Szoa-z hebrajskiego zagłada-największy holokaust w historii świata.

Sam Holokaust rozumiany przez większość społeczeństwa jako termin określający zagładę Żydów, dokonaną przez nazistów, czyli III Rzeszę i jej koalicjantów podczas II wojny światowej.
Takim właśnie był Saul Friedlander-wielki historyk Szoah, profesor historii, obecnie na Uniwersytecie Kalifornijskim.
W swojej autobiograficznej książce dużo miejsca poświęca swojej twórczości ale i z rozrzewnieniem mówi o Izraelu-swojej ojczyźnie(choć urodził się w Pradze)i biegle włada hebrajskim, choć u schyłku życia pamięć go zawodzi.
Początkowo autor wspomina lata ”przyuczania się do zawodu”, kiedy w poszukiwaniu tożsamości powołania przenosi się z kraju do kraju.
Druga część książki to już Izrael-lata sześćdziesiąte, kiedy uczył w Jerozolimie.
Później są Niemcy, a następnie Stany Zjednoczone.

Książka ta ukazuje wpływ Szoah na to jak autor postrzegał Izrael, Niemcy i Amerykę.
Autor nie tylko opisuje historię Holokaustu lecz również dzieli się z czytelnikiem swymi wątpliwościami.
Opisuje wewnętrzne rozterki i poczucie żalu w takiej czy innej postawie, czy podjęciu dobrej czy złej decyzji.
Autor pisząc te wspomnienia jest już po osiemdziesiątych pierwszych urodzinach, więc są to wspomnienia głębokie i dobrze przemyślane.
Od dziecka do późnej starości na autorze odbiło się piętno drugiej wojny światowej.
Nawet jako młody człowiek mieszkający we Francji, jako uchodźca żydowski poddany był łapankom wymierzonym przeciw Żydom z zagranicy. Rodzice zaś z pomocą katolickich przyjaciół ukryli go w Seminarium, sami zaś zginęli w Auschwitz.
Tam w Seminarium został ochrzczony i stał się zagorzałym katolikiem.
Autor, jak sam pisze o sobie, że jest „człowiekiem o wielu domach i językach, ale wszędzie czuje się Żydem”.
Autor uwielbiał wykładać historie w Genewie, Jerozolimie, Tel Awiwie i Los Angeles, a jego prace historyczne znane są na całym świecie i zyskały wielkie uznanie i liczne wyróżnienia.
Wydawnictwo zadbało, aby książka była pięknie wydana.
W twardej oprawie, szyta, zawiera cztery części: ”Zamiana”, „Rozwiązanie snu”, „Niemcy” i „Ameryka”.
Całość zaś zawiera ponad 350 stron .
Czyta się ją dobrze, bo jest głęboko przemyślana, a zdania prosto formułowane powodują, że czytelnik rozumie co czyta.
Zaczytajcie się w tej autobiografii i poznajcie życie i twórczość wielkiego historyka oraz odpowiedzcie na pytanie ”Ilu z Amerykanów należących do drugiego pokolenia byłych Izraelczyków będzie nadal regularnie odwiedzać ”stary kraj”?
Ilu ruszyłoby tam z powrotem w czasie kryzysu?
Zachęcam do lektury i refleksji.
Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

Szoa-z hebrajskiego zagłada-największy holokaust w historii świata.

Sam Holokaust rozumiany przez większość społeczeństwa jako termin określający zagładę Żydów, dokonaną przez nazistów, czyli III Rzeszę i jej koalicjantów podczas II wojny światowej.
Takim właśnie był Saul Friedlander-wielki historyk Szoah, profesor historii, obecnie na Uniwersytecie Kalifornijskim.
W...

"Dokąd prowadzi pamięć" to filozoficzne, refleksyjne, interesujące i niepokojące spojrzenie w przeszłość Saula Friedländera. Ten znany pisarz, eseista i profesor historii pochyla się nad własnym życiem, jednocześnie opisując oraz oceniając najważniejsze wydarzenia minionego wieku. Urodzony w Pradze w rodzinie żydowskiej, która po wybuchu wojny ucieka do Francji. Sam oddany do katolickiej szkoły cudem przetrwa dramatyczny czas II wojny światowej. Jego rodzice, po nieudanej próbie ucieczki do Szwajcarii, zostają wywiezieni do Auschwitz i tam giną. Dorasta we Francji, uczy się w paryskim liceum, skąd ucieka i włącza się do młodzieżowego ruchu syjonistycznego, aby walczyć o wolność Izraela. Tak zaczyna się jego fascynacja historią i polityką. Obywatel całego świata. Cały czas szukający swojego miejsca na ziemi. Zatrzymał się na dłużej w Izraelu, potem we Francji, Szwajcarii i Ameryce. "Jak sam pisze o sobie, jest człowiekiem o wielu domach i językach, który równocześnie wszędzie czuje się żydowskim outsiderem. I to właśnie brak domu stanowi prawdziwy dramat jego życia". Szczery, prawdziwy, odważny i bezkompromisowy we własnych sądach, emocjach i odczuciach. W swojej twórczości i działalności cały czas powraca do Szoah. Bardzo często mówiąc o Zagładzie, przypomina wszystkim jak ważna jest znajomość historii i pamięć o tym, co było. Nie zgadza się, aby świat w sprawie Holocaustu milczał. Ten temat jest w jego życiu obecny cały czas. W swojej najnowszej książce do czasów dzieciństwa powraca jednak tylko na moment, chcąc zaznaczyć jak ogromny wpływ miało ono na całe jego późniejsze życie. Z jakimi emocjami się zmagał oraz z jakim lękiem wchodził w dorosły świat. Z każdą stroną tej książki dowiadujemy się o nim coraz więcej, poznajemy bliżej i łatwiej jest nam zrozumieć jego poglądy. Jednak nie opisuje w niej tylko i wyłącznie siebie, opowiada także o miejscach, o ludziach, o historii i polityce. Jego samokrytycyzm i odwaga w formułowaniu sądów zadziwiają i fascynują. "Dokąd prowadzi pamięć" to książka, na którą warto zwrócić uwagę. Napisana ciekawym stylem, pełna rodzinnych anegdot, spostrzeżeń na temat przeczytanych tekstów oraz społecznych refleksji staje się jedną z lepiej napisanych autobiografii. Polecam!

