Wojna jest zawsze przegrana. Polscy reporterzy wojenni opowiadają o tym, czego do tej pory nie ujawniali

Relacje dziennikarzy wojennych. Mocne....

Relacje dziennikarzy wojennych. Mocne....

Założenie, że ,,Wojna jest zawsze przegrana” to książka wyłącznie o wojnie bez zwątpienia można uznać za niekompletne.

Honorata Zapaśnik w swojej książce nie tylko decyduje się na opowiedzenie czytelnikowi historii ludzi bezpośrednio dotkniętych konfliktami zbrojnymi, lecz także postanawia pokazać odbiorcom jak brutalnie może wyglądać świat reportera wojennego. To właśnie na rzetelnym i szczerym dialogu z ośmioma równymi pod wieloma względami korespondentami wojennymi opiera się cała książka. Zabieg ten pozwala czytelnikowi na odkrycie różnych oblicz wojen mających miejsce na całym świecie i uświadomienie sobie ogromu ich konsekwencji. Dodatkowo taka specyficzna narracja pokazuje idealnie prawdę, że nie ważne ile masz lat, jaką masz płeć bądź osobowość – jeśli przyświeca ci idea pomocy niewinnym i chęć głoszenia prawdy o świecie, jesteś w stanie narazić nawet własne życie dla sprawiedliwości pokrzywdzonych.

Co najważniejsze ,,Wojna jest zawsze przegrana” zmusza człowieka do refleksji nad niestabilnością współczesnego świata. Książka Zapaśnik na pewno może zostać określona jako szczera opowieść o osobistych dramatach i poświęceniu - co z miejsca czyni ją pozycją potrzebną i wartą przeczytania. Jednocześnie należy jednak pamiętać, że wszystkie teksty o tematyce wojennej mają tendencję do szybkiego przedawniania się, więc zainteresowany tematem czytelnik powinien wyrobić w sobie nawyk do samodzielnego sprawdzania aktualności podanych przez autorkę informacji.

Założenie, że ,,Wojna jest zawsze przegrana” to książka wyłącznie o wojnie bez zwątpienia można uznać za niekompletne.

Honorata Zapaśnik w swojej książce nie tylko decyduje się na opowiedzenie czytelnikowi historii ludzi bezpośrednio dotkniętych konfliktami zbrojnymi, lecz także postanawia pokazać odbiorcom jak brutalnie może wyglądać świat reportera wojennego. To właśnie...

"Wojna jest zawsze przegrana" to pozycja absolutnie obowiązkowa dla osób, które realnie chcą poznać istotę wojny.Honorata Zapaśnik w rozmowach z repoterami wojennymi w sposób przystępny, niezawalony bezsensownymi datami i kontekstami, które w wielu dziełach tylko zniechecają , ukazuje obraz wojny brutalnie prawdziwy. Lektura łapie czytelnika za serce i zmusza go, do zredefiniowania niektórych obszarów swojej wizji świata.Ważne jest też to, że wydarzenia wojenne możemy zobaczyć z bliska, czytamy w końcu relacje osób, które były w centrum konfliktu.W książce zafascynowało mnie również to jak wyglada praca dziennikarza wojennego- ta praca wymaga wielkiej odwagi i wielkiej siły psychicznej, nie jest to dziennikarstwo pierwszego świata, poruszające problemy błahe, roztrząsające sytuacje nieistotne. Bardzo polecam te pozycje osobom, które przez trudny język i wiele zbednych faktów nie były w stanie przebrnąc przez historie różnych konfliktów, a chciały by zglebic temat.

"Wojna jest zawsze przegrana" to pozycja absolutnie obowiązkowa dla osób, które realnie chcą poznać istotę wojny.Honorata Zapaśnik w rozmowach z repoterami wojennymi w sposób przystępny, niezawalony bezsensownymi datami i kontekstami, które w wielu dziełach tylko zniechecają , ukazuje obraz wojny brutalnie prawdziwy. Lektura łapie czytelnika za serce i zmusza go, do...

