„O tak, w tym mieście jest kilka szerszeni”.

Szerszenie to dla mnie paskudne, boleśnie żądlące i niebezpieczne stworzonka, boję się ich panicznie od dzieciństwa. Mordowanie poprzez podrzucenie gniazda tych owadów i setki ich ukąszeń... aż mnie ciarki do tej pory przechodzą. Dzięki temu Garret od pierwszych stron wzbudził moją ogromną niechęć.

Na początku wszystko wydawało się proste, duet Rhyme-Sachs jak zwykle w formie, standardowa zbieranina dowodów i perfekcyjna ich analiza dość szybko doprowadza do schwytania podejrzanego nastolatka. Jednak wtedy autor wywraca wszystko do góry nogami, Sachs kierując się swoim instynktem uwalnia Garreta z aresztu, Rhyme trzymając się twardo dowodów nie może zrozumieć jej postępowania. Natychmiast jednak rozpoczyna akcję poszukiwawczą na nowo, tym razem tropiąc podejrzanego o morderstwo nastolatka i swoją asystentkę. Ponowna analiza dowodów wykazuje jednak, że nie wszystko było takie oczywiste jak się początkowo wydawało...

Mimo iż początkowo zupełnie nie mogłam się wczytać, ani się obejrzałam, a nie mogłam się oderwać od tej książki. Zwroty akcji jakimi częstuje nas autor pod koniec sprawiają, że trzeba się dobrze trzymać w siodle, żeby nie wypaść na kolejnym zakręcie :)

A te szerszenie... to naprawdę okropieństwo ;p

„O tak, w tym mieście jest kilka szerszeni”.

Szerszenie to dla mnie paskudne, boleśnie żądlące i niebezpieczne stworzonka, boję się ich panicznie od dzieciństwa. Mordowanie poprzez podrzucenie gniazda tych owadów i setki ich ukąszeń... aż mnie ciarki do tej pory przechodzą. Dzięki temu Garret od pierwszych stron wzbudził moją ogromną niechęć.

Na początku wszystko...