Piękna, wzruszająca opowieść o miłości o i związku naznaczonym wirusem HIV. Niepokój i lęk przed zarażeniem wisi nad bohaterami, z czasem udaje im się oswoić zagrożenie. Uczą się żyć z wirusem, który, w miarę włączania coraz to nowszych terapii, staje się mniej uciążliwy, a ryzyko zakażenia spada. Dużo w tej książce czułości, współczucia i oswajania najtrudniejszych lęków - przed chorobą, odejściem i śmiercią. Tak naprawdę nikt z nas nie wie, co nas czeka w przyszłości, ale, w przeciwieństwie do bohaterów, rzadko kiedy się nad tym zastanawiamy.
To książka o tym, co jest istotą życia, budowania relacji i miłości. I o tym, że trzeba ze sobą rozmawiać, mierzyć się z najtrudniejszymi pytaniami i nie uciekać od niewygodnych tematów. Całkowite zaprzeczenie tego, jak ludzi zazwyczaj zachowują się w swoich związkach.

Piękna, wzruszająca opowieść o miłości o i związku naznaczonym wirusem HIV. Niepokój i lęk przed zarażeniem wisi nad bohaterami, z czasem udaje im się oswoić zagrożenie. Uczą się żyć z wirusem, który, w miarę włączania coraz to nowszych terapii, staje się mniej uciążliwy, a ryzyko zakażenia spada. Dużo w tej książce czułości, współczucia i oswajania najtrudniejszych lęków -...

Choroba, która może zniszczyć wszystko- bliskie relacje, poczucie bezpieczeństwa, pewność siebie…
Poznał ją przypadkiem. Była jak słoneczny promyk w deszczowy dzień, wyróżniała się spośród tłumu pędzących w nieznane ludzi. Mimo że zobaczył ją pierwszy raz, to czuł, jakby znali się od zawsze. Patrzył na nią pełen podziwu, a w brzuchu trzepotały motyle. Mimo to, nie podszedł, nie odezwał się. Onieśmielony jej uśmiechem- zrezygnował, ale gdy dwoje ludzi są ku sobie przeznaczeni, to nic nie stanie im na przeszkodzie. Los dał im drugą szansę na bliższe poznanie. Catie zamieszkała w tym samym bloku mieszkalnym. I tu można by zakończyć tę idealną historię, ale to dopiero początek… Początek kłopotów.
Życie dwojga kochających się ludzi staje pod znakiem zapytania, gdy kobieta ujawnia, że jest zarażona wirusem HIV, a jej synek jest nosicielem. Czy jej partner zechce podjąć walkę o wspólną codzienność mimo uprzedzeń, strachu i niepewności?
Frederik Peeters stworzył realistyczny obraz życia osoby zdiagnozowanej i jej otoczenia. Ci, którzy spotykają Catie, widzą pozytywną, pełną energii kobietę, ale niewielu wie, jaki bagaż doświadczeń dźwiga jej psychika. Krzywdzące spojrzenia tych, którym wyjawia prawdę o swojej chorobie, poczucie wyobcowania i niezrozumienia, strach przed odrzuceniem, ciągła obawa przed zarażaniem ukochanej osoby, lęk o bezpieczeństwo swojego dziecka, stereotypy- z tym wszystkim Catie budzi się i zasypia każdego dnia.
Autor w przystępny sposób pomaga zrozumieć życie osób chorych na HIV, ich problemy i obawy. Mimo obrazkowej formy nie brakuje ciekawej fabuły i poruszających dialogów. Czytelnik ma okazję wdrożyć się w myśli i przeżycia postaci. „Niebieskie pigułki” to bardzo ważna, uświadamiająca pozycja, którą gorąco polecam każdemu.

Choroba, która może zniszczyć wszystko- bliskie relacje, poczucie bezpieczeństwa, pewność siebie…
Poznał ją przypadkiem. Była jak słoneczny promyk w deszczowy dzień, wyróżniała się spośród tłumu pędzących w nieznane ludzi. Mimo że zobaczył ją pierwszy raz, to czuł, jakby znali się od zawsze. Patrzył na nią pełen podziwu, a w brzuchu trzepotały motyle. Mimo to, nie...

