Krówki to kochane, mądre zwierzątka, nie do jedzenia!

Krówki to kochane, mądre zwierzątka, nie do jedzenia!

Plusy książki "Sekretne życie krów"? Piękna okładka i mała liczba stron.
Wynudziłam się niesamowicie, a jedyne czego się dowiedziałam to, że każda krowa jest indywidualną jednostką, każda ma inny charakter i krowy w rodzinnym gospodarstwie autorki są szczęśliwe 🙂

Plusy książki "Sekretne życie krów"? Piękna okładka i mała liczba stron.
Wynudziłam się niesamowicie, a jedyne czego się dowiedziałam to, że każda krowa jest indywidualną jednostką, każda ma inny charakter i krowy w rodzinnym gospodarstwie autorki są szczęśliwe 🙂

Niestety bardzo się tą książką zawiodłam. Krowy to moje ulubione zwierzęta i miałam nadzieję, że opowieści z tej książki będą uroczo-zabawnymi anegdotkami na ich temat. Autorka jednak przedstawia w kółko kilka podstawowych konceptów - krowy są różnymi matkami, krowy lubią różne rodzaje jedzenia. Cała książka pełna jest wychwalania hodowli organicznej, co było zrozumiałe, jednak w pewnym momencie autorka zaczyna kwestionować dobro szczepionek! Pominięty został też fakt uboju krów, co wydaje mi się byłoby niezmiernie ciekawe, gdy tak chwalimy hodowlę i sposoby zarządzania gospodarstwem. Parę historyjek pociesznych jednak z bólem serca nie uważam tej pozycji za wartą uwagi.

Niestety bardzo się tą książką zawiodłam. Krowy to moje ulubione zwierzęta i miałam nadzieję, że opowieści z tej książki będą uroczo-zabawnymi anegdotkami na ich temat. Autorka jednak przedstawia w kółko kilka podstawowych konceptów - krowy są różnymi matkami, krowy lubią różne rodzaje jedzenia. Cała książka pełna jest wychwalania hodowli organicznej, co było zrozumiałe,...

1 gwiazdka za okładkę, reszta to dno

1 gwiazdka za okładkę, reszta to dno

Chyba największą zaletą tej książki jest fakt, że jest bardzo krótka, a lekturę można ukończyć za jednym posiedzeniem. Najwięcej sensu znalazłem tu w dość obszernym wstępie. Reszta to opisy zachowań krów, które odznaczają się ogromną dozą interpretacji własnej autorki. Nie dowiedziałem się prawie niczego, a poczytałem o tym, jak to jeden byk lubi jeść trawę z jednej strony wzgórza, a inna jałówka woli spać na zewnątrz. Książka to raczej opis farmy autorki i pochwała sposobu hodowli stosowanego przez jej rodzinę. Jak ognia unika się jednak tematu uboju, a przecież to właśnie na mięsie firma Rosamund Young zarabia... Jedna dodatkowa gwiazdka za śliczną okładkę i ładne rysunki wewnątrz.

Chyba największą zaletą tej książki jest fakt, że jest bardzo krótka, a lekturę można ukończyć za jednym posiedzeniem. Najwięcej sensu znalazłem tu w dość obszernym wstępie. Reszta to opisy zachowań krów, które odznaczają się ogromną dozą interpretacji własnej autorki. Nie dowiedziałem się prawie niczego, a poczytałem o tym, jak to jeden byk lubi jeść trawę z jednej strony...

Wyzwanie Czytelnicze na listopad

Krowa jaka jest każdy widzi lub widział, a jak nie widział - sięga po „Sekretne życie krów”, żeby się więcej o krowim życiu, zwyczajach i sekretach dowiedzieć. Kupiłam, przeczytałam i nic specjalnego się o krowach nie dowiedziałam. Bo to, że poszczególne osobniki różnią się od siebie i że mają różne charakterki, to nic odkrywczego. Nie rozwinęło mnie też poznanie drzewa genealogicznego i koligacji Grubaśki, Grubaśki II, Bonnet, Małej Bonnet, Christmas Bonnet, Baby Jane i innych bydlęcych piękności. Nie rozumiem też jednej rzeczy. Jeśli autorka i jej rodzina tak bardzo kochają swoje krowy, poznają je, szanują, gloryfikują ich zwyczaje, piszą o nich wiersze, traktują jak ludzi, a wręcz jak przyjaciół, pomagają przejść żałobę, to czy łza im się w oku nie kręci, gdy taką krowią przyjaciółkę prowadzą do ubojni? Przecież taka Grubaśka miała matkę, braci, kuzynów, ciocie, wujków, znajomych, osierociła dzieci. Chętnie bym o tym przeczytała.

