Mocne 7,5. Autor ma lekkość pióra, wciąga szybko w brutalną historię.

Mocne 7,5. Autor ma lekkość pióra, wciąga szybko w brutalną historię.

"Czas Żelaza" Angus Watsona to powieść, która wzbudza dreszcz emocji i zaprasza czytelnika do brutalnego świata walki i magii. Wędrując u boku pechowego najemnika o imieniu Dug Fokarz, przekonujemy się, że nie rodzi się legendą, ale można ją wykuć w ogniu przeznaczenia.

Watson doskonale łączy fakt i fikcję, tworząc krwawą i nieprzyzwoitą opowieść, w której mordercza walka i rubaszny humor idą w parze. Przez strony książki przemierza się pole bitwy, odczuwa się zapach krwi i słyszy odgłosy mieczy, a wszystko to przyprawione subtelnymi odwołaniami do współczesności, które nadają powieści niepowtarzalny charakter.

Jest to oldschoolowa epicka opowieść, w której magia i miecz splatają się w tańcu śmierci. Watson wplata również wątki historyczne, nadając powieści autentyczną atmosferę. Słoneczne pola bitew i tajemnicze rytuały przenoszą czytelnika w odległe czasy, gdzie odwaga i przeznaczenie kształtują losy bohaterów.

Choć nie jest to bezbłędna powieść, wciąga ona swoim niepowtarzalnym stylem i zapewnia porcję rozrywki. Dug Fokarz, choć pechowy, zyskuje naszą sympatię swoim nieustraszonym podejściem do niebezpieczeństwa, a akcja nieustannie zaskakuje i popycha czytelnika do kolejnej strony.

"Czas Żelaza" to opowieść dla miłośników epickich przygód, którzy nie boją się krwawej walki i chcą przenieść się w świat, gdzie legenda rodzi się na polu bitwy. Mimo pewnych niedoskonałości powieść Angus Watsona zapewnia solidną dawkę emocji i sprawia, że chciałoby się sięgnąć po kolejne tomu, by kontynuować tę nieprzewidywalną podróż przez świat magii, miecza i nieodkrytych tajemnic.

"Czas Żelaza" Angus Watsona to powieść, która wzbudza dreszcz emocji i zaprasza czytelnika do brutalnego świata walki i magii. Wędrując u boku pechowego najemnika o imieniu Dug Fokarz, przekonujemy się, że nie rodzi się legendą, ale można ją wykuć w ogniu przeznaczenia.

Watson doskonale łączy fakt i fikcję, tworząc krwawą i nieprzyzwoitą opowieść, w której mordercza walka...

Sięgnęłam po „Czas żelaza” z ciekawością, szukając powieści przygodowej i osadzonej w historii. Angus Watson przedstawił bardzo ciekawą opowieść o czasach gdy Wielka Brytania, nie zasłużyła jeszcze na to miano, gdy Rzymianie podbijali wyspę, a celtyckie plemiona dzisiejszej Anglii i Szkocji szukały swej przyszłości w zamęcie wojny. Plemienni watażkowie zamiast szukać sposobu wyparcia najeźdźców w wyspy oddają się wewnętrznym zatargom i wojenkom. Wśród nich jest i król Zadar, bezwzględny władca, który wydawać by się mogło przygotowuje grunt Rzymianom do przejęcia ziem i nie waha się sięgać przy tym do pomocy okrutnego druida, parającego się czarna magią. Na tym tle spotykamy nieco pechowego, zmęczonego już życiem i walką najemnika, zawziętą łuczniczkę szukającą zemsty, młodego księcia-druida z głową pełną ideałów i trochę dziwną dziewczynkę, która krąży po polach bitew zbierając łupy z poległych. Los przetnie ich ścieżki i zmusi do współdziałania, kiedy podejmą samobójczą próbę sforsowania niezdobytej twierdzy i zabicia okrutnego króla.
Czas żelaza to krwista opowieść z spod znaku miecza i magii - choć bardziej miecza niż magii i to wyważenie jest moim zdaniem bardzo korzystne dla narracji. Fakty historyczne są tylko tłem do epickiej opowieści o czasie wojowników, bezpardonowych walk i tajemniczych druidów. Bohaterowie są świetnie narysowani, narracja spójna i wartka. Nie brakuje zaskoczeń, zwrotów akcji, ekscytacji, romansu, zdrady, ludzkiego upadku i upodlenia ale też szlachetności i człowieczeństwa. Jednym słowem Angus Watson stworzył wciągającą historię, okraszoną rubasznym humorem, z dużą dawką emocji. Polecam na letnie odstresowanie.

Sięgnęłam po „Czas żelaza” z ciekawością, szukając powieści przygodowej i osadzonej w historii. Angus Watson przedstawił bardzo ciekawą opowieść o czasach gdy Wielka Brytania, nie zasłużyła jeszcze na to miano, gdy Rzymianie podbijali wyspę, a celtyckie plemiona dzisiejszej Anglii i Szkocji szukały swej przyszłości w zamęcie wojny. Plemienni watażkowie zamiast szukać...