Chyba bardziej o emocjach, zaufaniu, o budowaniu relacji i bliskości, niż o chorobie. Ciepła i ładnie opowiedziana historia. Sympatyczny i bezpruderyjny wątek erotyczny. Świetnie pokazane budowanie porozumienia z dzieckiem. Choć fragment z dużym zwierzem trochę przeintelektualizowany (ale to ledwie parę stron).

Na okładce komiksu nigdzie nie pada informacja, że chodzi o chorobę, ani tym bardziej – o jaką. Więc mam wrażenie, że większość komentujących tutaj niepotrzebnie spojleruje.

Postscriptum fajnie rozszerza perspektywę. Tym bardziej czujemy, że to komiks o ludziach a nie "bohaterach".

Chyba bardziej o emocjach, zaufaniu, o budowaniu relacji i bliskości, niż o chorobie. Ciepła i ładnie opowiedziana historia. Sympatyczny i bezpruderyjny wątek erotyczny. Świetnie pokazane budowanie porozumienia z dzieckiem. Choć fragment z dużym zwierzem trochę przeintelektualizowany (ale to ledwie parę stron).

Na okładce komiksu nigdzie nie pada informacja, że chodzi o...

tłumacz: Wojciech Nowicki

tłumacz: Wojciech Nowicki

Niezwykle cieply i bardzo dobry komiks, ktory opowaiada o parze zmagajacej sie z wirusem HIV. O tym, ze mozna normalnie zyc z ta choroba. Autor swietnie przedstawia obawy oraz watpliwosci bohaterow.
Bardzo polecam.

Niezwykle cieply i bardzo dobry komiks, ktory opowaiada o parze zmagajacej sie z wirusem HIV. O tym, ze mozna normalnie zyc z ta choroba. Autor swietnie przedstawia obawy oraz watpliwosci bohaterow.
Bardzo polecam.

Uważam, że "Niebieskie pigułki" były bardzo dobrą pozycją na powrót do komiksów po latach. Stanowiły też niesamowity kontrast w porównaniu do "Wierzyliśmy jak nikt", książki, którą miałam okazję czytać zaraz przed nimi. Jak najbardziej polecam, jeśli interesuje was temat wirusa HIV, a boicie się zbytniego przygnębienia po lekturze.

Uważam, że "Niebieskie pigułki" były bardzo dobrą pozycją na powrót do komiksów po latach. Stanowiły też niesamowity kontrast w porównaniu do "Wierzyliśmy jak nikt", książki, którą miałam okazję czytać zaraz przed nimi. Jak najbardziej polecam, jeśli interesuje was temat wirusa HIV, a boicie się zbytniego przygnębienia po lekturze.

Autobiograficzna opowieść o miłości i HIV. Nowe wydanie ma tez Post Scriptum po 13 latach.

Autobiograficzna opowieść o miłości i HIV. Nowe wydanie ma tez Post Scriptum po 13 latach.

Nie moja estetyka, ale historia jak najbardziej na plus.

Nie moja estetyka, ale historia jak najbardziej na plus.

Jedna z najlepszych komiksowych obyczajówek z wkładką problemową na zadany temat (tu - choroba). Fajnie narysowane, świetnie opowiedziane. Szczere, dowcipne i prawdziwe.

Jedna z najlepszych komiksowych obyczajówek z wkładką problemową na zadany temat (tu - choroba). Fajnie narysowane, świetnie opowiedziane. Szczere, dowcipne i prawdziwe.

Cudownie jest przeczytać historię o chorobie z tak pozytywnym przesłaniem, bez negatywnych emocji i z ogromem nadziei. Przy okazji ma również istotny walor edukacyjny, dzięki któremu można wyzbyć się uprzedzeń i uwrażliwić na drugiego człowieka.

Cudownie jest przeczytać historię o chorobie z tak pozytywnym przesłaniem, bez negatywnych emocji i z ogromem nadziei. Przy okazji ma również istotny walor edukacyjny, dzięki któremu można wyzbyć się uprzedzeń i uwrażliwić na drugiego człowieka.