Książka Honoraty Zapaśnik wywarła na mnie ogromne wrażenie, czego nie spodziewałabym się po formie przyjętej przez autorkę, a mianowicie po serii wywiadów. Oczekiwałam, że szybko i apatycznie przebrnę przez wszystkie historie, jednak naprawdę dotknęły mnie opisane w książce przeżycia reporterów. Honorata Zapaśnik nie tylko przedstawia ich historie, ale przekazuje także towarzyszące im skrajne emocje i traumy. Współczesne konflikty zbrojne nie są często poruszanym tematem, dlatego też łatwo jest zbyć głosy o dalekich konfliktach, mimo iż są one bliżej niż by się wydawało. Książka Honoraty Zapaśnik przybliża i pogłębia współczesne wojenne historie właśnie przez osobiste przeżycia osób, które ryzykują życie w imię prawdy.
Autorka przedstawia nam sylwetki ośmiu heroicznych korespondentów wojennych. Mimo nadanego im epitetu nie są oni herosami, lecz zwykłymi ludźmi, którzy mają świadomość, że jeśli oni nie pokażą wojennej rzeczywistości, to nikt inny nie podejmie się tego zadania. Reporterzy są w stanie ryzykować wszystko, często głodując i obawiając się o swoje życie, aby dostarczyć wiarygodne dowody z terenów objętych konfliktami. Niektórym wypowiedziom towarzyszy pewna bezsilność, ta świadomość, że nie są oni w stanie pomóc wszystkim. Ponadto po doświadczeniu horrorów wojny, reporterzy mają to poczucie, że na wojnie nie ma wygranych. „Wojna jest zawsze przegrana” przybliża bezsens konfliktów zbrojnych w których główną ofiarą jest ludność cywilna.
Honorata Zapaśnik w bardzo taktowny sposób prowadzi te wywiady, będące zapewne ciężkim przeżyciem dla reporterów, którzy muszą na nowo przywoływać wspomnienia z traumatycznych wydarzeń. Autorka pozwala korespondentom wojennym na pełne wypowiedzi, czasem wtrącając pytanie, bądź też krótką myśl. Ukazuje się tu talent autorki w prowadzeniu rozmowy w sposób, który zapewnia reporterom komfort i wolność wypowiedzi.
Moim zdaniem jest to bardzo wartościowa pozycja, nawet dla tych nie interesujących się konfliktami zbrojnymi. W przystępny sposób przedstawione zostały wojny w Iraku, Afganistanie i Ukrainie, a forma wywiadu zbliża czytelnika do przedstawionych reporterów. Książka ta zostawia nas z wieloma przemyśleniami i uważam, że warto po nią sięgnąć. Następnym razem oglądając reportaż z linii frontu warto jest też wspomnieć o tych, którzy poświęcają swoje życie, abyśmy mogli go zobaczyć.

Książka Honoraty Zapaśnik wywarła na mnie ogromne wrażenie, czego nie spodziewałabym się po formie przyjętej przez autorkę, a mianowicie po serii wywiadów. Oczekiwałam, że szybko i apatycznie przebrnę przez wszystkie historie, jednak naprawdę dotknęły mnie opisane w książce przeżycia reporterów. Honorata Zapaśnik nie tylko przedstawia ich historie, ale przekazuje także...

Książka Honoraty Zapaśnik to bardzo dobry przykład dziennikarstwa które działa - język jest prawdziwy,autentyczny, bez estetycznej korekty, która mijałaby się z celem książki. Warto sięgnąć po te pozycje przede wszystkim przez jej aktualność. Temat wojen, szczególnie tych światowych, nadal zasługuje na pielęgnowanie w pamięci, lecz często można nie zwraca uwagi na to, że czasy współczesny nie są bezkonfliktowe i wciąż do tego daleko. Książka składa się z bardzo przystępnych, a przede wszystkim do bólu prawdziwych wywiadów w reporterami wojennymi, którzy często ( jak chociażby Bianka Zalewska) ryzykowali życiem i w ramach swojej pracy zostawali ranni na terenach objętych walkami. Moją uwagę przykuła nie tyle potencjalna wręcz bohaterskość reportów, a ich ludzkość. Wojna jako idea w umysłach wielu ludzi jest objęta swojego rodzaju patosem, łatwo ją gloryfikować, podczas gdy tak na prawdę jest czymś zgoła odmiennym. „Wojna jest zawsze przegrana” ukazuje obie strony konfliktu, dzięki czemu tym bardziej dostrzegalna jest jej bezcelowość, ponieważ ciężko mówić, aby cierpienie zatrważających ludzi można kiedykolwiek uznać za akceptowalny koszt zwycięstwa, które prawdziwym zwycięstwem nigdy nie będzie. Bardzo ciekawy aspekt książki stanowią oczywiście szczegóły pracy reporterów wojennych, która oczywiście różni się od standardowego dziennikarstwa. Znosili oni często warunki takie same jak ofiary wojny, związane z brakiem dostępu do wody i żywności, co ciężko sobie wyobrazić jako decyzje podejmowaną z własnej woli. Zaciekawił mnie rownież poboczny wątek tyczący się logistyki samego wyjazdu do państw objętych wojną. Historie Afganistanu, Kongo, Iraku, lub tak bliskiej Polsce na mapie Ukrainy szokują i skłaniają do refleksji.

