Jak wyglądałoby życie, gdybv podejmować w nim tylko złe decyzje i uważać je za wolność? Ta książka to odpowiedź. Główną bohaterkę cieżko polubić, jest ona dość mono tematyczna i książkę można byłoby spokojnie przechrzcić na "Pamiętnik azjatyckiej nimfomanki", na szczęście nie jest zbyt wulgarnie napisana Mam mieszane uczucia czy warto polecić tę książkę.

Jak wyglądałoby życie, gdybv podejmować w nim tylko złe decyzje i uważać je za wolność? Ta książka to odpowiedź. Główną bohaterkę cieżko polubić, jest ona dość mono tematyczna i książkę można byłoby spokojnie przechrzcić na "Pamiętnik azjatyckiej nimfomanki", na szczęście nie jest zbyt wulgarnie napisana Mam mieszane uczucia czy warto polecić tę książkę.

Książka całkiem ciekawa, autorce udało się wciągnąć mnie w świat dalekiego wschodu.
Postać Yoshiko, walecznej i silnej księżniczki mandżurskiej, naprawdę zachęca do dalszego poznania.
Książka na podstawie jej losów, więc nie zamierzam oceniać historii pod względem historycznym i biograficznym. Liczyłam jednak, że historia gdzie Yoshiko była szpiegiem, bedzie bardziej rozwinięta, ta postać głównie z tego słynie. Ten wątek jednak został potraktowany po macoszemu.
Jeżeli chodzi o styl autorki - lekki i przyjemny na letni ciepły wieczór i długie podróże pociągiem. Nie jest to biografia, żadne wybitne dzieło, ale uważam że warto się zapoznać.

Książka całkiem ciekawa, autorce udało się wciągnąć mnie w świat dalekiego wschodu.
Postać Yoshiko, walecznej i silnej księżniczki mandżurskiej, naprawdę zachęca do dalszego poznania.
Książka na podstawie jej losów, więc nie zamierzam oceniać historii pod względem historycznym i biograficznym. Liczyłam jednak, że historia gdzie Yoshiko była szpiegiem, bedzie bardziej...

W czytaniu książki bardzo przeszkadza duża doza erotyzmu i brak... jakby to ująć... głębszej refleksji Yoshiko nad swoim życiem. Już od pierwszych stron postrzegałam ją raczej jako niemyślący przedmiot, zabawkę przerzucaną z jednych rąk do drugich niż jako skrzywdzoną, samotną dziewczynę.

W czytaniu książki bardzo przeszkadza duża doza erotyzmu i brak... jakby to ująć... głębszej refleksji Yoshiko nad swoim życiem. Już od pierwszych stron postrzegałam ją raczej jako niemyślący przedmiot, zabawkę przerzucaną z jednych rąk do drugich niż jako skrzywdzoną, samotną dziewczynę.

Czyżbym czytała inną wersję "Wyznań Gejszy" i "Wyznań chińskiej kurtyzany"? A może taki... miks obu książek, podany w innej wersji?

Ciężko orzec, dość, że miałam takie właśnie odczucia.

Akcja rozgrywa się na początku XX wieku, początkowo w Chinach, potem w Japoni, potem Mongolii, znów w Chinach i Japoni... i znów w Chinach... taki egzotyczny koktajl z tych dwóch państw, w czasie rewolucji obyczajowej, wolności seksualnej i wizji II wojny światowej.

Główną bohaterką jest właśnie Klejnot wschodu, która w wieku 8 lat, podglądając swego ojca, zostaje... wygnana. po prostu. Już w tym momencie ujawniają się negatywne cechy bohaterki. Nie polubiłam jej specjalnie, od pierwszej strony - po prostu była, traktowała wszystkich i wszystko z wyższością. Jej "wyganie" do japoni, zmiana imienia na "Yoshiko" i kolejne przygody, pierwsze seksualne doznania... nie ruszało mnie to jakoś specjalnie. Nawet scena z rozdziewiczeniem przez starca była przeze mnie traktowana jako coś... nie specjlanie pociągającego. Ogólnie rzecz ujmując, mamy tu niskich (przepraszam, ale tak to odbieram) lotów opowieść o tym, jak to pewna siebie i "wyzwolona" dziewczynka staje się kobietą, której seks sprawia największą przyjemność, ale nie chce być uznawana za gejszę, kurtyzanę czy prostytutkę. Nie, ona we własnym mniemaniu jest czymś "lepszym". Na tyle "lepszym" że wciąz poszukuje mężczyzn, którzy przypominać jej będą jej japońskigo ojczyma, który regularnie ją brał do łóżka. No i na tyle lepszą, że zwiewa z Mongoli, bo nie czuje się tam najlepiej - akurat ten fragment był moim zdaniem zrobiony najbardziej na siłę. Reasumując: mamy 'piękną" kobietę, która od najmłodszych lat ma romanse. Z mężczyznami i kobietami w konfiguracjach różnych. Ale zawsze jest piękną, niezależną, sprytną kobietą... Normalnie, "silna i niezależna kobieta" tylko brak jej kotów. Bo kochanków ma na pęczki.

