Co napisał(-a) Stasia Budzisz?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Welewetka. Jak znikają Kaszuby Pokazucha. Na gruzińskich zasadach

Szukasz cytatów z książek Stasia Budzisz?

Cytaty z książek autora Stasia Budzisz

Stasia Budzisz

7,3/10

Pisze książki: reportaż

Reporterka, filmoznawczyni, tłumaczka języka rosyjskiego oraz absolwentka Polskiej Szkoły Reportażu. Brała udział w socjologiczno-reporterskim projekcie Światła Małego Miasta i jest współzałożycielką grupy reporterskiej Głośniej. Freelancerka. Współpracuje m.in. z „Przekrojem”, „Nową Europą Wschodnią”. W 2019 roku ukazała się jej debiutancka książka reporterska „Pokazucha. Na gruzińskich zasadach”.

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

2023

Welewetka. Jak znikają Kaszuby

Stasia Budzisz

7,5 z 173 ocen

586 czytelników 44 opinie

2023

Dodaj na półkę

2019

Pokazucha. Na gruzińskich zasadach

Stasia Budzisz

7,0 z 663 ocen

1400 czytelników 89 opinii

2019

Dodaj na półkę

Popularne cytaty autora

Cytat dnia

- Wszystko dla tej Polski. Święta Polska to jest. "Święta Polska" na nią mówią. A to jest diabelna Polska.

Stasia Budzisz, Welewetka. Jak znikają Kaszuby

1 osoba to lubi

W kaszubskich domach żyje się ze swoim wstydem, grzechem, błędem. Niesie się swój krzyż, odpracowuje pokutę i robi dobrą minę do złej gry. Z...
W kaszubskich domach żyje się ze swoim wstydem, grzechem, błędem. Niesie się swój krzyż, odpracowuje pokutę i robi dobrą minę do złej gry. Zamiata niewygodne sprawy pod dywan, chowa przed czujnym okiem całej reszty "swoich". I czuje się winnym. Zawsze.
Stasia Budzisz , Welewetka. Jak znikają Kaszuby
1 osoba to lubi
Prawo antynarkotykowe, uchwalone za czasów Micheila Saakaszwilego, było niezwykle surowe. Za posiadanie każdej ilości narkotyków można było ...
Prawo antynarkotykowe, uchwalone za czasów Micheila Saakaszwilego, było niezwykle surowe. Za posiadanie każdej ilości narkotyków można było trafić do więzienia na 8 do 20 lat, a za handel groziło nawet dożywocie. Za czasów Saakaszwilego osoby biorące narkotyki musiały wspinać się na szczyty fantazji, by nawet podczas profilaktycznej łapanki na ulicy być przygotowanym na badanie moczu. Niektórzy nosili ze sobą mocz „czystych” kolegów umieszczony w prezerwatywach w nogawkach spodni.
Stasia Budzisz , Pokazucha. Na gruzińskich zasadach
1 osoba to lubi

Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora

Welewetka. Jak znikają Kaszuby Stasia Budzisz

arrakinova

ocenił(a) na 94 tyg. temu

Autorka, układając się ze swoją osobistą kaszubszczyzną, prowadzi nas przez historię swojej rodziny w czasach wojen i zmieniających się ustrojów. Reportaż zawiera rozmowy ze starszymi Kaszubami, którzy opowiadają o skomplikowanej przez politykę tożsamości. Czy Kaszuba w Wermachtcie na pewno sam wybrał swój los? Kim był Ceynowa i na czym polegał tragiczny konflikt między Dambkiem a Gierszewskim? Kiedy naprawdę powstał kaszubski haft i co to są "burczybas" i "diabelskie skrzypce"? Jest trochę historii związków kaszubskich, które odmiennie rozumiały ochronę interesów tego narodu/mniejszości etnicznej i opowieść, co Polska (jako państwo) z tym robi. Jest też sporo o uwikłaniu Kaszubów w religię katolicką (celowo piszę "uwikłanie" ponieważ wraz z głęboką wiarą mają z niej wynikające problemy np. z przypominaniem o dawnych wierzeniach). Prawdziwy reportaż, który razem z "Kaszëbë" T. Słomczyńskiego może stanowić solidny początek do głębokiej fascynacji Kaszubami.

Przeczytaj

Welewetka. Jak znikają Kaszuby Stasia Budzisz

MM1990

ocenił(a) na 319 godz. temu

Ta książka jest zła pod wieloma względami: dużo lania wody; brak zdecydowania, czy to jakaś historia Kaszubów połączona z reportażem, czy wiwisekcja dziejów własnej rodziny; dosyć dziwne wstawki mające udowodnić, że Kaszubom lepiej było nawet pod radzieckim butem niż pod rządami Polski (czy według obecnych standardów jedna z rozmówczyń Stasi Budzisz nie jest przypadkiem "ruską onucą"?); straszny chaos w narracji, a ostatnich kilka stron podsumowania przypomina jakieś żale zbuntowanej nastolatki ze zlikwidowanych już gimnazjów. Budzisz najwyraźniej nie może znieść, że tak naprawdę Kaszubi byli swoistymi "ludźmi pogranicza" i stąd brała się ich odrębność, a sam "kaszubski" (podobnie jak "śląski") brzmi zwyczajnie jak polszczyzna mówiona i zapisywana przez półanalfabetów. Gdyby to zrozumiała, nie byłoby dla niej dziwne, że "kaszubskość" po eliminacji pewnych sprzeczności zintegrowała się w pełni z polskością, której była zawsze częścią.

Przeczytaj