rozwińzwiń

Możliwość wyspy

Okładka książki Możliwość wyspy Michel Houellebecq
Okładka książki Możliwość wyspy
Michel Houellebecq Wydawnictwo: W.A.B. literatura piękna
448 str. 7 godz. 28 min.
Kategoria:
literatura piękna
Tytuł oryginału:
La Possibilité d'une île
Wydawnictwo:
W.A.B.
Data wydania:
2015-09-01
Data 1. wyd. pol.:
2015-09-01
Liczba stron:
448
Czas czytania
7 godz. 28 min.
Język:
polski
ISBN:
9788328021884
Tłumacz:
Ewa Wieleżyńska
Tagi:
Ewa Wieleżyńska postmodernizm duchowość. proza francuska
Średnia ocen

7,2 7,2 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oficjalne recenzje i

Gorzki smak życia



2790 1241 90

Oceny

Średnia ocen
7,2 / 10
544 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
5
0

Na półkach:

Szczera i prawdziwa postać Daniela. Lubił seks, ale pragnął miłości. Nie szczycił się bogactwem. Niezwykłą miłością obdarzył psa. Zdawał sobie sprawę z przemijania, starości. Nie dla niego świat nieśmiertelności!

Szczera i prawdziwa postać Daniela. Lubił seks, ale pragnął miłości. Nie szczycił się bogactwem. Niezwykłą miłością obdarzył psa. Zdawał sobie sprawę z przemijania, starości. Nie dla niego świat nieśmiertelności!

Pokaż mimo to

avatar
25
6

Na półkach:

...Moje ciało należało do mnie jedynie przez krótki czas; nigdy nie osiągnę wyznaczonego celu. Przyszłość była pusta."
Książka "Możliwość wyspy" to wypowiedź egzystencjalna, bardzo znajoma. Trudna lektura, ale nie można przestać czytać.

...Moje ciało należało do mnie jedynie przez krótki czas; nigdy nie osiągnę wyznaczonego celu. Przyszłość była pusta."
Książka "Możliwość wyspy" to wypowiedź egzystencjalna, bardzo znajoma. Trudna lektura, ale nie można przestać czytać.

Pokaż mimo to

avatar
108
44

Na półkach:

Postać jest nieszczęśliwa, potem na chwilę szczęśliwa, a potem nieszczęśliwa, w agonii, po utraconym szczęściu.

Tak, to on robi najlepiej.

Postać jest nieszczęśliwa, potem na chwilę szczęśliwa, a potem nieszczęśliwa, w agonii, po utraconym szczęściu.

Tak, to on robi najlepiej.

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
42
2

Na półkach:

moja ulubiona książka autora

moja ulubiona książka autora

Pokaż mimo to

avatar
82
49

Na półkach:

Przez pierwsze ~200 stron miałam ochotę tę książkę wyrzucić przez okno - charakter głównego bohatera-narratora (zarówno Daniela1 jak i Daniela25),jego podejście do życia, ludzi, kobiet, zwierząt (oprócz Foksa) jest po prostu odrażające i odrzucające w sposób, który może zniechęcić do kontynuacji lektury. Jednak mimo to cały czas jest dość ciekawie, naprawdę wciąga, dlatego okno się jednak nie doczekało.
W sumie to jest całkiem dobra książka (nie odmawiam jej wartości literackiej),która mi się nie podobała, ponieważ nie lubię głównego bohatera (czy bohaterów?) i się z nim nie zgadzam (chyba z żadnym jego poglądem się nie zgadzam). Mogę mu ewentualnie współczuć. Jego stan psychiczny, przesądzający o atmosferze powieści, jest dla mnie jej największym minusem.
Plusy: wciągająca fabuła, ciekawa wizja przyszłości
Minusy: odpychający bohater, w nieprzyjemny sposób przygnębiająca atmosfera (tak, uważam, że atmosfera może być w przyjemny sposób przygnębiająca ;))
W każdym razie na pewno nie zamierzam czytać innych książek tego autora.