Rozumiem, mogły być takie czasy, i w ogóle, no ale...

Ogólnie. Ksiązka wprowadza nas w orientalny świat, w którym seks nie jest niczym niezwykłym, a kobiety potrafią wiele, choć są ograniczone kulturą. Coś, co w założeniu powinno szokować europejczyka, wprowadzać zaskoczenie i zdumienie - nie szokuje, nie budzi zdumienia. Już wcześniej przeze mnie wspomniane tytuły odnoszą się do podobnego tematu. Poza tym, wystarczy się porozglądać, współcześnie nasz świat robi dokłądnie to samo.... Mniejsza. ogólnie, mimo poleceń pozycji, jestem nią dość rozczarowana.

Słaba, przeciętna, nie wciągająca. Opisy seksu, choć pobieżne, są nudne i praktycznie nie zostaje z tej książki za wiele. Może poza wrażeniem, ze Yoshiko bardzo stara się być japonką i robi wszystko, by się japońskim władzom przypodobać. Wliczając w to szpiegowanie... przez uwiedzenie, bo jakżeby inaczej. To lektura na jeden, góra dwa dni. Szybkie czytadło, przy którym nie trzeba za bardzo myśleć... i w sumie, to tyle w tej materii.

http://kaginbox.blox.pl/2016/05/Klejnot-wschodu-Pamietnik.html

Czyżbym czytała inną wersję "Wyznań Gejszy" i "Wyznań chińskiej kurtyzany"? A może taki... miks obu książek, podany w innej wersji?

Ciężko orzec, dość, że miałam takie właśnie odczucia.

Akcja rozgrywa się na początku XX wieku, początkowo w Chinach, potem w Japoni, potem Mongolii, znów w Chinach i Japoni... i znów w Chinach... taki egzotyczny koktajl z tych dwóch państw, w...

No cóż...
Lubię książki z tego nurtu, ale ta mnie mocno rozczarowała. To bardziej pamiętnik damy lekkich obyczajów niż szpiega.

No cóż...
Lubię książki z tego nurtu, ale ta mnie mocno rozczarowała. To bardziej pamiętnik damy lekkich obyczajów niż szpiega.

Uwielbiam ją, strasznie zakręcona :)

Uwielbiam ją, strasznie zakręcona :)

Tak słabej książki dawno nie czytałam. Wziąć za temat kobietę szpiega będącą chińską księżniczką, adoptowaną córką japońskiego biznesmena, wydaną za mąż za Mongoła. kobietę ambitną i upartą i zanudzić czytelnika....

Tak słabej książki dawno nie czytałam. Wziąć za temat kobietę szpiega będącą chińską księżniczką, adoptowaną córką japońskiego biznesmena, wydaną za mąż za Mongoła. kobietę ambitną i upartą i zanudzić czytelnika....

Ta książka zupełnie nie przypadła mi do gustu. Historia jest nudna, a główna bohaterka, która miała być brutalna i okrutna jest w moim odczuciu po prostu... sama nie wiem jak ją nazwać.

Ta książka zupełnie nie przypadła mi do gustu. Historia jest nudna, a główna bohaterka, która miała być brutalna i okrutna jest w moim odczuciu po prostu... sama nie wiem jak ją nazwać.

W końcu skończyłam... Duże rozczarowanie. Nie zaciekawiło mnie do ostatniej strony. Strasznie mnie nudziło. Ciężko się czytało. Jestem na nie.

W końcu skończyłam... Duże rozczarowanie. Nie zaciekawiło mnie do ostatniej strony. Strasznie mnie nudziło. Ciężko się czytało. Jestem na nie.

Nie wiem czy taki miała autorka zamiar pisząc tą biografię, ale dla mnie była to bardziej seksualna opowieść Yoshiko, niż historyczna i pokazująca ją jako kobietę odważną, walczącą o swoje. Ogółem książka jest dość ciekawa.

Nie wiem czy taki miała autorka zamiar pisząc tą biografię, ale dla mnie była to bardziej seksualna opowieść Yoshiko, niż historyczna i pokazująca ją jako kobietę odważną, walczącą o swoje. Ogółem książka jest dość ciekawa.