Przeczytałam tylko 1/3 tej książki, brnięcie dalej po prostu nie sprawia mi przyjemności, a ciekawość aż tak duża nie jest. O ile problematyka jest bliska współczesnemu człowiekowi z miasta i spędzającego część życia w sieci, nie potrafię zdzierżyć postaci, które są zwyczajnie nadmuchane. Ich myśli/uczucia są po wielokroć powtarzane, choć w inny sposób, po to aby dodać kolejną warstwę i jeszcze jedną (tylko w jakim celu?) i wtedy zaczyna być duszno. Nie trafia do mnie ślimaczenie na temat Natalii oraz zimnego męża. Za dużo. Można krócej, prościej i bez zanudzania czytelnika. Polecam za to prozę Anny Gavaldy, która pisze o podobnych sprawach - ludziach zagubionych we współczesnym świecie, o ich uczuciach i dramatach ale bez tworzenia takiego balona.
Sama koncepcja powieści jest całkiem dobra, dzięki czemu nakręcono chyba zjadliwy film, ale uważam, że to właśnie film, z działającą na wyobraźnię obsadą, ciągnie powieść w górę.
Jeszcze mała uwaga na temat języka - owszem, pojawiło się trochę oryginalnych kwestii, a z drugiej strony, raz po raz, jak pięścią w twarz, banały w stylu "moje serce jest kawałkiem zamarzniętego mięsa" (czy coś podobnego).
Naprawdę jestem zawiedziona, a także zaskoczona taką ilością wysokich ocen.

Przeczytałam tylko 1/3 tej książki, brnięcie dalej po prostu nie sprawia mi przyjemności, a ciekawość aż tak duża nie jest. O ile problematyka jest bliska współczesnemu człowiekowi z miasta i spędzającego część życia w sieci, nie potrafię zdzierżyć postaci, które są zwyczajnie nadmuchane. Ich myśli/uczucia są po wielokroć powtarzane, choć w inny sposób, po to aby dodać...