pytania lub naprowadzając rozmowę na odpowiedni tor. Oni też się boją, chcą uciec i też płaczą. Jednak wiedzą, że często są jedynymi osobami, które mogą pokazać jak wygląda wojenna rzeczywistość i ludzkie dramaty. Dlaczego ludzie decydują się na takie życie? Jak wygląda ono po powrocie do domu? Jaką cenę płacą za dobre reportaże, ujęcia i wywiady?
Wiele zdań z tej książki zostanie ze mną na dłużej. Wiele historii zapadło głęboko w pamięć, dzięki którym inaczej spojrzałam na zawód reportera wojennego. Najbardziej porwała mnie opowieść Jana Naukowicza, operatora Waldemara Milewicza oraz Bianki Zalewskiej, która została ciężko ranna podczas wykonywania swojej pracy.
W moim odczuciu 329 stron to stanowczo za mało, aby wystarczająco wgłębić się w tematy, o których opowiadają. Nie świadczy to jednak o tym, że przeprowadzone rozmowy nie są wartościowe. „Wojna jest zawsze przegrana” jest książką, dzięki której czytelnik stwierdzi, czy jest zainteresowany opisywaną tematyką, czy nie. Warto ją przeczytać, a ponadto pozostawiła u mnie pewien niedosyt i na pewno w wolnym czasie zagłębię się w temat wojennego reportażu. Polecam Wam przeczytanie tej książki, bo pomimo że jest to trudny temat jest on niezwykle ważny.

Obawiałam się czytania książki „Wojna jest zawsze przegrana” Honoraty Zapaśnik. Tematyka wojenna zawsze była mi bliska, ale czytanie o niej zawsze potrafiło mnie „dotkliwie poturbować”. Na tyle dotkliwie, że przez kilka dni nie potrafiłam zebrać myśli. Tak było też i tym razem.
Dziennikarka rozmawiała z 8 reporterami. Dzięki temu w książce czeka na nas osiem wywiadów, w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka napisana przez samo życie. Jest to 8 mocnych wywiadów, które przeprowadziła Honorata Zapaśnik. Zobaczymy na tych 330 stronach całą masę niesamowitych i wstrząsających wydarzeń, które miały miejsce, przez ostatnie lata na całym świecie.

Książka jak już wspomniałam napisana jest w formie wywiadów. Każdy rozdział poświęcony jest innemu reporterowi wojennemu oraz poprzedzony krótką biografią na jego temat. Według mnie jest to bardzo wartościowa pozycja i ja sama czytałam ją z zapartym tchem. Ciężko obok tych słów przejść obojętnie. Historie, które mają miejsce na świecie, obok nas, a o których czasami w ogóle się nie mówi. Wojna dotyka każde miejsce na ziemi i tej książce zobaczycie jak wiele jest zła obok nas i jak wiele muszą przejść osoby, które biorą w nim udział.

Ja przeczytałam ją błyskawicznie, za jakiś czas na pewno będę chciała do niej wrócić. Książka też pozwoliła mi trochę inaczej spojrzeć na pracę reportera wojennego. Widzę, jak wiele te osoby muszą poświęcić oraz na jakie ryzyko się piszą. Sami mówią, że teraz jest to o wiele łatwiejsze, ale jeszcze kilkanaście lat temu, jak zaczynali, to wszystko wyglądało zupełnie inaczej. Wojna jednak zawsze zostanie wojną, a oni będą tam potrzebni, żeby świat zobaczył i co najważniejsze pomógł! Za tę książkę dziękuje, a Wam naprawdę polecam tę lekturę.

Książka napisana przez samo życie. Jest to 8 mocnych wywiadów, które przeprowadziła Honorata Zapaśnik. Zobaczymy na tych 330 stronach całą masę niesamowitych i wstrząsających wydarzeń, które miały miejsce, przez ostatnie lata na całym świecie.

Książka jak już wspomniałam napisana jest w formie wywiadów. Każdy rozdział poświęcony jest innemu reporterowi wojennemu oraz...

więcej

mniej

Pokaż mimo to