Jeden z najlepszych, a może nawet najlepszy komiks Peetersa. Fabularnie przypadł mi do gustu i w wielu sytuacjach utożsamiałem się z głównym bohaterem, czyli de facto samym autorem. A rysunkowo Frederik Peeters wszedł na poziom Craiga Thompsona, czyli na sam szczyt tego typu kreski. Rzecz wysoce nieprzeciętna.

Jeden z najlepszych, a może nawet najlepszy komiks Peetersa. Fabularnie przypadł mi do gustu i w wielu sytuacjach utożsamiałem się z głównym bohaterem, czyli de facto samym autorem. A rysunkowo Frederik Peeters wszedł na poziom Craiga Thompsona, czyli na sam szczyt tego typu kreski. Rzecz wysoce nieprzeciętna.

Kristo - krótko.
Bardzo dobry, szczery i trafnie odwzorowujący życie wykształconego, dojrzałego mężczyzny komiks. Bohater to antybohater - na pozór nie jest ani atrakcyjny, męski, ani też ten artysta-okularnik nie zaskarbia sympatii od razu. To co sprawia, że jest to emocjonująca lektura, to odrobina umiejętnie narysowanej czułości i delikatności, ożywiająca kadry i nagle w perypetiach Olega odnajdujemy samych siebie i swoje nieuporządkowane, pełne wątpliwości życie. Śmiało można nazwać tę pozycję powieścią graficzną.

Kristo - krótko.
Bardzo dobry, szczery i trafnie odwzorowujący życie wykształconego, dojrzałego mężczyzny komiks. Bohater to antybohater - na pozór nie jest ani atrakcyjny, męski, ani też ten artysta-okularnik nie zaskarbia sympatii od razu. To co sprawia, że jest to emocjonująca lektura, to odrobina umiejętnie narysowanej czułości i delikatności, ożywiająca kadry i nagle w...

"Oleg" to powieść graficzna, która chyba jednak nie do końca mnie zainteresowała i zachwyciła.

Na uwagę zasługuje na pewno bardzo prosta, ale charakterystyczna kreska i fakt, że jest to zwyczajny, czarno-biały komiks. Podobało się również ukazanie relacji na linii ojciec-matka i ojciec-córka. Takie rodzinne codzienności, że tak to ujmę.

To historia autora, który walczy z dopadającą go niemocą twórczą. Kombinuje, co zrobić, aby znów zachwycać czytelników, aby cieszyć się tym, co robi na co dzień.

Problem w tym, że ja nie potrafię nawet jasno wyrazić, co mi się w tej opowieści nie podobało. Wiem, że na pewno nie przypadło mi do gustu zakończenie. Jak dla mnie zbyt otwarte i odchodzące od ogólnego tematu tej powieści graficznej. Chyba też nie do końca potrafiłam zaangażować się w tę historię, zżyć się z jej bohaterami. No sama nie wiem.

To na pewno nie będzie mój ulubiony komiks. Nie polecam, ale też nie odradzam.

"Oleg" to powieść graficzna, która chyba jednak nie do końca mnie zainteresowała i zachwyciła.

Na uwagę zasługuje na pewno bardzo prosta, ale charakterystyczna kreska i fakt, że jest to zwyczajny, czarno-biały komiks. Podobało się również ukazanie relacji na linii ojciec-matka i ojciec-córka. Takie rodzinne codzienności, że tak to ujmę.

To historia autora, który walczy z...

Nic mnie do tego komiksu nie przyciągało. Czytałem "Niebieskie pigułki" i pamiętam, że się podobały, ale z pewnością w mojej hierarchii nie była to tak ważna pozycja, jak sugerowały rodzime recenzje. Dodatkowo notka wydawcy, mówiąca o zmaganiach z twórczą niemocą, przypominała o kilku innych tytułach, które w podobnym klimacie czytałem, a nie były to raczej rzeczy spektakularne. Ale wpadło w ręce, więc skorzystałem z okazji.

Nie kojarzę, bym czytał wcześniej tak świetny "komiks o niczym". Nie ma wątpliwości, że Oleg to alter ego Peetersa i skazani jesteśmy na przegląd jego wątpliwości, niemocy, zmagań z rzeczywistością, w której ustawia siebie zawsze trochę z boku, ale jest to tak sprawnie, ciekawie i bez wodolejstwa napisane, a jednocześnie budzi tyle sympatii do okularnika, że zostałem kupiony w kilka minut po rozpoczęciu lektury. Wizualnie też jest świetnie. Mam wrażenie sporego postępu i przeniesienia akcentu w okolice Craiga Thompsona. Koniecznie

Nic mnie do tego komiksu nie przyciągało. Czytałem "Niebieskie pigułki" i pamiętam, że się podobały, ale z pewnością w mojej hierarchii nie była to tak ważna pozycja, jak sugerowały rodzime recenzje. Dodatkowo notka wydawcy, mówiąca o zmaganiach z twórczą niemocą, przypominała o kilku innych tytułach, które w podobnym klimacie czytałem, a nie były to raczej rzeczy...

Swietny komiks o tworcy komiksow, ktory ma kryzys i brakuje mu pomyslow na nowy komiks.
Poznajemy jego zycie osobiste, rodzine, jak wyglada taki przecietny dzien. Historia ta jest pelna humoru, ale nie brakuje tu smutnych czy wzruszajcych wydarzen.
Moze sie wydawac, ze komiks jest nudny, o zwyklym zyciu, w ktorym nie dzieje sie nic niezwyklego. Tak nie jest, autor w rewelacyjny sposob przekzuje nam jak wazna jest rodzina, przyjaciele, jak takie niby zwykle zycie, wcale takim nie jest.
Bardzo polecam.

Swietny komiks o tworcy komiksow, ktory ma kryzys i brakuje mu pomyslow na nowy komiks.
Poznajemy jego zycie osobiste, rodzine, jak wyglada taki przecietny dzien. Historia ta jest pelna humoru, ale nie brakuje tu smutnych czy wzruszajcych wydarzen.
Moze sie wydawac, ze komiks jest nudny, o zwyklym zyciu, w ktorym nie dzieje sie nic niezwyklego. Tak nie jest, autor w...

Autobiograficzna opowieść o życiu autora komiksów, trochę obyczajówki z życia rodziny i relacji międzyludzkich, kapka przemyśleń o kondycji współczesnych społeczeństw i otaczającego nas świata.
Plus trochę szalonych wizji jak to u tego autora. Niby komiks trochę o niczym, ale mi czytało się go bardzo przyjemnie. Czarno-biały z charakterystyczną, mi osobiście bardzo pasującą, kreską Peetersa.
Nie jest to pozycja obowiązkowa, ale warto przeczytać.

Autobiograficzna opowieść o życiu autora komiksów, trochę obyczajówki z życia rodziny i relacji międzyludzkich, kapka przemyśleń o kondycji współczesnych społeczeństw i otaczającego nas świata.
Plus trochę szalonych wizji jak to u tego autora. Niby komiks trochę o niczym, ale mi czytało się go bardzo przyjemnie. Czarno-biały z charakterystyczną, mi osobiście bardzo...