"Sekretne życie krów" to bardziej opis farmy autorki, niż książka o krowie jako takiej. Opowiastki niespecjalnie ciekawe, a anegdotki mało zabawne. Wcale nie gorsze historyjki o krowach opowiada zaprzyjaźniona gospodyni, właścicielka stada 5 krów, u której będąc na wakacjach kupuję mleko. I skąd w cieniutkiej książeczce o krowach znalazło się tyle miejsca na świnie, konie, owce, kury? Już i tak tych stron o krowach niewiele, a teraz jeszcze mniej zostaje? Proponuję też zmianę tytułu na „Co nie jest dla mnie sekretem na mojej farmie”. Coś nie udało mi się wybrać satysfakcjonujących pozycji do Wyzwania Czytelniczego na listopad.

Wyzwanie Czytelnicze na listopad

Krowa jaka jest każdy widzi lub widział, a jak nie widział - sięga po „Sekretne życie krów”, żeby się więcej o krowim życiu, zwyczajach i sekretach dowiedzieć. Kupiłam, przeczytałam i nic specjalnego się o krowach nie dowiedziałam. Bo to, że poszczególne osobniki różnią się od siebie i że mają różne charakterki, to nic odkrywczego. Nie...

Książka do przeczytania w jeden wieczór. Autorka - doświadczona hodowczyni zwierząt gospodarskich (głównie krów) opisuje w sposób niezwykle ciepły i uczuciowy historie z życia swoich podopiecznych. Treść książki to luźny zbiór takich opowiastek. Niestety, jest i łyżka dziegciu w tej beczce miodu. Czytając te sympatyczne historyjki, miałam tę smutną świadomość, że większość z tych tak sympatycznie opisywanych zwierząt, skończy swój żywot jako danie mięsne na talerzu konsumenta.

Książka do przeczytania w jeden wieczór. Autorka - doświadczona hodowczyni zwierząt gospodarskich (głównie krów) opisuje w sposób niezwykle ciepły i uczuciowy historie z życia swoich podopiecznych. Treść książki to luźny zbiór takich opowiastek. Niestety, jest i łyżka dziegciu w tej beczce miodu. Czytając te sympatyczne historyjki, miałam tę smutną świadomość, że większość...

Autorka krytykuje masową produkcję mięsa i mleka, pokazując, że jej krowy (i inne zwierzęta żyjące na farmie) mają pełną swobodę poruszania się, wyboru jedzenia, otaczane są uczuciem, opisuje swoją wielką miłość do krów, nadając im przy tym ludzkie cechy i przytaczając anegdoty o poszczególnych zwierzętach, ALE jednak hoduje je przecież na mięso... Kwestia uboju jest tu oczywiście kompletnie pominięta.

Autorka krytykuje masową produkcję mięsa i mleka, pokazując, że jej krowy (i inne zwierzęta żyjące na farmie) mają pełną swobodę poruszania się, wyboru jedzenia, otaczane są uczuciem, opisuje swoją wielką miłość do krów, nadając im przy tym ludzkie cechy i przytaczając anegdoty o poszczególnych zwierzętach, ALE jednak hoduje je przecież na mięso... Kwestia uboju jest tu...

Absolutnie nie polecam. Książka napisana jest chaotycznie, bez logicznego ciągu. Autorka jest właścicielką farmy i opisuje mieszkające na niej zwierzęta w sposób bardzo infantylny, przypisując im niejednokrotnie intencje, dialogi oraz przemyślenia, które powstały w jej wyobraźni. Kreując się na osobę kochającą swoje zwierzęta jest hipokrytką, gdyż niejednokrotnie opisuje jak przymuszała krowy do kolejnych porodów, oraz jak odmawiała im pomocy weterynaryjnej (bo inna krowa chorowała na inną przypadłość i leczenie trwało długo...). Książka nadaje się co najwyżej do działu "fantastyka" - gdyż przy okazji autorka przemyca bajki z mchu i paproci o zbawiennym działaniu homeopatii. Żeby nie było, że tylko pluję jadem, dałam dodatkowy punkt za piękną okładkę.

Absolutnie nie polecam. Książka napisana jest chaotycznie, bez logicznego ciągu. Autorka jest właścicielką farmy i opisuje mieszkające na niej zwierzęta w sposób bardzo infantylny, przypisując im niejednokrotnie intencje, dialogi oraz przemyślenia, które powstały w jej wyobraźni. Kreując się na osobę kochającą swoje zwierzęta jest hipokrytką, gdyż niejednokrotnie opisuje...

Sprawiłam tę książkę osobie związanej całe życie z tymi ciekawymi zwierzętami. Myślę, że będzie zachwycona.
Przed oddaniem zdążyłam sama przeczytać i choć nie mam w życiu niczego wspólnego z krowami to czytało mi się szybko i całkiem przyjemnie :)

Sprawiłam tę książkę osobie związanej całe życie z tymi ciekawymi zwierzętami. Myślę, że będzie zachwycona.
Przed oddaniem zdążyłam sama przeczytać i choć nie mam w życiu niczego wspólnego z krowami to czytało mi się szybko i całkiem przyjemnie :)