Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W połowie XIX wieku Zakopane było małą osadą, z której śmiano się, że diabeł mówił dobranoc. Mało kto odważył udać się tam w podróż. Wszystko przez plotki o zbójnictwie. Co prawda, nie było tam jeszcze żadnych domów letniskowych, a najważniejsze dobrej drogi. Podróż z pobliskiego Krakowa trwała półtora dnia w dodatku rozklekotaną furmanką. Mało pojawiało się tam turystów, oczywiście poza badaczami i innymi naukowcami jak botanicy czy ornitolodzy. Można powiedzieć, że jednak coś w tym Zakopanem było – Tatry, deszcz i wiatr halny. Pojawia się pytanie, co takiego stało się, że w Zakopanem stopniowo przybywało ludzi chętnych na wypoczynek i wspinaczkę. Autorka krok po kroku, rozdział po rozdziale przybliża od czego zaczęła się góralomania. Wymienia i opisuje sylwetki wielu osób, które jednoznacznie kojarzą się z Zakopanem. Książka warta uwagi.