Czytałam inne książki Joanny Puchalskiej i bardzo mi się podobały. Również traktowały o nietuzinkowych Polkach, które zapisały się na kartach historii naszego kraju. Tym razem jednak coś poszło nie tak. Nie przypadł mi do gustu język. Autorka stylizowała go, aby brzmiał podobnie jak w czasach opisywanych w tej książce. Nie był to udany zabieg, bo ciężej mi się przez to czytało. Również nie rozumiem wplatania w te opowieści, które w końcu dotyczą postaci rzeczywistych, które żyły i funkcjonowały na dalekich Kresach, jakiś zmyślonych dialogów. Czyżby autorka wiedziała o czym rozmawiały bohaterki tej pozycji?
Wynudziłam się niestety. Największym atutem tej książki jest piękna i klimatyczna okładka.

Czytałam inne książki Joanny Puchalskiej i bardzo mi się podobały. Również traktowały o nietuzinkowych Polkach, które zapisały się na kartach historii naszego kraju. Tym razem jednak coś poszło nie tak. Nie przypadł mi do gustu język. Autorka stylizowała go, aby brzmiał podobnie jak w czasach opisywanych w tej książce. Nie był to udany zabieg, bo ciężej mi się przez to...

Pobożność, posłuszeństwo wobec ojca a później męża, dbanie o dom i opieka nad dziećmi. Tak zgodnie z dawnym wzorcem kulturowym wyglądała rola kobiety, która oficjalnie nie wiele miała do powiedzenia w świecie mężczyzn. Były jednak przypadki, w których to przedstawicielka płci pięknej w sposób bezwzględny, okrutny i bezpardonowy rządziła wszystkim dookoła, a jakakolwiek próba przeciwstawienia się temu stanowi przez mężczyzn, kończyła się dla nich niezbyt dobrze. Joanna Puchalska w swojej książce Wilczyce z dzikich pól stara się zaprezentować właśnie takie kobiety, których zachowania daleko odbiegały od pewnych przyjętych standardów.

Jak sam tytuł wskazuje, historyczne bohaterki dzieła zamieszkiwały Dzikie Pola (nazwa dość umowna),obszar południowo-wschodnich terenów Rzeczypospolitej, które zaczęły być kolonizowane przez nasz kraj dopiero po roku 1569. Kolejna dziesięciolecia to nieustanna walka o utrzymanie nowych ziem jednakowo z bandytami, mocno chciwymi sąsiadami czy bardziej zorganizowanym przeciwnikiem, który owe ziemie dość często najeżdżał. Typowo męski świat, w którym krew, pot i zapach prochu był codziennością, gdzie kobieta musiała się szybko odnaleźć w nowej roli, szczególnie kiedy męża nie było pod ręką, bo zajmował się on wojaczką.

Autorka w swoim dziele przedstawia dziewięć krótkich biografii pań, które w wyniku przeróżnych zrządzeń losu, same musiały zadbać o dobro swojej rodziny. Niekiedy wymagało to od nich ponadprzeciętnej umiejętności zarządzania majątkiem, smykałki do handlu czy znajomości zaawansowanej dyplomacji. Były jednak przypadki, kiedy słowa nie wiele mogły zdziałać, a „prawo” działało nazbyt opieszale, wtedy należało przejść do bardziej radykalnych sposobów radzenia sobie z problemem. Wszystko zgodnie z parafrazą pewnego znanego cytatu „sąd sądem, ale sprawiedliwość musi być po naszej stronie”. Przedstawione tutaj panie żyjące w różnych czasach (od XVI do XVIII wieku),łączyła jedna cecha. Były niebywale charakternymi kobietami, które doskonale wiedziały czego chcą i jak należy to osiągnąć, a słowo „nie” działało na nie drażniąco. Jeśli tylko pojawiała się taka potrzeba, potrafiły one chwycić za broń i odwiedzić swojego sąsiada, który niezbyt przypadł im do gustu, lub za bardzo panoszył się w okolicy. Dość często okazywało się, że są one o wiele bardziej okrutne i bezwzględne niż mężczyźni, wyrabiają sobie w ten sposób reputację osób, z którymi lepiej nie zaczynać. Kolejne rozdziały to solidna porcja faktów i ciekawostek historycznych, które powinny ukontentować miłośnika dawnych lat. Oczywiście spora część książka poświęcona jest również mężczyznom, którzy mieli mniejszy lub większy wpływ na zachowanie opisanych pań.

Cała recenzja na stronie:

https://www.popkulturowykociolek.pl/2020/02/recenzja-ksiazki-wilczyce-z-dzikich-pol.html

Pobożność, posłuszeństwo wobec ojca a później męża, dbanie o dom i opieka nad dziećmi. Tak zgodnie z dawnym wzorcem kulturowym wyglądała rola kobiety, która oficjalnie nie wiele miała do powiedzenia w świecie mężczyzn. Były jednak przypadki, w których to przedstawicielka płci pięknej w sposób bezwzględny, okrutny i bezpardonowy rządziła wszystkim dookoła, a jakakolwiek...

Zachęcam do przeczytania recenzji:
https://histmag.org/Joanna-Puchalska-Wilczyce-z-dzikich-pol-recenzja-i-ocena-19836

Zachęcam do przeczytania recenzji:
https://histmag.org/Joanna-Puchalska-Wilczyce-z-dzikich-pol-recenzja-i-ocena-19836

Dziwaczny język i tyle cytatów że aż się nie chce czytać.
Bohaterki to wariatki katoliczki a nie wilczyce. Żenada.

Dziwaczny język i tyle cytatów że aż się nie chce czytać.
Bohaterki to wariatki katoliczki a nie wilczyce. Żenada.

Nie będę ukrywał, że jestem rozczarowany o ile na początku zapowiadało się nieźle to w końcowych rozdziałach to nie wilczyce tylko zdewociałe lisice.

Nie będę ukrywał, że jestem rozczarowany o ile na początku zapowiadało się nieźle to w końcowych rozdziałach to nie wilczyce tylko zdewociałe lisice.

przyznam szczerze, że książki nie doczytałam, nie do końca odpowiadał mi język, którym została napisana. temat też już mi się trochę przejadł, zdarzało się czytać bardziej wartościowe.

przyznam szczerze, że książki nie doczytałam, nie do końca odpowiadał mi język, którym została napisana. temat też już mi się trochę przejadł, zdarzało się czytać bardziej wartościowe.