Przez pierwsze ~200 stron miałam ochotę tę książkę wyrzucić przez okno - charakter głównego bohatera-narratora (zarówno Daniela1 jak i Daniela25),jego podejście do życia, ludzi, kobiet, zwierząt (oprócz Foksa) jest po prostu odrażające i odrzucające w sposób, który może zniechęcić do kontynuacji lektury. Jednak mimo to cały czas jest dość ciekawie, naprawdę wciąga, dlatego...

więcej Pokaż mimo to

avatar
95
9

Na półkach:

Czasem nie warto się katować. Raczej nie sięgnę już po tego autora. Nadal mnie mdli, a dotarłem ledwie do połowy.

Czasem nie warto się katować. Raczej nie sięgnę już po tego autora. Nadal mnie mdli, a dotarłem ledwie do połowy.

Pokaż mimo to

avatar
1
1

Na półkach:

Czytam zafascynowana, mimo, że brzydzą mnie bohaterowie MH. Fascynuje mnie jak dzieciństwo autora, jego toksyczna relacja z matką wpłynęła na opisy kobiet. Bohaterowie są wręcz emocjonalnie okaleczeni przez (w moim domyśle) złe wychowanie, przez brak matki. Nie potrafią mówić o swojej traumie, ona się po prostu „wylewa bokiem” w opisach świata, w nieudanym szukaniu miłości w seksie. Właśnie to mnie w książkach MH fascynuje, że czuć w nich wściekłość zranionego chłopca. Poza tym to gra na kilku poziomach zostawiająca duże pole do interpretacji. Wydaje mi się, że bohaterowi często udaje się powiedzieć coś przez przemilczenie, pominięcie, przez brak proporcjonalności w hierarchii zdarzeń. Seks w tej opowieści jest jedną wielką protezą miłości.

Czytam zafascynowana, mimo, że brzydzą mnie bohaterowie MH. Fascynuje mnie jak dzieciństwo autora, jego toksyczna relacja z matką wpłynęła na opisy kobiet. Bohaterowie są wręcz emocjonalnie okaleczeni przez (w moim domyśle) złe wychowanie, przez brak matki. Nie potrafią mówić o swojej traumie, ona się po prostu „wylewa bokiem” w opisach świata, w nieudanym szukaniu miłości...

więcej Pokaż mimo to

avatar
55
51

Na półkach:

Nieśmiertelność, jaką dała ludziom nauka jest mało pasjonującą, bezbarwną wegetacją. Daniel25, który jest klonem Daniela1, zapoznając się, między innymi, z dziennikiem tegoż, stopniowo poznaje świat, w którym żył jego pierwowzór. To nasz świat, brutalny i bezduszny w swoim pozornym uporządkowaniu, gdzie jednak człowiek jest autentyczną, emocjonalną istotą z krwi i kości. Świat Daniela25 pozbawiony jest emocji, nie ma pojęcia o uczuciach, ani o seksie, podczas gdy Daniel1, na którego DNA oparte jest jego istnienie, mówi, że tylko jego własny fiut był tym, co liczyło się dla niego w życiu, a kiedy możliwość miłości jako zespolenia ciał i dusz umiera, taka egzystencja nie ma już sensu. W rezultacie neo-człowiek Daniel25 rezygnuje z nudnej nieśmiertelności i opuszcza enklawę neo-ludzi, próbując odnaleźć tę symboliczną wyspę, jaka być może pozostała po naszym ułomnym, lecz pełnym człowieczeństwie. W książce dużo jest świetnych cytatów, o czasach dawniejszych i współczesnym społeczeństwie. O jurnej młodości i o starzeniu się, o fiutach, cipkach i popędzie. Ot, życie w jego złożoności.

