Angus Watson

Sięgnęłam po „Czas żelaza” z ciekawością, szukając powieści przygodowej i osadzonej w historii. Angus Watson przedstawił bardzo ciekawą opowieść o czasach gdy Wielka Brytania, nie zasłużyła jeszcze na to miano, gdy Rzymianie podbijali wyspę, a celtyckie plemiona dzisiejszej Anglii i Szkocji szukały swej przyszłości w zamęcie wojny. Plemienni watażkowie zamiast szukać sposobu wyparcia najeźdźców w wyspy oddają się wewnętrznym zatargom i wojenkom. Wśród nich jest i król Zadar, bezwzględny władca, który wydawać by się mogło przygotowuje grunt Rzymianom do przejęcia ziem i nie waha się sięgać przy tym do pomocy okrutnego druida, parającego się czarna magią. Na tym tle spotykamy nieco pechowego, zmęczonego już życiem i walką najemnika, zawziętą łuczniczkę szukającą zemsty, młodego księcia-druida z głową pełną ideałów i trochę dziwną dziewczynkę, która krąży po polach bitew zbierając łupy z poległych. Los przetnie ich ścieżki i zmusi do współdziałania, kiedy podejmą samobójczą próbę sforsowania niezdobytej twierdzy i zabicia okrutnego króla. Czas żelaza to krwista opowieść z spod znaku miecza i magii - choć bardziej miecza niż magii i to wyważenie jest moim zdaniem bardzo korzystne dla narracji. Fakty historyczne są tylko tłem do epickiej opowieści o czasie wojowników, bezpardonowych walk i tajemniczych druidów. Bohaterowie są świetnie narysowani, narracja spójna i wartka. Nie brakuje zaskoczeń, zwrotów akcji, ekscytacji, romansu, zdrady, ludzkiego upadku i upodlenia ale też szlachetności i człowieczeństwa. Jednym słowem Angus Watson stworzył wciągającą historię, okraszoną rubasznym humorem, z dużą dawką emocji. Polecam na letnie odstresowanie.