Książka Honoraty Zapaśnik to bardzo dobry przykład dziennikarstwa które działa - język jest prawdziwy,autentyczny, bez estetycznej korekty, która mijałaby się z celem książki. Warto sięgnąć po te pozycje przede wszystkim przez jej aktualność. Temat wojen, szczególnie tych światowych, nadal zasługuje na pielęgnowanie w pamięci, lecz często można nie zwraca uwagi na to, że...

Sięgając po utwór „Wojna jest zawsze przegrana” naprawdę nie spodziewałam się, jak duże emocje u mnie wywoła. Jak dla mnie, jest to jedna z obowiązkowych pozycji dla współczesnego człowieka.
Książka jest tak właściwie zbiorem wywiadów z reporterami wojennymi, którzy opowiadają o swoich przeżyciach, doświadczeniach w zawodzie. Mogłoby się wydawać, że temat oczywisty, w końcu każdy człowiek wie, że wojna jest zła (tak elementarne), jednak tutaj mamy do czynienia z surowymi wspomnieniami – bez filtra – co w pewnych momentach naprawdę doprowadzało mnie do łez. Tutaj zasługują na pochwałę także pytania autorki, które są jak najbardziej dociekliwe i trafne, jednak zachowując szacunek:).
Korespondenci wojenni zwierzają się z różnych tematów, począwszy od samych konfliktów zbrojnych, po bagaż wspomnień i traumy jakie te eskapady zostawiły. I to na co wcześniej nie zwracałam uwagi, czyli jak zawód korespondenta wojennego jest połączony z jego życiem. Ci ludzie, wybierając się na wojnę, najczęściej ryzykują swoje życia. Nie ma odpoczynku i „powrotu do domu” – można powiedzieć, że w pewnym sensie zawód staje się domem. W wywiadach są też zawarte historie, jak – ogółem negatywnie nastawieni – ludzie lokalni, nielegalnie użyczali schronienia, jedzenia lub paliwa reporterom.
To sprowadza mnie do wniosków o lekturze. Z mojej perspektywy, to jest książka o człowieczeństwie. Na jej podstawie, możemy zauważyć, jak mimo względnych podziałów; np. różne stacje radiowe, ludzie sobie pomagają. Jak w obliczu wojny, zagrożenia życia, te podziały się zacierają.
Podsumowując, uważam, że „Wojna jest zawsze przegrana” to pozycja, po którą zdecydowanie warto sięgnąć. Na pewno nadaje ona perspektywy dla młodej osoby, która nigdy nie miała bezpośredniego kontaktu ze skrajnym ubóstwem i konfliktem zbrojnym w kraju. Co więcej, pozwoliła mi wyjść z tej „bańki” codziennego biegu za pieniądzem...

Sięgając po utwór „Wojna jest zawsze przegrana” naprawdę nie spodziewałam się, jak duże emocje u mnie wywoła. Jak dla mnie, jest to jedna z obowiązkowych pozycji dla współczesnego człowieka.
Książka jest tak właściwie zbiorem wywiadów z reporterami wojennymi, którzy opowiadają o swoich przeżyciach, doświadczeniach w zawodzie. Mogłoby się wydawać, że temat oczywisty, w końcu...

Honorata Zapaśnik znalazła świetny sposób aby w sposób przystępny i wiarygodny opowiedzieć o konfliktach na świecie. Uważam, że forma wywiadów z doświadczonymi i obytymi reporterami wojennymi to był idealny wybór. Wydaje mi się, że gdyby autorka zdecydowała się napisać zwykły reportaż, wykorzystując swą wiedzę zdobytą z rozmów, które odbyła, to jej książka nie byłaby tak porywająca. Dzięki temu, że czytamy wypowiedzi osób, które rzeczywiście były na wojnie, to książka staje się bardzo autentyczna. „Wojna jest zawsze przegrana” to utwór, który skłania do wielu refleksji. Czytając o życiu i problemach z jakimi zmierzają się ludzie w krajach, w których mają miejsce konflikty, czytelnik tak samo jak reporterzy , zdaje sobie sprawę z tego, jak błahe są problemy, z którymi on sam się boryka. Książka pokazuje również jak bezlitosna jest wojna, która w swe sidła wciąga wszystkich, nawet dzieci, które często nie zdają sobie sprawy z wagi działań, które są zmuszone podejmować. Jednak oprócz tego, że po przeczytaniu tej lektury można dowiedzieć się wiele o wojnie i jej cierpieniach to warto zaznaczyć, że książka pozwala również zrozumieć ryzyko, jakie wiąże się z niebezpieczną pracą reportera oraz ogromna rola, jaką pełni ona dla ludzi. To wszystko prowadzi mnie do stwierdzenia, że jest to definitywnie książka warta przeczytania.

