"Jestem bardzo krytyczna do wszystkiego naokoło, prawda? Wyznaję zasadę: jestem najpiękniejsza, najmądrzejsza i... Tylko ja tak sądzę".

Brygida Bernarda Star to trzydziestoletnia pracownica korporacji; wciąż samotna, ale z dystansem do siebie i życia. No i nie można zapomnieć, że ciągle prześladuje ją pech. Jeśli miałabym wskazać typową blondynkę z kawałów, to (też jestem blondynką i też mam do siebie dystans ;)) bez wątpienia pokazałabym właśnie ją. Brygida stosuje się do arcyciekawych porad z portali urodowych takich jak np. depilacja wąsika wapnem budowlanym, zalewanie włosów na nogach wodą utlenioną (by mniej je było widać), mówi zawsze to co myśli, a często najpierw jej słowa opuszczą usta, zanim umysł je zarejestruje. Tylko ona potrafi biec przez połowę miasta w wałkach na głowie, w delegację zabrać piżamkę z Kłapouchem i "przypadkowo" wraz z hot - dogiem na stacji benzynowej kupić prezerwatywy. Jakby przygód było mało, egzamin na prawo jazdy zdaje sześć razy, aż w końcu udaje się jej to... W przebraniu zakonnicy.

"Ja i mój pech poszerzamy spektrum działania".

Gdy zaczęłam czytać tę książkę, nie wiedziałam czego się spodziewać. Ale pochłonęłam ją tak szybko, że nim się obejrzałam, było po wszystkim. Pojawiły się pytania: ale jak to? Polska książka taka zabawna? Taka z jajem? Dokładnie. Śmiałam się w głos przy tej lekturze. Bo inaczej przejść obok niej nie można, jeśli z humorem i apetytem na ciąg dalszy perypetii ciapowatej Brygidy.

"(...) jeśli masz coś zrobić, zrób to i nie zastanawiaj się, co pomyślą inni! No, chyba, że chcesz puścić bąka w miejscu publicznym, to pomyśl dwa razy".

No sami powiedzcie, czy nie jest zabawnie? Mamy nareszcie naszą polską wersję Bridget Jones; z czego ogromnie się cieszę, bo książki autorstwa Helen Fielding też pochłonęłam. Pani Magdzie Trubonowicz niczego nie brakuje; pisze lekko, niesamowicie przyjemnie dla oka, a narracja pierwszoosobowa z perspektywy Brygidy zwala z nóg. Chcę więcej!

"- Na drugie? - zapytał zachrypniętym głosem mężczyzna. Stałam tuż obok niego. Jego włosy pięknie pachniały jednym z tych reklamowanych szamponów.
- Bernarda - powiedziałam z wielkim żalem.
- Czy jedzie pani na drugie piętro? - zapytał ponownie".

Lektura lekka, przyjemna, na jedno popołudnie. Pełna dowcipu i wesołości, idealna na rozchmurzenie nawet najzimniejszego dnia ;). Nie jest to literatura poważna, klasowej sławy, ale na pewno zasługuje na uwagę. Każdy z nas potrzebuje czasem po prostu się rozluźnić, zapomnieć o sprawach dnia codziennego i uciec w świat wymyślonych postaci.

Choć... Czy ja wiem czy tak bardzo wymyślonych? Sama swoje wpadki nierzadko komentuję zdaniem: ja jestem blondynką, a ty jakie masz wytłumaczenie? Moje włosy nigdy nie będą idealnie ułożone, a białą bluzkę zawsze poplamię. Ale czy przez to jestem gorsza? Nie! Uważam, że każdy na swój sposób jest wyjątkowy; niektórzy może właśnie przez tą niezdarność? Osobiście myślę, że jest to urocze i proszę nie wyprowadzać mnie z błędu ;).

www.wirtualnaksiazka.blogspot.com

"Jestem bardzo krytyczna do wszystkiego naokoło, prawda? Wyznaję zasadę: jestem najpiękniejsza, najmądrzejsza i... Tylko ja tak sądzę".

Brygida Bernarda Star to trzydziestoletnia pracownica korporacji; wciąż samotna, ale z dystansem do siebie i życia. No i nie można zapomnieć, że ciągle prześladuje ją pech. Jeśli miałabym wskazać typową blondynkę z kawałów, to (też jestem...