Jest to książka o dziewiętnastolatce, moim zdaniem z głębokim zaburzeniem psychicznym, i nie uważam tak tylko dlatego, że rozdwoiła sobie język. Pozycja ciekawa, aczkolwiek bez rewelacji. Naprawdę nie wiem nad czym się wszyscy zachwycają. Książkę okrzyknięto kontrowersyjną – tylko dlatego, że autorka nadużywa słów pie*yć, c*pa i ch*j. Jak dla mnie to stanowczo za mało na miano kontrowersyjnej powieści. Aczkolwiek muszę przyznać, że Hitomi ma talent, a Języki i kolczyki podobno są manifestacją młodego japońskiego pokolenia, które całkowicie zerwało z tradycjami swoich rodziców. A jako debiut wypadł całkiem dobrze zgarniając w 2004 roku najwyższą japońską nagrodę im. Ryonosuke Akutagewy. I tym samym autorka została najmłodszą laureatką w 70-letniej historii nagrody. Lui - główna bohaterka to niezłe ziółko, podobnie jak sama autorka. Która w wieku 11 lat rzuciła szkołę, a mając lat 15 porzuciła także dom rodzinny i poszła w tango z chłopakiem. Czytając Języki i kolczyki ma się wrażenie, że powieść zawiera elementy biograficzne Kanehary. Nie chcę się zagłębiać które dokładnie, ale mam wrażenie, że takie na pewno występują. Reasumując debiut udany, ale bez rewelacji, ma spore braki jak na miano kultowej i kontrowersyjnej powieści. Mimo wszystko jest dobrą książką o ciekawej tematyce i narracji – tego jeszcze nie było. Warto przeczytać dla czystej ciekawości. Justyna.Ju http://ksiazkinaszapasja.blogspot.com/

Jest to książka o dziewiętnastolatce, moim zdaniem z głębokim zaburzeniem psychicznym, i nie uważam tak tylko dlatego, że rozdwoiła sobie język. Pozycja ciekawa, aczkolwiek bez rewelacji. Naprawdę nie wiem nad czym się wszyscy zachwycają. Książkę okrzyknięto kontrowersyjną – tylko dlatego, że autorka nadużywa słów pie*yć, c*pa i ch*j. Jak dla mnie to stanowczo za mało na...