Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To najbardziej przygnębiający z tomów, fanatyzm ojca sięga zenitu, matka, rozdarta między dwoma kulturami, coraz mniej panuje nad życiem swoim i dzieci. Ta historia jest przygnębiająca, zwłaszcza że podobne sytuacje ciągle się zdarzają. Komuś się wydaje, że można się dogadać, że da się lawirować między oczekiwaniami i że kompromis jest zawsze możliwy. Tymczasem druga strona się radykalizuje w swoich poglądach i staje się coraz mniej elastyczna.
To nie jest historia przeciwko islamowi, to opowieść o tym, że fanatyzm jest częścią składową każdej religii - i że lepiej unikać w życiu osób, które deklarują się jako wierzące i praktykujące.

To najbardziej przygnębiający z tomów, fanatyzm ojca sięga zenitu, matka, rozdarta między dwoma kulturami, coraz mniej panuje nad życiem swoim i dzieci. Ta historia jest przygnębiająca, zwłaszcza że podobne sytuacje ciągle się zdarzają. Komuś się wydaje, że można się dogadać, że da się law...

Rozwiń

Zwiń

Niezwykle wciągająca, magnetyczna opowieść pozwalająca wejść bardzo głęboko w głowę bohatera i poczuć przez chwilę dokładnie to, co on. Zatraciłam się w tej niespiesznej narracji i dałam się ponieść myślom Asla. Rzadko kiedy można doświadczyć takiej spójności z bohaterem książki, rzadko kiedy też da się tak mocno odczuć codzienność i zwyczajne życie. Odnaleźć się w czyichś przeżyciach i rozterkach.
Czytanie tej książki było jak oddychanie tym samym powietrzem co Asle.
Ta historia świetnie pokazuje jak jedno zdarzenie może zdeterminować całe nasze życie. I jaką cenę płacimy nieraz za bycie twardym i niezależnym. Przesuwanie granic nigdy nie kończy się dobrze, w pewnym momencie ponosi się konsekwencje swojej samodzielności.
Mam jednak spory problem z wątkiem religijnym, który jak się wydaje, jest istotny również dla autora książki. W dzisiejszych czasach promowanie katolicyzmu jest delikatnie mówiąc niesmaczne. Odwoływanie się do "wartości" wiary z równoczesnym wypieraniem grzechów kościoła i przewin, za które wciąż nie chce wziąć odpowiedzialności jest niedorzeczne.

Niezwykle wciągająca, magnetyczna opowieść pozwalająca wejść bardzo głęboko w głowę bohatera i poczuć przez chwilę dokładnie to, co on. Zatraciłam się w tej niespiesznej narracji i dałam się ponieść myślom Asla. Rzadko kiedy można doświadczyć takiej spójności z bohaterem książki, rzadko ki...

Rozwiń

Zwiń

Często nie zdajemy sobie sprawy z tego jak bardzo nasz sposób myślenia i postrzegania rzeczywistości zależy od miejsca, w którym przyszliśmy na świat i społeczności, wśród której żyjemy. Kształtują nas kody kulturowe, zakazy i nakazy moralne, powinności i oczekiwania. Czasem popełniamy błąd zakładając, że to co czujemy lub czego oczekujemy dotyczy wszystkich ludzi, często też ulegamy stereotypom.
Ta książka jest świetnym przykładem tego, jak obiekt badany stał się inspiracją do zmiany życia badającego. To się nie zawsze zdarza, bo taka postawa wymaga uczciwości i pokory wobec siebie i innego. Ta książka świetnie demaskuje najróżniejsze mity, którym ulegamy, a które łatwo można rozbroić. Wystarczy tylko chcieć.

Często nie zdajemy sobie sprawy z tego jak bardzo nasz sposób myślenia i postrzegania rzeczywistości zależy od miejsca, w którym przyszliśmy na świat i społeczności, wśród której żyjemy. Kształtują nas kody kulturowe, zakazy i nakazy moralne, powinności i oczekiwania. Czasem popełniamy błą...

Rozwiń

Zwiń

Wielka szkoda, że ta historia jest tak płytka i powierzchowna. Pomysł na połączenie losów dwóch nastolatek żyjących w różnych czasach świetny, niestety niedopracowany i niepogłębiony. Zderzenie dwóch światów, dwóch konwencji i ogólnego niezrozumienia przez otoczenie mogłoby być fantastycznym pomysłem, gdyby tylko autor nieco bardziej się przyłożył. Chętnie poczytałabym o rozterkach młodej panienki sprzed wieku, którą dusi konwencja i oczekiwania rodziny, zderzone z poczuciem beznadziei, które przepełnia nastolatki z małego miasteczka. Niestety, autor nie zadał sobie trudu, żeby nieco bardziej pogłówkować. Jedyne co ratuje tę pozycję to zjawiskowa kreska.

Wielka szkoda, że ta historia jest tak płytka i powierzchowna. Pomysł na połączenie losów dwóch nastolatek żyjących w różnych czasach świetny, niestety niedopracowany i niepogłębiony. Zderzenie dwóch światów, dwóch konwencji i ogólnego niezrozumienia przez otoczenie mogłoby być fantastyczn...