mufloneks.blogspot.com

"Dokąd prowadzi pamięć" to filozoficzne, refleksyjne, interesujące i niepokojące spojrzenie w przeszłość Saula Friedländera. Ten znany pisarz, eseista i profesor historii pochyla się nad własnym życiem, jednocześnie opisując oraz oceniając najważniejsze wydarzenia minionego wieku. Urodzony w Pradze w rodzinie żydowskiej, która po wybuchu wojny ucieka do Francji. Sam oddany...

„Dokąd prowadzi pamięć” to autobiografia wybitnego żydowskiego historyka i wielokrotnie nagradzanego pisarza, Saula Friedlandera. Autor skupia się w niej nie tylko na swoim życiu, ale i na pracy oraz poglądach.

Na spisanie wspomnień badacz zdecydował się, gdy wykryto u niego raka prostaty. Podkreśla, że początkowo zamierzał po prostu zająć czymś czas, potem jednak doszedł do wniosku, że warto podzielić się z czytelnikami refleksjami na temat wcześniej wydanych książek i głośnych publikacji, dopóki jeszcze dopisuje mu zdrowie i pamięć.

Autobiografii przyświeca także ważny cel, jakim jest ocalanie pamięci o Zagładzie. W ostatnim rozdziale autor przywołuje cytat z „Requiem dla zakonnicy” Williama Faulknera: „Przeszłość nigdy nie umiera”. Tak naprawdę jednak wydźwięk tych słów towarzyszy czytelnikowi od pierwszych do ostatnich stron.

Saul Friedlander stosunkowo niewiele miejsca poświęca dzieciństwu, które przypadło na okres drugiej wojny światowej. Rodzina chłopca opuściła Czechy w 1938 roku, szukając schronienia we Francji. Nikt wówczas nie przypuszczał, że wkrótce i tam codzienność stanie się dla żydowskich uciekinierów koszmarem.

Ukrywany i ochrzczony Saul dopiero po wojnie mógł zacząć samodzielnie decydować o własnym losie. W autobiografii wyjaśnia, jakie decyzje podjął i dlaczego, w interesujący sposób opowiada, jak doszło do tego, że stał się człowiekiem mieszkającym w różnych krajach i wciąż poszukującym swego miejsca na ziemi.

W dorosłym życiu autor, podobnie jak inne ofiary wojny, borykał się z emocjonalnymi problemami, które znacząco odbiły się na jego życiu rodzinnym i zawodowym.
Od początku jednak wiedział, że zamierza poświęcić się walce utrzymanie pokoju, nie tylko w nowo powstałym państwie Izrael. Potem dosłowną walkę zastąpiły idee i misja ocalania pamięci o Zagładzie, docierania do prawdy na temat nazizmu i obnażania jej.

Saul Friedlander miał okazję współpracować z wielkimi politykami, przywódcami i naukowcami. Nie ze wszystkimi było mu po drodze, co nieraz doprowadzało do waśni i polemik, także na łamach gazet i fachowych periodyków.
Szczególnie głośne były dyskusje na temat wieloletniego konfliktu izraelsko-arabskiego oraz na temat źródeł nazizmu i kwestii odpowiedzialności za zbrodnie popełnione podczas drugiej wojny światowej.

Autor wiele miejsca poświęca powojennej historii Europy i świata. Na kartach jego opowieści spotykamy znanych i nieraz kontrowersyjnych prezydentów, premierów, ministrów, dowódców i bojowników oraz terrorystów.
Najczęściej Saul Friedlender pisze o Izraelu, który – z racji pochodzenia – jest najbliższy jego sercu. Spogląda jednak krytycznie na politykę wobec Palestyny, potrafi wytykać błędy rządzącym, nawet jeśli naraża się z tego powodu na ataki, a nawet groźby ze strony prasy, kolegów po fachu i napominanych z imienia i nazwiska polityków.

Zaletą książki jest też samokrytycyzm pisarza, który potrafi przyznać się do błędów, nie tylko z młodości. W przypadku autobiografii, w dodatku uhonorowanego wieloma prestiżowymi nagrodami człowieka, to rzadkie zjawisko, więc tym bardziej zasługuje na docenienie.

Niewątpliwym plusem jest styl – Friedlander nawet o skomplikowanych problemach pisze przystępnym językiem, starając się zawsze przybliżyć czytelnikowi tło przedstawianych wydarzeń.
Historiozoficzne, polityczne i społeczne refleksje przeplatane są rodzinnymi opowieściami, anegdotami i wrażeniami z przeczytanych lektur, co tworzy barwną i interesującą mozaikę.
Dzięki temu całość czyta się jednym tchem, niczym najlepszą powieść, która pozostaje w czytelniku nawet po odłożeniu jej na półkę.

„Dokąd prowadzi pamięć” to autobiografia wybitnego żydowskiego historyka i wielokrotnie nagradzanego pisarza, Saula Friedlandera. Autor skupia się w niej nie tylko na swoim życiu, ale i na pracy oraz poglądach.

Na spisanie wspomnień badacz zdecydował się, gdy wykryto u niego raka prostaty. Podkreśla, że początkowo zamierzał po prostu zająć czymś czas, potem jednak doszedł...