"Rzymski poranek" zauroczył mnie praktycznie od pierwszego zdania. Książka mnie zupełnie zahipnotyzowała, nie mogłam się od niej oderwać, historia wciągnęła mnie bez reszty, a jej bohaterów wprost pokochałam. W tej powieści przeplatają się bardzo gorzkie wydarzenia z tymi znacznie przyjemniejszymi. Groza wojny jest odczuwalna, nie brakuje dramatyzmu, bólu i cierpienia, ale jest też słoneczna Italia, pyszna włoska kawa, pizza, makarony... Nawet w czasie wojny, gdy racje żywnościowe były bardzo małe, a wiele składników – niedostępnych, Chiara niemal z niczego potrafiła wyczarować prawdziwe smakołyki. Trzydzieści lat później nie musi już kombinować, może korzystać z całego bogactwa składników i gotować, to na co ma akurat ochotę. Chociaż wspominam tu o jedzeniu, to nie jest to jakiś bardzo istotny wątek tej książki, ale dla mnie zauważalny. Lubię czytać o włoskiej miłości do jedzenia, o celebrowaniu przez nich posiłków, o pysznej kawie, urokliwych kafejkach i śródziemnomorskiej radości życia. Tu to wszystko odnalazłam.

Dzięki tej książce doskonale mogłam się też wczuć w los kilkuletniego chłopca, który w jednej chwili stracił wszystko to, co znał i trafił w ręce zupełnie obcej mu kobiety. Chiara bardzo się starała, ale przecież nie mogła mu zastąpić rodziców i rodzeństwa oraz ich miłości. Do tego malca trzeba było ukrywać, bo w każdej chwili mogły się nim zainteresować władze.

"Rzymski poranek" wniósł do mojego serca dużo ciepła i włoskiej energii, sprawił, ze zapomniałam o otaczającym mnie świecie, że wzruszyłam się losami naszych bohaterów i zaprzyjaźniłam się z nimi. Gorąco wszystkim polecam tę opowieść o sile prawdziwej miłości, o nadziei, przyjaźni, walce o przetrwanie i o wybaczeniu. Zakochałam się w tej książce i Wam również tego życzę!

Cała recenzja na:
http://korcimnieczytanie.blogspot.com/2016/05/virginia-baily-rzymski-poranek.html

"Rzymski poranek" zauroczył mnie praktycznie od pierwszego zdania. Książka mnie zupełnie zahipnotyzowała, nie mogłam się od niej oderwać, historia wciągnęła mnie bez reszty, a jej bohaterów wprost pokochałam. W tej powieści przeplatają się bardzo gorzkie wydarzenia z tymi znacznie przyjemniejszymi. Groza wojny jest odczuwalna, nie brakuje dramatyzmu, bólu i cierpienia, ale...