Jesteśmy społecznością, która kocha książki

#anitascharmach #mamnaimięania #recenzjatygodnia #mojaopinia ,,Mam na imię Ania " Anita Scharmach. Jeżeli szukasz książki na wakacyjny wypad to nie jest ta książka. Jeżeli szukasz prezentu dla mamy, przyjaciółki to nie sięgaj po tę książkę. Jeżeli jesteś osobą wrażliwą i płaczesz przy lekturze to nie sięgaj po tę książkę bo zaryczysz się człowieku na śmierć. Po przesłuchaniu tej książki poczułam się jakby ktoś moje emocjonalne i empatyczne odczucia przewrócił na drugą stronę zdeptał buciaromi następnie przewirował, przewrócił na drugą stronę I je sprasował. Ja się tylko zastanawiam jak książka która nie ma nawet 300 stron mogła tak rozwalić mnie emocjonalnie? Kim jest Ania? Ania to mądra dobrze wykształcona dziewczyna, ukończyła dwa kierunki studiów, ma pracę jako dziennikarka w prestiżowym czasopiśmie.Lubiana przez koleżanki w pracy, doceniana przez szefa Dowcipna I pełna energii .Ma przystojnego,chojnego i kochającego męża. Przysyłającego bukiety kwiatów z zapewnianiami miłości do redakcji. Paweł rozpieszcza Anię , zabiera ją na randki ,do kina, do restauracji. Paweł ciężko pracuje jest bowiem sędzią i codziennie musi skazywać oprawców, gwałcicieli, morderców. Ania ma piękne mieszkanie ,nieskazitelnie czyste i cudownie urządzone.... Ania ma wszystko, łącznie z piekłem. Ania bowiem jest ofiarą przemocy, przemocy domowej w pełnym tego słowa znaczenia.. ,,Cudowny" Paweł w rzeczywistości jest sadystą, psychopatą i tutaj brakuje mi cenzuralnych słów. Poniżanie i głodzenie swojej żony to najlżejsze zarzuty. Ania jest bita, gwałcona i torturowana. Bezradna , zastraszana kobieta gdzie ma się udać po pomoc? Kto jej uwierzy żonie sędziego z immunitetem? Pewnego dnia Ania dostaje zlecenie z pracy. Ma na dwa tygodnie zamknąć się w ośrodku leczenia uzależnień by tam napisać artykuł o nałogach wśród młodych ludzi. Uczestnicząc w zajęciach grupowych uświadamia sobie że to ona jest najbardziej uzależniona a jej nałóg ma na imię Paweł. Wyznając grupie prawdę rusza lawina wydarzeń. Nagle okazuje się że Ania nie jest sama że ma przyjaciół, wspaniałą mamę. Wszyscy dokładają starań aby wesprzeć dziewczynę w jej postanowieniu odejścia i ukarania męża. W ośrodku otrzymuje pomoc i wsparcie a nawet pracę. Tylko czy to jest takie łatwe, czy można zamknąć drzwi za którymi czają się demony przeszłości i diabeł w postaci Pawła. Czy miłość leczy rany? .W tle opowieści poznajemy też innych bohaterów, Basię alkoholiczkę, Lidkę prostytutkę, Martynę i innych. Chociaż postacie są fikcyjne to jednak jak podaje autorka to wydarzenia są prawdziwe. Powiem wam że dlugo ta książka siedziała we mnie od piątku nie sięgnęłam po żadną książkę, po prostu nie mam siły. Czuję się taka bezradna i ciągle się zastanawiam ,,Co ja bym zrobiła"? Że mam szczęście że mam fajnego faceta a co by było gdyby mnie uderzył. Czy zakryłabym siniaki w imię miłości czy zwiala gdzie pieprz rośnie? Kurczę nie wiem, nie mam pojęcia. Bo czy gdybym powiedziała że rzuciłabym takiego faceta tzn że nie kocham zbyt mocno Cyrkla? Ale z drugiej strony gwałt nawet w małżeństwie jest gwałtem. Mam znajomą która po po ponad 30 latach zdecydowała sie odejść od męża sadysty. Dwoje dzieci z gwałtu, próba samobójcza, lata znęcania się i przyjmowania razów. A na fb na zdjęciach taka śliczna rodzina. Gdy opowiedziała mi swoją historię nie mogłam dojść do siebie. Teraz ta książka ... Myślę że dużo jest takich rodzin, może nawet wśród naszych znajomych tylko my zaślepieni ich szczęściem na pokaz nie widzimy tego brudu.? Mnie ta książka pokonała bo wzruszyłam się jak nigdy u mnie 10/10.