Trzy lata po zwycięstwie ludzkości w Pierwszej Wojnie z Formidami nowe siły wroga zbliżają się do Ziemi, która stara się przygotować na nieuniknioną inwazję. W tym celu musi najpierw odrobić straty po wojnie i wyciągnąć z niej wnioski. Podczas gdy Ukko pełni funkcję Hegemona, Lem Jukes próbuje zapewnić finansowanie przygotowań wobec coraz częstszych protestów ziemskich związków. Mazer testuje nowe rodzaje broni i strategie walki, Victor powrócił z Imalą do rodziny na statku górniczym, ale nadal projektuje narzędzia, które mogą rozstrzygnąć o przewadze w wojnie, a dwunastoletni Bingwen awansował na porucznika w chińskiej armii, gdzie kapitan Li poddaje go najcięższym próbom. Tymczasem Formidzi są coraz bliżej – być może bliżej niż wszystkim się wydaje…

„Przygotowania” Orsona Scotta Carda i Aarona Johnstona otwierają trylogię o Drugiej Wojnie z Formidami, której akcja rozgrywa się między „Przesileniem” a „Grą Endera”. Już pierwsza część uzupełnia wiele luk, pokazuje również, jak narodziły się i rozwijały pomysły i rozwiązania, które znamy z Sagi o Enderze. Przed zbliżającą się inwazją trzeba odpowiedzieć na wiele pytań: Jak przebić się przez kadłub statku Formidów? Jak został zbudowany? Jak zbliżyć się do statków, nie uruchamiając plazmowych laserów? Czy jest nadzieja na komunikację i porozumienie z Formidami?

Książka opowiada wprawdzie o przygotowaniach do wojny, ale przede wszystkim opowiada o ludziach. Wszystkie techniczne, mechaniczne i strategiczne rozwiązania byłyby pewnie nudne, gdyby nie ludzie: ci na Ziemi, na Lunie i w kosmosie, żołnierze, mechanicy, górnicy i naukowcy, dzieci i dorośli, starzy i nowi bohaterowie, dobrzy i źli, ich lęki, nadzieje i motywacje są w tej historii najciekawsze. Card i Johnson jak zawsze opowiadają o podróżach kosmicznych, obcych rasach i technologiach przyszłości, ale tak naprawdę mówią o rodzinie, przyjaźni, poświęceniu i moralności. A ludzie nie walczą tylko z Formidami, lecz również z chciwością, niekompetencją i korupcją własnej rasy.

Można się obawiać, czy autorom wystarczy pomysłów na wałkowanie wciąż tego samego tematu, ale jak na razie spisują się doskonale. „Przygotowania” nie nudzą, za to pozwalają lepiej poznać i zrozumieć stworzony w „Grze Endera” świat. Kiedy ukażą się dwa kolejne tomy, cała historia wreszcie stworzy spójną, złożoną całość.

Agnieszka Kruk