Czytało się zupełnie nieznośnie. Twarz wykrzywiala sie w coraz bolesniejszym grymasie jakiegoś niesmaku czy pogardy. Ach. Generalnie rodziło się we mnie poczucie współczucia dla Pana, że daje wodzić się za nos i robi to z chęcia i uśmiechem, będąc przy tym tak nie męsko przymilny. Czytając, radziłam mu "skończ, to nie ma sensu. Zainwestuj energie w coś innego." Nie słuchał. A była to dopiero 41 strona. Tytuł doskonale oddaje stosunek autorki do wytrwałego wielbiciela. Z treści wynika, że dla autorki była to bardziej igraszka, przyjemne źródło komplementu i ot taka zabawa, póki się nie znudzi.

Czytało się zupełnie nieznośnie. Twarz wykrzywiala sie w coraz bolesniejszym grymasie jakiegoś niesmaku czy pogardy. Ach. Generalnie rodziło się we mnie poczucie współczucia dla Pana, że daje wodzić się za nos i robi to z chęcia i uśmiechem, będąc przy tym tak nie męsko przymilny. Czytając, radziłam mu "skończ, to nie ma sensu. Zainwestuj energie w coś innego." Nie...

Nie będę zastanawiać się czy Szapo jest wampem, ma osobliwy urok i wdzięk lub czy można dla niej postradać zmysły. Dla mnie 4 x nie, ale w końcu nie jestem mężczyzną. Gwiazdki (aż siedem) dostał ode mnie autor listów - Janusz. Warto je przeczytać, żeby zobaczyć jak można rozkochać w sobie mężczyznę (na długo) i zwodzić go niemal do kresu jego dni.
Listy Janusza są bardzo osobiste, dlatego doskonale można prześledzić jego drogę od euforii, poprzez powoli gasnącą nadzieję (podsycaną od czasu do czasu przez kapryśną aktorkę),aż do poddania się w jesieni życia. Nieszczęśliwa miłość karmiona okruszkami obietnic i ułudą przez kogoś kto bardzo chciałby być femme fatale (z naciskiem na "chciałby").

Nie będę zastanawiać się czy Szapo jest wampem, ma osobliwy urok i wdzięk lub czy można dla niej postradać zmysły. Dla mnie 4 x nie, ale w końcu nie jestem mężczyzną. Gwiazdki (aż siedem) dostał ode mnie autor listów - Janusz. Warto je przeczytać, żeby zobaczyć jak można rozkochać w sobie mężczyznę (na długo) i zwodzić go niemal do kresu jego dni.
Listy Janusza są bardzo...

Klawe romansidła, francuskie ballady przepełnione goryczą, „Pocałunki” Marii Pawlikowskej-Jasnorzewskiej, pocztówki z kanałami weneckimi… Ze mnie niewzruszona kobieta jest. Coś mnie jednak tknęło. Jeden, losowo wybrany list Janusza, przeczytany w księgarni (a co mnie zaprowadziło do samej książki, diabli wiedzą!). Było coś w tym unikatowego, pięknego, autentycznego, urzekającego prostotą wyrazu przeplatającą się raz po raz z poetycką wręcz melodyjnością.
To bardzo wzruszająca pozycja, która dotknie niejedno kobiece (..tylko kobiece?) serce. Utrzymana w melancholijnym nastroju przełamywanym przez krótkie dowcipy i anegdotki Janusza. Coś się z tego jednak wyrywa, z każdej strony bije serdeczne ciepło, którego tak cholernie brak w codziennych relacjach. Może bezwstydna szczerość po prostu?
Kilka słów o Szapo, ponieważ pozostawia po sobie tajemniczą woń niedosytu. Dla tej kobiety naprawdę można postradać zmysły. Osobliwy urok i wdzięk, oj zazdrość! Ja byłam w stanie tylko oblać się rumieńcem gdy spotkałam ją vis a vis. Autorka podzieliła się swoimi odczuciami odnośnie listów, rozczuliła się nad chłodem swoich odpowiedzi a jednocześnie nie pochłonęła jej żadna alternatywa. Nie potrafiła odwzajemnić intensywnych uczuć Janusza, nie była w nim zakochana, stąd trzymanie mężczyzny na dystans - respektuję takie podejście. A czy Janusz był zakochany w Szapo? ,, Sama już nie wiem, czy on rozkochał się we mnie, czy w pisaniu listów [...] ,,

Klawe romansidła, francuskie ballady przepełnione goryczą, „Pocałunki” Marii Pawlikowskej-Jasnorzewskiej, pocztówki z kanałami weneckimi… Ze mnie niewzruszona kobieta jest. Coś mnie jednak tknęło. Jeden, losowo wybrany list Janusza, przeczytany w księgarni (a co mnie zaprowadziło do samej książki, diabli wiedzą!). Było coś w tym unikatowego, pięknego, autentycznego,...

Genialna!!!Chłonęłam ją jednym tchem. Po przeczytaniu pozostaje przyjemne ciepło w sercu i zmusza do myślenia nad wszystkim co jest dookoła nas. Na pewno będę często do niej wracać :)

Genialna!!!Chłonęłam ją jednym tchem. Po przeczytaniu pozostaje przyjemne ciepło w sercu i zmusza do myślenia nad wszystkim co jest dookoła nas. Na pewno będę często do niej wracać :)

Książka jest dowodem, że Pani Szapołowska jednak nie zapomniała ;-) Cudowna, przenosi w zupełnie inny świat. Listy pełne poezji.

Książka jest dowodem, że Pani Szapołowska jednak nie zapomniała ;-) Cudowna, przenosi w zupełnie inny świat. Listy pełne poezji.

Piękna historia o niespełnionej miłości, pogonią za karierą i bólem czasu i odległości. Chłonęłam całą, jak szybko się dało. Gdyby ktoś pisał do mnie takie listy, poszłabym za nim na koniec świata.

Piękna historia o niespełnionej miłości, pogonią za karierą i bólem czasu i odległości. Chłonęłam całą, jak szybko się dało. Gdyby ktoś pisał do mnie takie listy, poszłabym za nim na koniec świata.