Honorata Zapaśnik znalazła świetny sposób aby w sposób przystępny i wiarygodny opowiedzieć o konfliktach na świecie. Uważam, że forma wywiadów z doświadczonymi i obytymi reporterami wojennymi to był idealny wybór. Wydaje mi się, że gdyby autorka zdecydowała się napisać zwykły reportaż, wykorzystując swą wiedzę zdobytą z rozmów, które odbyła, to jej książka nie byłaby tak...

„Wojna jest zawsze przegrana” Honoraty Zapaśnik to zdecydowanie lektura, którą powinien przeczytać każdy. Uważam, że jest to pozycja, skierowana do każdego, a osoby, które nie wiedzą wiele o konfliktach zbrojnych na świecie nie powinny się zniechęcać i dać tej książce szansę. Autorka przeprowadziła wywiady z doświadczonymi reporterami wojennymi i dzięki temu czytelnik może dowiedzieć się dużo o zawodzie reportera i zrozumieć jak bardzo istotnym jest dla świata. Reporterzy tacy jak Michał Zieliński, Rafał Stańczyk czy Piotr Andrusieczko ryzykowali swoje życie, po to by pokazać światu prawdziwe oblicze wojny, dlatego warto dowiedzieć się więcej o ich doznaniach i odczuciach związanych z przebiegiem wojny. Dzięki książce można dowiedzieć się między innymi: kto najwięcej korzysta na wojnie, co przeżywają niewinni mieszkańcy krajów objętych konfliktem lub w jakich warunkach muszą funkcjonować zarówno mieszkańcy, jak i reporterzy. Bardzo istotnym aspektem tej książki jest to również fakt, że pokazuje ona zazwyczaj dwie strony konfliktu, dzięki czemu można lepiej zrozumieć mechanizmy działań ludzi zaangażowanych w wojnę. Warto zauważyć, że Zapaśnik posługuje się uniwersalnym językiem co sprawia, że książka pomimo poważnej tematyki książka jest bardzo przystępna i czyta się ją zaskakująco swobodnie. Wszystko to sprawia, że nie mam absolutnie żadnych wątpliwości co do tego czy jest to lektura godna polecenia.

„Wojna jest zawsze przegrana” Honoraty Zapaśnik to zdecydowanie lektura, którą powinien przeczytać każdy. Uważam, że jest to pozycja, skierowana do każdego, a osoby, które nie wiedzą wiele o konfliktach zbrojnych na świecie nie powinny się zniechęcać i dać tej książce szansę. Autorka przeprowadziła wywiady z doświadczonymi reporterami wojennymi i dzięki temu czytelnik może...

Sięgając po tę pozycję, nie oczekiwałam zbyt wiele. Przeczytałam już kilka książek na temat wojen i nie sądziłam, że ten zbiór ośmiu wywiadów będzie się różnił od reszty. Książka Honoraty Zapaśnik składa się z rozmów z korespondentami wojennymi i odkrywa ich osobiste historie, często dramatyczne, oraz ich ogromną wiarę w sens własnej pracy. Jest stosunkowo krótka, ma nieco ponad 300 stron i jest to oczywiście zbyt mało, aby móc wyrazić piekło jakim jest wojna, jednakże nie ujmuje to jej wartości. Pozwala czytelnikowi na przyjrzenie się reporterom „od drugiej strony”. Znani reporterzy wojenni opowiadają o wielkich cierpieniach których byli świadkami, przypadkach bestialstwa oraz okrucieństwa będących nieodłącznymi elementami wojny, a wszystko po to, aby ukazać światu prawdę, jakie warunki panują w miejscach które odwiedzili. Była Jugosławia, Afganistan, Kongo czy Ukraina, to przykładowe kierunki ich podróży. Są to regiony świata, które ludzie pragną jak najszybciej opuścić, natomiast korespondenci odwiedzają je, aby zdobyć jak najlepszy materiał. Często trafiają przez to na linie frontu i są naocznymi świadkami działań wojennych, co naraża ich na trudy psychiczne jak i fizyczne, czego przykładem jest moim zdaniem najlepszy wywiad w książce, przeprowadzony z Bianką Zalewską, która to została ciężko ranna w trakcie wykonywania swojej pracy.
Wszystkie te historie nie pozwalają przejść obok siebie obojętnie, we mnie zostawiły na pewno silny ślad i niektóre z nich zapiszą się w mojej pamięci na dłużej. Książka pozostawia również nowe spojrzenie na zawód korespondenta, który mimo krzywd których jest świadkiem, dalej wykonuje swoją pracę. Serdecznie polecam każdemu.