Wszystkie ludy i królestwa zamieszkujące Wyspy Brytyjskie wyczekują momentu w którym nastąpi nieuchronny najazd Imperium Rzymskiego. Wojna może nastąpić w każdej chwili dlatego najwyższy czas rozpętać wojnę domową i powyrzynać się nawzajem. Ponieważ, gdy sytuacja jest dramatyczna należy udowodnić, że może być jeszcze gorzej. Książka „Czas Żelaza” to pierwszy tom serii o tej samej nazwie autorstwa Angus'a Watson'a. Historia przez niego napisana opowiada przygody trzech osób. Pierwszą z nich jest najemnik przegranej armii Dug Fokarz, który poprzez splot wielu sytuacji musi uciekać przed pościgiem króla. Drugą jest Lowa, jedna z najlepszych łuczniczek na wyspach, która pała żądzą zemsty. Trzecią natomiast jest Wiosna, tajemnicza dziewczynka, która wydaje się starsza niż wskazuje na to jej wiek. Połączenie tych osób daje wybuchową mieszankę, która wraz z rubasznym humorem oraz wszechogarniającą brutalności niezwykle korzystnie wpływa na całą książkę, która poprzez swoje 700 stron potrafi bawić przez długie godziny.

Wszystkie ludy i królestwa zamieszkujące Wyspy Brytyjskie wyczekują momentu w którym nastąpi nieuchronny najazd Imperium Rzymskiego. Wojna może nastąpić w każdej chwili dlatego najwyższy czas rozpętać wojnę domową i powyrzynać się nawzajem. Ponieważ, gdy sytuacja jest dramatyczna należy udowodnić, że może być jeszcze gorzej. Książka „Czas Żelaza” to pierwszy tom serii o tej...

Angus Watson potrafi opowiadać historie. Jest idealnym kompanem na długie samotne wieczory. Już dawno żadna książka nie pochłonęła mnie tak skutecznie. Jest to uczta nie tylko dla fanów fantastyki, ale również dla osób lubujących się w powieściach historycznych. Sposób jak prowadzi akcje, wprowadza bohaterów to mistrzostwo. Akcja książki dzieje się w 61 roku przed Chrystusem, w Brytanii, jednak nawet osoby nie zaznajomione z tym okresem historycznym, będą czuły się swobodnie pochłaniając każdą stronę opowieści. Głównym bohaterem jest Dug Fokarz, najemnik, który pewnego dnia znajduje się po niewłaściwej stronie barykady, rozpoczynając wojnę z wielotysięczną i niezwyciężona armią.

Bezpośredniość, brutalność, strach, żądze to wszystko znalazło swoje miejsce w książce Angusa Watsona. Niestety autor rozpoczął wątki bardzo ambitnie, a im bliżej końca książki, tym słabiej potrafił je zamknąć. Niemniej jednak czuję się zachęcony do przeczytania kolejnych tomów i mam nadzieję, że będzie już tylko lepiej.

Angus Watson potrafi opowiadać historie. Jest idealnym kompanem na długie samotne wieczory. Już dawno żadna książka nie pochłonęła mnie tak skutecznie. Jest to uczta nie tylko dla fanów fantastyki, ale również dla osób lubujących się w powieściach historycznych. Sposób jak prowadzi akcje, wprowadza bohaterów to mistrzostwo. Akcja książki dzieje się w 61 roku przed...

Dawno temu czytałem tą książkę i przez pomyłkę kupiłem ponownie - w mojej opinii książka 'nie umywa' się do innych książek z tej serii. Najgorzej wydane pieniądze.

Dawno temu czytałem tą książkę i przez pomyłkę kupiłem ponownie - w mojej opinii książka 'nie umywa' się do innych książek z tej serii. Najgorzej wydane pieniądze.

Polecam!

Polecam!

Średnia łamana przez przeciętna doprawiona przegadaniem, słowem dupy nie urywa.

Średnia łamana przez przeciętna doprawiona przegadaniem, słowem dupy nie urywa.

Nie rozumiem wysokiej oceny - fabuła mocno naciągana i często bez sensu i spojności z charakterami postaci, bardzo dużo lania wody. Do tego dość irytujące zabiegi wprowadzania nowych postaci tylko na kilka stron i bardzo częste zmiany narracji.

Nie rozumiem wysokiej oceny - fabuła mocno naciągana i często bez sensu i spojności z charakterami postaci, bardzo dużo lania wody. Do tego dość irytujące zabiegi wprowadzania nowych postaci tylko na kilka stron i bardzo częste zmiany narracji.

Książka świetna jako wyluzowywacz na wakacje albo po pracy!! Jej moc to też doskonałe tłumaczenie Macieja Pawlaka! Wyczuł klimat, bogaty język. Miodzio!

Książka świetna jako wyluzowywacz na wakacje albo po pracy!! Jej moc to też doskonałe tłumaczenie Macieja Pawlaka! Wyczuł klimat, bogaty język. Miodzio!