Nieśmiertelność, jaką dała ludziom nauka jest mało pasjonującą, bezbarwną wegetacją. Daniel25, który jest klonem Daniela1, zapoznając się, między innymi, z dziennikiem tegoż, stopniowo poznaje świat, w którym żył jego pierwowzór. To nasz świat, brutalny i bezduszny w swoim pozornym uporządkowaniu, gdzie jednak człowiek jest autentyczną, emocjonalną istotą z krwi i kości....

więcej Pokaż mimo to

avatar
52
11

Na półkach:

Chociaż po latach od lektury czuję, że absolutnie wyrosłem z mizantropii francuskiego autora, muszę przyznać "Możliwości wyspy" tytuł najlepszego dzieła w jego dorobku (a zetknąłem się z większością utworów). To właśnie myśli tutaj podrzucone zostały ze mną na dłużej i w rozmaitych trybach mielę je powoli do dziś. (Plusem nad plusy jest tu też oczywiście konwencja sci-fi, w której krytyka cywilizacji wydaje się znacznie bardziej organiczna :) )

Chociaż po latach od lektury czuję, że absolutnie wyrosłem z mizantropii francuskiego autora, muszę przyznać "Możliwości wyspy" tytuł najlepszego dzieła w jego dorobku (a zetknąłem się z większością utworów). To właśnie myśli tutaj podrzucone zostały ze mną na dłużej i w rozmaitych trybach mielę je powoli do dziś. (Plusem nad plusy jest tu też oczywiście konwencja sci-fi, w...

więcej Pokaż mimo to

avatar
142
37

Na półkach:

Nie polecam nastolatkom przed pięćdziesiątką. Mówię to bez sarkazmu…
Daję 10 gwiazdek. Dlaczego? W natarczywy sposób zmusza do myślenia. Wżarła się we mnie ta powieść.
Ok, można i nazwać szczerość autora skandalizowaniem, obrazoburczością, cynizmem, wulgarnością i wyuzdaniem. Nie zmienia to jednak faktu, że Houellebecq wytyka nas palcem – tak, człowieku, taki właśnie jesteś. I nie jest to bynajmniej zarzut, tylko po prostu gorzkie stwierdzenie i wnikliwa, bardzo mądra refleksja nad kondycją ludzkiej cywilizacji.
„Możliwość wyspy” to powieść quasi s-f. W zasadzie bardziej science niż fiction. Umiejscowienie części wydarzeń w czasach współczesnych, a części w bardzo odległej przyszłości, to zabieg pokazujący możliwy kierunek rozwoju cywilizacyjnego – zarówno pod względem technologicznym, jak i społecznym – wraz z jego skutkami. Pisarz pokazuje, w jaki sposób tracimy wszystko, co stanowi sens życia i jego radość. Niestety, homo sapiens to najbardziej drapieżny, brutalny gatunek ssaka na planecie – niektóre osobniki łażą nawet na czterech łapach.
Czytałam już kilka powieści Houellebecqa. Ich fabuła, jakkolwiek bardzo ciekawa, jest w zasadzie sprawą drugorzędną. Pełni ona przede wszystkim rolę nośnika myśli, uczuć, filozoficzno-naukowych rozważań. Ta opowieść jednak mnie zaskoczyła, potoczyła się w zupełnie nieoczekiwanym kierunku, a potem dobrnęła do sedna… Czy jesteśmy w stanie sobie odpowiedzieć na postawione pytania? Czy nauka może być alternatywnym dla religii panaceum na odwieczny lęk człowieka przed starością i śmiercią? Jestem zafascynowana…

Chylę czoła przed intelektem pisarza, jego szerokimi horyzontami, głębokim humanizmem i świetnym piórem.

Nie polecam nastolatkom przed pięćdziesiątką. Mówię to bez sarkazmu…
Daję 10 gwiazdek. Dlaczego? W natarczywy sposób zmusza do myślenia. Wżarła się we mnie ta powieść.
Ok, można i nazwać szczerość autora skandalizowaniem, obrazoburczością, cynizmem, wulgarnością i wyuzdaniem. Nie zmienia to jednak faktu, że Houellebecq wytyka nas palcem – tak, człowieku, taki właśnie...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    2 146
  • Chcę przeczytać
    1 757
  • Posiadam
    514
  • Ulubione
    74
  • Teraz czytam
    69
  • Literatura francuska
    21
  • Chcę w prezencie
    19
  • 2020
    10
  • 2019
    9
  • 2018
    9

Cytaty

Więcej
Michel Houellebecq Możliwość wyspy Zobacz więcej
Michel Houellebecq Możliwość wyspy Zobacz więcej
Michel Houellebecq Możliwość wyspy Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także