Sięgając po tę pozycję, nie oczekiwałam zbyt wiele. Przeczytałam już kilka książek na temat wojen i nie sądziłam, że ten zbiór ośmiu wywiadów będzie się różnił od reszty. Książka Honoraty Zapaśnik składa się z rozmów z korespondentami wojennymi i odkrywa ich osobiste historie, często dramatyczne, oraz ich ogromną wiarę w sens własnej pracy. Jest stosunkowo krótka, ma nieco...

Wojna nie jest dla nikogo tematem obcym, jednak myśląc o niej nie mamy przed oczami współczesnych konfliktów, tylko najczęściej te z wieku dwudziestego. Pomimo tego, że w tym momencie zdecydowanie większa część Europy nie jest pogrążona w konfliktach zbrojnych tak jak kilkadziesiąt lat temu, na świecie wciąż istnieją miejsca, gdzie toczą się walki.

W tym zbiorze wywiadów z reporterami wojennymi ukazane są historie ludzi i samych dziennikarzy, którzy widzą wojnę na własne oczy. Honorata Zapaśnik rozmawiając z ośmioma korespondentami wojennymi pyta ich o realia pracy oraz o to, z czym się mierzyli - czytając tą książkę dowiadujemy się przede wszystkim o dramacie cywili, ale i nie raz samych reporterów.

Lektura tej książki jest szybka, do czego przyczynia się forma wywiadów, jednak nie można nazwać procesu czytania łatwym. Historie opowiadane przez reporterów są poruszające, wręcz wstrząsające. Obrazy zniszczonych państw, śmierci, okrucieństwa wyłaniające się ze wspomnień reporterów umożliwiają uświadomienie sobie, jak duża jest skala współczesnych konfliktów. Pomimo tego, że część tych konfliktów nie jest obca czytelnikom, zazwyczaj nie słyszy się o ich prawdziwym, przerażającym obliczu, o tysiącach żyć, które pochłaniają. H. Zapaśnik ukazuje je w całej okazałości, nie łagodząc ich tragicznej strony. Oprócz dramatu ludzi przez lekturę można poznać również zmagania reporterów, którzy sami nie raz narażają siebie. Te dwa odmienne punkty widzenia – ludzi dotkniętych konfliktem i samych reporterów tworzą autentyczny obraz wojny i pracy korespondentów, która dla wielu ludzi wciąż jest owiana tajemnicą – wiemy, co robią, ale nie potrafimy wyraźnie powiedzieć w jaki sposób.

W jednej z rozmów padło zdanie, że największą pomocą ze strony dziennikarzy jest właśnie zwiększanie świadomości odnośnie do tego, co się dzieje w regionach pogrążonych w wojnie. „Wojna jest zawsze przegrana” spełnia ten cel, gdyż jej treści zostają w głowie na długo, nie da się ich przeczytać bez silnych emocji. Z pewnością jest to pozycja godna polecenia, szczególnie dla tych pragnących dowiedzieć się więcej o konfliktach w Ukrainie, Bliskim Wschodzie czy Afryce. Po przeczytaniu wszystkich rozmów nasuwa mi się jeden wniosek - tytuł, będący słowami jednego z reporterów jest niezwykle adekwatny. Żadnej wojny nie można nazwać wygraną, nie jeśli niesie za sobą tak okrutne konsekwencje.

Wojna nie jest dla nikogo tematem obcym, jednak myśląc o niej nie mamy przed oczami współczesnych konfliktów, tylko najczęściej te z wieku dwudziestego. Pomimo tego, że w tym momencie zdecydowanie większa część Europy nie jest pogrążona w konfliktach zbrojnych tak jak kilkadziesiąt lat temu, na świecie wciąż istnieją miejsca, gdzie toczą się walki.

W tym zbiorze wywiadów z...