Książka "Złe kobiety" to 10 opowieści o kobietach, które według autorki zapisały się w historii jako postacie nieco zdeprawowane,czasem zhańbione, niemoralne, a na pewno kontrowersyjne. Były próżne, wiodły awanturniczy tryb życia, oszukiwały, dziś powiedzielibyśmy, że „umiały kombinować”. Z drugiej strony, jakkolwiek ich czyny należy oceniać negatywnie, potrafiły dążyć do celu, w świecie zdominowanym przez mężczyzn umiały wybić się na niezależność, choć niektóre zapłaciły za to pewną cenę.
Każdy rozdział będący opowieścią o innej postaci zbudowany jest dwojako, z części zbeletryzowanej, ujętej w dialogi oraz części przypominającej zapis historyczny. Rozumiem zamysł autorki, by tak przedstawić wybrane przez siebie postacie, choć osobiście wolę w pełni sfabularyzowaną treść, w której autor bądź autorka nie stroni od prób zrozumienia psychiki i motywów działań żyjących na przestrzeni wieków postaci, gdzie opis i opowiadanie typowie dla powieści stanowią główne formy podawcze. Wiem jednak, że taki sposób ujęcia nie jest możliwy przy opisie kilku bohaterek, których losy są różne, które żyły w różnych epokach i które w zasadzie łączy tylko życie zbudowane na intrygach, manipulacji czy nie do końca uczciwej walce o szczęśliwe lub bogate egzystowanie. O każdej wówczas wybranej przez autorkę kobiecie musiała by powstać oddzielna powieść.
Niewątpliwie autorka dociera do wielu faktów, opiera się na źródłach historycznych i w sposób wiarygodny przedstawia historie kobiet. Niektóre z nich to postacie szerzej znane może dlatego te rozdziały mnie nie zaintrygowały, jak np. historia Barbary Giżanki”. Jednak komuś, komu ta postać jest obca, na pewno pozwoli sporo się dowiedzieć. Inne, np. o Zofii Potockiej czy Xawery Deybel czytałam z zainteresowaniem i chęcią, by sięgnąć po obszerniejsze dzieła traktujące o tych kobietach. Były też takie, które z powodu nagromadzenia faktów i sposobu pisania nużyły mnie, jak np. historia Marii Teresy Dogrumowej.
Myślę, że książka zasługuje na uwagę czytelników. Na pewno życie części kobiet było fascynujące, mimo że często nieuczciwe (choć niektórych nie oceniałabym tak surowo, po części rozumiem kobiety, które mają odwagę wystąpić przeciwko konwenansom, walczą o swoje i starają się dążyć do lepszego życia). Wydaje mi się, że część opowieści może zmobilizować czytających do poszukiwań innych historii o przedstawionych bohaterkach. Poza tym książka pisana jest przystępnym językiem, czasem wzbogaconym o wstawki ze słownictwem charakterystycznym dla epoki, co uwiarygodnia opowieści.

Książka "Złe kobiety" to 10 opowieści o kobietach, które według autorki zapisały się w historii jako postacie nieco zdeprawowane,czasem zhańbione, niemoralne, a na pewno kontrowersyjne. Były próżne, wiodły awanturniczy tryb życia, oszukiwały, dziś powiedzielibyśmy, że „umiały kombinować”. Z drugiej strony, jakkolwiek ich czyny należy oceniać negatywnie, potrafiły dążyć do...