Podstawowym tematem powieści są rozważania dotyczące roli pamięci i zapomnienia, zarówno w życiu całych narodów, jak i pojedynczych osób.
Książka stanowi niezwykłą mieszankę literacką. Autor sięga w niej po fantastykę, przygodę, mity, legendy, religie, historię, a także czerpie inspiracje z innych powieści. W czasie lektury spotyka się ogry, smoki, diabliki czy chociażby sir Gawaina - rycerza Okrągłego Stołu i siostrzeńca króla Artura. Jest tajemnicza wyspa i przewoźnik, który w swojej małej łódce przewozi na nią ludzi, a także ptaki wydziobujące wątrobę. Niesamowite, jak wiele alegorii i odniesień można tutaj odkryć (można się też zastanawiać, czy jednak autor nie przesadził i nie jest tego po prostu za dużo).
Powieść raz czyta się niczym fantastyczną opowieść przygodową, a innym razem jak baśniową przypowieść. Niekiedy nabiera cech niezbyt udanego pastiszu, co jednak nie przeszkadza w odczytaniu głębszych treści. Opisy są plastyczne, język barwny, czasem wręcz poetycki, a narracja spokojna i nieśpieszna. I jedynie do stylu dialogów nie mogłam długo się przyzwyczaić.
Ogólnie nie mogę powiedzieć, że książka mnie zachwyciła, ale myślę, że była to interesująca przygoda literacka.

Podstawowym tematem powieści są rozważania dotyczące roli pamięci i zapomnienia, zarówno w życiu całych narodów, jak i pojedynczych osób.
Książka stanowi niezwykłą mieszankę literacką. Autor sięga w niej po fantastykę, przygodę, mity, legendy, religie, historię, a także czerpie inspiracje z innych powieści. W czasie lektury spotyka się ogry, smoki, diabliki czy chociażby...