Rozwiń

Zwiń

Nie przepadam za opowiadaniami, bo zazwyczaj są mocno wrażeniowe i nie pozwalają wejść głębiej w świat stworzony przez autora. Tu jest podobnie, chciałoby się poznać dalsze lub wcześniejsze losy bohaterów i dowiedzieć się o nich czegoś więcej. Mylnie oczekiwałam też, że kolor skóry będzie miał jakieś znaczenie, tymczasem bohaterowie borykali się z podobnymi problemami co inne nacje i przeżywali je dokładnie tak samo. Może więc dobrze, że kwestia koloru skóry nie wybijała się na pierwszy plan i nie była punktem wyjścia, a jedynie dygresją? Nie powinna mieć żadnego znaczenia, ani dla nas, ani dla bohaterów.
To, co zostaje w pamięci to mocne, sugestywne sceny, napisane niezwykłym językiem. Będę wyczekiwać kolejnych pozycji tej autorki.

Nie przepadam za opowiadaniami, bo zazwyczaj są mocno wrażeniowe i nie pozwalają wejść głębiej w świat stworzony przez autora. Tu jest podobnie, chciałoby się poznać dalsze lub wcześniejsze losy bohaterów i dowiedzieć się o nich czegoś więcej. Mylnie oczekiwałam też, że kolor skóry będzie ...

Rozwiń

Zwiń

Mam wobec tej książki mieszane uczucia. Z jednej strony, dobrze że powstała, z drugiej - szkoda, że jest tak powierzchowna. Być może ta pozycja mieści się w wymogach gatunku i niepotrzebnie od reportażu oczekuję rzetelności książki popularnonaukowej. Myślę też, że właśnie dlatego że skupia się na emocjach, trafiła do tak szerokiego grona czytelniczek i czytelników. Wiele osób, z którymi rozmawiałam o tej książce odgrzebało dawno wyparte wspomnienia i podobne doświadczenia. Ale to, że popłaczemy nad swoim losem nie spowoduje, że coś w życiu zmienimy. I to uważam za największą stratę, bo nazwanie problemu, uświadomienie Polkom jak bardzo były upokarzane, mogłoby dać im impuls do zmian. Niestety, lektura "Chłopek" skłania jedynie do płaczu nad swoim losem.
Gdyby dołożyć do tej pozycji pogłębiony rys historyczny i społeczny, można by wykazać, jak bardzo zaszkodziło nam liberum veto i blokowanie postępu. Można by powiedzieć głośno i wyraźnie, że szlachta traktowała chłopów jak niewolników i pasowała im ogromna nierównowaga społeczna. Oporna na zmiany, blokowała rozwój całego kraju - co niestety wciąż ma wpływ na Polskę. Drugim hamulcowym był kościół katolicki i byłoby dobrze, gdyby ta zdemoralizowana instytucja przestała mieć jakiekolwiek znaczenie. Ale Kuciel-Frydryszak nie stawia żadnych tez ani nie pogłębia żadnego wątku, w związku z tym traktujemy te opowieści jako jednostkowe historie, a nie jako problem, który wpłynął na mentalność i niechęć do rozwoju społecznego całego kraju.
Przeszkadzał mi również brak informacji o przedwojennych granicach Polski, o nierównowadze wynikającej z zaborów, jak również całkowite pominięcie osób o innej narodowości. Pojawiają się Żydzi, nie ma jednak słowa o Białorusinkach, Ukrainkach, Litwinkach, co wywołuje wrażenie, że mieszkali tu tylko Polacy. Miałam też wrażenie, że pewne historie zostały dołożone przypadkiem, tylko po to, żeby zwiększyć objętość pozycji. Z drugiej jednak strony, autorka czerpała z niewielu źródeł, co bardzo w lekturze przeszkadzało. Wielka szkoda że nie został pogłębiony wątek antysemityzmu, a co gorsze, został zrównoważony historią rodziny Ulmów, jakby Kuciel-Frydryszak chciała być sprawiedliwa i oddać głos tym, którzy Żydom pomagali. Była ich zaledwie garstka, o wiele więcej było sytuacji w których Polacy Żydom szkodzili i wydawali ich na śmierć. I to jeden z wielu wątków, który zasługiwałby na pogłębienie i rzetelną analizę, a jest ich w tej książce o wiele więcej, wszystkie potraktowane tak samo powierzchownie.
Po lekturze miałam ogromne wrażenie chaosu i poza dojmującym smutkiem i przygnębieniem niewiele w mojej głowie zostało. Wielka szkoda, że tylko tyle.

Mam wobec tej książki mieszane uczucia. Z jednej strony, dobrze że powstała, z drugiej - szkoda, że jest tak powierzchowna. Być może ta pozycja mieści się w wymogach gatunku i niepotrzebnie od reportażu oczekuję rzetelności książki popularnonaukowej. Myślę też, że właśnie dlatego że skupia...

Rozwiń

Zwiń

Mam mały problem, żeby ocenić i sklasyfikować tę pozycję. Nie jest to klasyczny przewodnik, nie jest to (niestety) pogłębiona opowieść o mieście. Ot, zbiór luźnych anegdot i wrażeń autorki, która od lat jest mieszkanką Sztokholmu. Za mało treści, żeby można było sobie zbudować własny obraz stolicy Szwecji, a za dużo dykteryjek i wątków pobocznych, które dominują nad przekazem książki.
Raczej do przejrzenia niż do gruntownej lektury.

Mam mały problem, żeby ocenić i sklasyfikować tę pozycję. Nie jest to klasyczny przewodnik, nie jest to (niestety) pogłębiona opowieść o mieście. Ot, zbiór luźnych anegdot i wrażeń autorki, która od lat jest mieszkanką Sztokholmu. Za mało treści, żeby można było sobie zbudować własny obraz...

Rozwiń

Zwiń