Książka napisana niczym najlepszy kryminał. Może nie powinnam tak pisać, bo dotyczy największej tragedii w powojennej historii Norwegii.
Rzecz traktuje o ataku bombowym w Oslo i wymordowaniu nastolatków na wyspie Utoya 22 lipca 2011 r. I choć Breivik jest niewątpliwie potworem, to nie można mu odmówić inteligencji i determinacji. Opisy wysiłków przy tworzeniu bomby z ogólnie dostępnych materiałów i cały plan ataku ukazały go jako starannie przygotowanego stratega. Bezwzględność, jaka towarzyszyła mu przy zabójstwach, miała swe oparcie w walce o czystą etnicznie Europę.
Działania policji w obliczu ataku terrorystycznego okazały się skandaliczne. Choć istniały procedury, to nie zostały one wdrożone. Chaos w działaniach służb mógłby posłużyć za kanwę opowieści slapstickowej.
W książce znajdziemy również historie ofiar zamachu: Simona, Andersa, Viljara, Bano i Lary. Sięgają one do czasów, w których poznawali się ich rodzice, by dogłębniej przedstawić sytuację w samej Norwegii, jak i np. w Kurdystanie, bo stamtąd również pochodziły ofiary.

Książka napisana niczym najlepszy kryminał. Może nie powinnam tak pisać, bo dotyczy największej tragedii w powojennej historii Norwegii.
Rzecz traktuje o ataku bombowym w Oslo i wymordowaniu nastolatków na wyspie Utoya 22 lipca 2011 r. I choć Breivik jest niewątpliwie potworem, to nie można mu odmówić inteligencji i determinacji. Opisy wysiłków przy tworzeniu bomby z...